neela خوندن حرفهاش هم خالی از لطف نیست، با اجازتون از سایت asroma27.com برای دوستان اینجا میذارم :)
او به آنسا گفت: «سندرم استاندال گرفتم: برابر یک شاهکار احساساتی شدم و توتی شاهکار خلقت است.»
آوالونه مصاحبه ای خواندنی هم با اسکای اسپرت ایتالیا داشت.
«دیدن کاپیتانی با سن و سال او، در 39 سالگی، پس از همه حرف هایی که زده شدند، اینکه به زمین رفت و در عرض دو دقیقه دو گل زد، با آن حرکت ماهرانه و سریعش، باورنکردنی بود.»
«این قدر احساساتی شدم که نتوانستم جلوی خودم را بگیرم، به همین خاطر اشک ریختم و نمی توانستم متوقفش کنم. احساسات بر من غالب شدند.»
«باید اذعان کنم، برایم تازگی ندارد، وقتی توتی دو گل به لاتزیو زد و بازی را با آن ضربه تماشایی اش عوض کرد گریه کردم. فرانچسکو این کار را با من می کند!»
«قبل از اینکه من به دنیا بیایم کارش را آغاز کرد، به همین خاطر ارزش خیلی زیادی برایم دارد. تا جایی که من می دانم او همیشه در تاریخ رم جای داشته است.»
«علاوه بر این، 80 ساله هایی را می بینم که به نیکی از او یاد می کنند و لحظات فوق العاده ای را توصیف می کنند که شاهدشان بودند. همه اینها باعث می شوند تا درک کند چه افسانه ای است.»
گل توتی تاثیر دیگری هم داشت چون در چهار دقیقه مانده به پایان مسابقه هواداران افراطی دست از اعتراضی چند ماهه کشیدند و به کوروا سود هجوم بردند. آنها چند ماه بود که به خاطر دیوارهای شیشه نصب شده به جایگاه ویژه تیمشان نرفته بودند.
«خارق العاده بود، همه این مردم فقط می دویدند و مثل بومبونرا در آرژانتین شده بود. به شکلی ناگهانی کوروا پر شد.»
«امیدوارم که هواداران قبل از تمام شدن فصل برگردند، چون نمی توانم تصور کنم که توتی رم را بدون کوروایی پر از پرچم و بنر ترک کند.»
«می دانم که مردم قبلا بلیت هایشان را خریدند و امیدوارم که مشترکان بلیت های کل فصل هم بیایند و در جایگاه خودشان در کوروا سود بنشینند، چون این اسطوره فراتر از هر چیز دیگری است.»
