مطلب ارسالی کاربران
لزوم اصلاح یک سیاست‌وارونه در باشگاه استقلال
رویه تمدید قرارداد بلند مدت با بازیکنانی که در سال‌های پایانی دوران فوتبال خود قرار دارند، این پرسش را به وجود آورده که چرا باشگاه استقلال به همین اندازه که در تمدید قرارداد بلند مدت پا به سن گذاشته‌ها اصرار دارد، قرارداد بلندمدت را پیش روی بازیکنان جوان قرار نمی‌دهد؟
سرمایه‌گذاری بلند مدت یکی از اصول اولیه در نظام باشگاهداری است اما در سال‌های اخیر توجه آنچنانی به این مهم نشده و غالبا بازیکنان جوان قراردادهای کوتاه مدتی را با استقلال منعقد کرده‌اند که بعدها نیز از این سیاست لطمه‌هایی به باشگاه وارد شده است.
نمونه‌اش حذف یعقوب کریمی از لیست استقلال در فصل یازدهم بود. زمانی که مظلومی سرمربیگری آبی‌ها را به عهده داشت و کریمی جوان آن روزهای استقلال را نخواست.
بعدها این بازیکن به سبب درخشش در تیم‌های سپاهان و نفت تهران با پرداخت حق رضایتنامه به استقلال بازگشت در حالی که اگر آینده نگری وجود داشت هرگز استقلال مجبور نمی‌شد بابت بازیکنی که خود ساخته و پرورش داده پولی بپردازد.
از این دست اشتباه‌ها که مربیان نقش غیر قابل انکاری در آن ایفا کرده‌اند کم درباشگاه استقلال رخ نداده است. نمونه دیگری که برای استقلال بار مالی بسیاری با همراه داشت آندرانیک تیموریان بود. بازیکنی که در تیم‌های پایه استقلال رشد کرد اما چون مربیان وقت اعتقادی به وی نداشتند راهی ابومسلم شد و دیری نپایید که همین بازیکن به لیگ انگلیس رفت و به یکی از موفق‌ترین لژیونرهای تاریخ فوتبال ایران بدل شد. بعدها همین استقلال مجبور شد رقم بسیار چشمگیری را بابت بازگرداندن آندو بپردازد.
در واقع باشگاه استقلال نه تنها از کنار ترانسفر تیموریان به باشگاه بولتون انگلیس سودی نبرد بلکه میلیاردها تومان پول نیز صرف بازگرداندن این بازیکن کرد. بدون شک اگر مسوولان و مربیان باشگاه استقلال تامل بیشتری درباره بازیکنان جوان داشته باشند و با دید باز و کارشناسی دقیق وضعیت فنی آنها را بررسی کنند مجبور نمی‌شوند پول‌های آنچنانی به بازیکنانی پرداخت کنند که روزگاری با دستمزدهای اندک برای خودشان بازی می‌کردند.
این حساسیت که در سال‌های اخیر در مواجهه با برخی بازیکنان پا به سن گذاشته‌ای همچون خسرو حیدری و مهدی رحمتی وجود داشته باید به بازیکنان جوان‌تر نیز تعمیم داده شود و مسوولان باشگاه استقلال سیاستگذاری‌های خود را تعدیل کرده و با حساسیت بیشتری قرارداد بازیکنان جوان را منعقد کنند.
استقلال در سال‌های اخیر کم بازیکن مستعد نداشته که با حضور در دیگر تیم‌های لیگ برتری درخشیده‌اند.
اکنون نیز در استقلال از این قبیل بازیکنان کم نیستند. بازیکنانی مانند امید نورافکن، فرشید اسماعیلی، محسن کریمی و شاید بازیکنانی در تیم‌های پایه. باشگاه استقلال اگر با این بازیکنان قراردادهای بلند مدت ببندد نه تنها ثبات را در تیمش برقرار می‌کند، بلکه دیگر ناچار نخواهد بود که بعدها پول‌های هنگفت به پای آنها بریزد.
