طرفداری- به نقل از formula1
فرناندو آلونسو راننده ای بود که به سلطه مایکل شوماخر در فرمول یک پایان داد و به جوان ترین قهرمان تاریخ فرمول یک تبدیل شد. دومین قهرمانی او که به صورت پیاپی بدست آمد مهر تاییدی بر استعدا بی نظیر او بود، اتفاقی که با بازنشستگی شوماخر همراه شد، در آن زمان آلونسو مطمئن بود جای شومی را در قله فرمول یک خواهد گرفت.
متاسفانه در سال های بعد دیگر از قهرمانی جهان خبری نبود، انتقال ناگهانی به مک لارن و عدم توافق با رنو و فراری در نهایت باعث فتح 17 گرندپری شد چیزی که به هیچ وجه او را راضی نمی کرد. به هرحال آلونسو قطعا یکی از بهترین راننده های تاریخ فرمول یک است که هنوز بازنشسته نشده است، و با جاه طلبی و استعداد خارق العاده اش راه طولانی برای کسب عناوین مختلف پیش رو دارد.
فرناندو در 29 جولای 1981 در اویدوی اسپانیا متولد شد، آلونسو وقتی تنها سه سال داشت رقابت های اتومبیل رانی را آغاز کرد، اولین خودروی او ماشین کارتینگی بود که پدرش برای خواهر بزرگتر فرناندو تهیه کرده بود. پس از چهار سال مسابقه با خودروی کارتینگ دست سازش عناوین محلی و بین المللی بسیاری فتح کرد.
موفقیت های فرناندو جوان هیچ حد و مرزی نمی شناخت تا جایی که در 1992 او جزء پنج راننده برتر کارتینگ اسپانیا شد، عنوانی که با قهرمانی جهان در 1996 تکمیل شد. با اینکه فرناندو کم و بیش به رشته های دیگر اتومبیل رانی علاقه نشان می داد، اما منتظر ماند تا کار آموزی در کارتینگ را به صورت حرفه ای به اتمام برساند. یک سال بعد فرناندو پیشنهادی مبنی بر رانندگی در رقابت های فرمول نیسان دریافت کرد و به تیم راننده سابق فرمول یک، آدرین کمپوس پیوست. در سال اول عنوان قهرمانی رقابت ها را کسب کرد تا ثابت کند توانایی او خیلی فراتر از تعویض دنده و رقابت های سطح پایین است.
او مدت کوتاهی در سال 200 راهی اف3000 شد و متعاقب آن اولین تست خودروی فرمول یک خود را با میناردی تکمیل کرد و به عضویت تیم در آمد. میراندی مشکلات مالی فراوانی داشت اما پس از نمایش خیره کننده الکس یونگ و تارسو مارکز راننده های تیم در دورهای تعیین خط و کسب مقام دهم در آلمان وضعیت تیم بهبود یافت ولی آلونسو تصمیم گرفت به تیم رنو برود که این انتقال در سال 2002 رخ داد.
این انتقال هم برای تیم و هم برای آلونسو خوش یمن بود و فرناندو به قدری خوب کار کرد که در مدت زمان کوتاهی از راننده آزمایشی به راننده اصلی تیم ارتقاء پیدا کرد. درخشش آلونسو ادامه یافت و در 22 سالگی تبدیل به جوان ترین راننده ای شد که در دور تعیین خط مقام اول را کسب می کند. فرناندو در گرند پری مالزی دور تعیین خط را برد و در گرند پری مجارستان قهرمان شد که متعاقب آن رکورد جوان ترین قهرمان رقبات ها را نیز کسب کرد. اما تمام این افتخارات تازه شروع کار آلونسو در فرمول یک بود.
رنو در 2004 خودروی مناسبی برای رقبات ها آماده نکرده بود، اما آلونسو محدودیت های خودرو را در نوردید و در رقابتی ترین سال های فرمول یک، دو گرند پری مانده به پایان فصل عنوان قهرمانی جهان را کسب کرد، متعاقب این قهرمانی فرناندو جوان ترین قهرمان جهان تاریخ فرمول یک لقب گرفت. دومین عنوان قهرمانی فرناندو که به صورت پیاپی کسب شد در رقبات تنگاتنگ با شوماخر و آخرین فصل حضور افسانه در فراری کسب شد، این اتفاق نوید بخش ظهور یک مایکل دیگر در رقابت های فرمول یک بود.
در سال 2007 او به تیم مک لارن منتقل شد و این شانس را پیدا کرد که پس از خوان مانوئل فانجیو بتواند دومین راننده تاریخ باشد که در دو فصل پیاپی با دو تیم متفاوت قهرمان فرمول یک شود. خودروی تیم در 2007 فوق العاده بود، همینطور هم تیمی فرناندو، لوییس همیلتون، اما رقبات دو هم تیمی به قدری شدید دنبال شد که هیچ کدام از دو راننده مک لارن نتوانستند عنوان قهرمانی جهان را کسب کنند و آلونسو با اختلاف یک امتیاز رقابت را به کیمی رایکونن باخت. اولین سال حضور آلونسو در مک لارن بسیار خسته کننده و بی نتیجه به پایان رسید و روابط او با تیم هنگامی که مشخص شد او مدارک جاسوسی تیم از فراری را افشا کرده، تیره و تار شد، در نهایت سال 2008 آلونسو به رنو بازگشت.
خودروی رنو به هیچ وجه رقابتی نبود و نمی توانست با خودوری رقبا برابری کند اما این موضوع مانع آلونسو نشد، او در ادامه فصل و با به روزرسانی های متعدد خودرو توانست دو گرندپری پیاپی را ببرد اولین رقابت شبانه سنگاپور و دومی گرندپری ژاپن بود.
ضعف خودروی رنو در 2010 هم ادامه یافت و فرناندو در کل فصل فقط یک بار توانست روی سکو برود که این اتفاق در گرندپری سنگاپور رخ داد، چند روز بعد مشخص شد که فرناندو می خواهد به فراری برود و در کنار فیلیپه ماسا رانندگی کند. پس از انتقال به تیم قرمز ایتالیایی بلافاصله اولین گرندپری را برد تا اعضای تیم و هم تیمی جدیدش را تحت تاثیر قرار دهد، فرناندو در طول فصل 4 گرندپری دیگر ا فتح کرد، اما اشتباه تیم در گرندپری ابوظبی در گاراژ آلونسو را به دردسر انداخت تا درنهایت با چهار امتیاز اختلاف فصل را پشت سر سباستین فتل نابغه، با مقام دوم به اتمام برساند.
فصل دوم آلونسو در فراری با اشتباهات تیم پیگیری شد، اما فرناندو تمام تلاش خود را می کرد، به طوری که در روز بارانی مالزی گرندپری را برد و در خانه اش اسپانیا نیز قهرمان شد که او را در بیشتر طول فصل در رتبه اول نگه داشت. اگر او در بلژیک و ژاپن از دور رقابت ها خارج نمی شد، شاید فتل نمی توانست سه گرندپری مانده به پایان فصل قهرمان جهان شود.
سال 2013 برای فرناندو با عدم ثبات همراه بود اما او توانست در چین و اسپانیا قهرمان شود و هفت بار دیگر روی سکو قرار گیرد، در آن فصل فتل دوباره قهرمان شد و این اتفاق در حالی رخ داد که خودروی تیم فراری حتی دومین خودروی برتر رقبات ها هم نبود.
2014 هم مانند چند سال قبل از آن با عدم ثبات و ضعف تیم همراه بود، خودروی اف14 فراری توان رقابتی خود را از دست داده بود و در حالی که آلونسو دو بار روی سکو ایستاد، تیم فراری نتوانست حتی یک گرندپری فتح کند که این اتفاق از 1993 برای اولین بار رخ می داد. پس از چند سال ناکامی در فراری آلونسو تصمیم گرفت به مک لارن باز گردد.
بازهم زمان بندی آلونسو در تعویض تیم اشتباه بود، در حالی که تیم جوان شده فراری با مرسدس بر سر قهرمانی فصل می جنگید، مک لارن به شدت از قافله رقبا عقب مانده و شراکت جدید آن ها با هوندا مسائل را بیش از پیش پیچیده کرده بود. خودروی mp4-30 مک لارن به شدت کند وغیر رقابتی نشان می داد و آلونسو توانست با این خودرو در دو رقابت امتیاز کسب کند و سال 2015 را با 11 امتیاز به اتمام برساند.
تیم: مک لارن هوندا
کشور: اسپانیا
رفتن روی سکو: 97
امتیاز کل: 1786
گرند پری: 258
قهرمانی جهان: 2
تاریخ تولد: 29/07/1981
مطالب مرتبط:
بیو گرافی لوییس همیلتون؛ سوار بر باد
بیو گرافی سباستین فتل؛ مردی که با برد نفس می کشد
بیوگرافی نیکو روزبرگ؛ هیولای خاموش
