A Kهر چی به چهره داوران قبل از شروع بازی نگاه میکنم میبینم ابهت و حس اطمینان و نبوغ توشون موج میزنه ولی همینکه بازی شروع میشه و چند برخورد کوچک یا بزرگ اتفاق میفته با یک تصمیم اشتباه تیمی رو تا مرحله حذف میبرن و دیگه توی اون چهره با دو تا تصمیم اشتباه هیچی غیر از حس ضایع شدن دیده نمیشه. این موضوعی هست که ما باید در مورد انسانها بپذیریم و درک کنیم که حتی خوددارترین و مرموزترینها هم یک موقعی به مرحله معمولیترینها تنزل میکنن و شامل همه هم میشه.
