Behzad S.hبازیهای دفاعی و کسل کننده ک بعضا از طرف بعضی باشگاههای اروپایی هم درسالیان اخیر ارائه میشد و حتی در کمال تعجب طرفداران سرسختی هم داشت الان ب کل مسابقات یورو تسری پیدا کرده و این بزرگترین خطریه ک جذابیت فوتبال را تهدید میکنه.اینجاس ک ارزش فوتبال مالکانه و هجومی و مبتنی بر خلاقیت و زیبایی ،خودشو بهتر نشون میده.فوتبال دفاعی فقط وقتی میتونه منجرب ایجاد موقعیت و ارائه بازی زیبا بشه ک حداقل یک طرف قضیه حاضربشه بازتر و هجومیتر بازی کنه وگرنه اگه هردو طرف قضیه محتاطانه و بسته بخان بازی کنن نتیجش دقیقا همینی میشه ک توی یورو میبینید ینی ارائه بازیهای بسیار کم حادثه و کم گل و صفر های فراوان در نتایج و سایر مولفه ها.
در باشگاهها چون قدرت تیمها و اختلاف سطحشون با هم متفاوته پس شیوه ی بازی دفاعی و اتوبوسی لزوما منجرب ارائه بازیهای کم گل و کم موقعیت نمیشه چرا!؟ چون اختلاف فنی بین تیمها انقدر زیاد هس ک حتی بشه با وجود ارائه فوتبال بسته و دفاعی بازم با خلاقیت فردی برتر نفرات و قدرت تیمی بیشترت، بتونی موقعیت سازی کنی اما در عرصه ی ملی وضعیت فرق میکنه چون اکثر تیمها بلحاظ پتانسیل و توانمندی فردی و گروهی بهم نزدیک شدن و درنتیجه خلاقیت فردی و قدرت تیمی اختلاف چندانی را نشون نمیده که بتونه گره بازیهای اتوبوسی رقیب را باز کنه. در چنین شرایطی اگه همه تیما راه اسانتر را انتخاب کنن و روی ب بازی دفاعی و بسته بیارن و اتکا ب اشتباهات احتمالی رقبا و یا حوادث احتمالی بازی داشته باشن نتیجش ارائه کسل کننده ترین بازیهای تاریخ یورو میشه.
اینجاس ک ارزش تیمهایی که فلسفه شون برمبنای فوتبال هجومی و احترام ب تماشاگر بنا گذاشتن مشخص میشه .تیمایی ک با فوتبال هجومی و روب جلو زیبایی ب فوتبال میدادن. یورو نشون داد ک اگه درسطح اول فوتبال ک توان مندی ها بهم نزدیکه ، همه تیما جلوی همدیگه، دفاع بسته و بازی اتوبوسی و ترسو را انتخاب کنن فوتبال میمیره.