حراج ایمان

محمّد فیروزی 03/31/2016 - 11:03 مشاهده پروفایل

5,647 مشاهده / 16 دیدگاه 1 1

خالق و مخلوق، گناه و ثواب، پاکی‌ و پلیدی، همه و همه در ورزشگاه و در فوتبال معنا پیدا می‌‌کرد.

اختصاصی طرفداری- دقیقا ۱۷۲ سال پیش، مردی در یکی‌ از خانه‌های حومه سن ژرمن پاریس قلم به دست گرفت. تن قلم او چکش همه چکش داران تاریخ و جوهرش عرق تمام عرق ریزان از ازل تا هنوز. او در پاریس نوشت بشر به ۴ شکل از خود بیگانه می‌‌شود. از محصول کار، از روند تولید، از بقیه و در آخر از خودش. آن مرد آن روز، امروز ما را دید.

جوردی در حومه شهر بارسلونا به دنیا آمد. در ۲۶ ژانویه ۱۹۳۵. در جهانی‌ شبیه آنچه الویس پرسلی آهنگ in the ghetto را ترسیم می‌‌کند. درست روزی که فرانکو حرف زدن به زبان محلی کاتالونیا را منع کرده بود. حاکمیت می‌‌خواست به زور به قلب جوردی مقدس راه پیدا کند. خانواده از حاکمیت می‌‌گفت. خانه از مرکزیت می‌‌گفت. کوچه از تمامیت می‌‌گفت. شمشاد‌ها از مشت پولادین قدرت می‌‌گفت. می‌‌خواستند جوردی با زبان بیگانه‌ای بالغ شود، قد بکشد، عاشق شود، جان بکند. تن نحیف جوردی اما جهانی‌ گرد دید. جهانی‌ پشت شمشاد‌ها و خانه ها. او در جوب تاریخ، در آب ظلم، یک توپ فوتبال دید!

او نمی‌‌توانست بخواند یا بنویسد اما می‌‌توانست بازی کند. جهان گرد و کوچک او مقدس تر از جهان گرد آدم بزرگ‌ها بود. دوید و دوید. نا برابری را هر روز دریبل کرد. با لایی، ظلم را دریبل کرد. شادی‌اش را با انداختن توپ پشت سر مرکزیت جشن گرفت. آخر هفته‌ها خانواده او به کلیسا می‌‌رفت اما او پاک تر از کلیسا بود. او هر هفته در ورزشگاه لس کورتس بندگی می‌‌کرد. خالق و مخلوق، گناه و ثواب، پاکی‌ و پلیدی، همه و همه در ورزشگاه و در فوتبال معنا پیدا می‌‌کرد.

بعد تر‌ها او آستین بالا زد. کار کرد. عرق ریخت. ۲۲ ساله که بود "زمین جدید" به اسم "نیوکمپ" تمام شد. چرا نیوکمپ را ساختند؟ جواب ساده است. لس کورتس پذیرای خوبی‌ برای کوبالا نبود. کوبالا، پاپ فوتبالی‌های بارسلونا بود. آنها می‌‌خواست واتیکانشان بزرگ تر از لس کورتس باشد. از "ارزش اضافی" خبری نبود. خانه جدید مال همه قدیسان بود. میدان مبارزه عوض شده بود. فوتبال فقط "بازی" نبود. نیوکمپ فقط "ورزشگاه" نبود. آنها ضرب المثل‌های زبان ممنوعه خود را در جابجائی آبی و اناری پوشان می‌‌دید‌ند. جوردی "کار" کرد و خود خودش بود. اما بزرگ که شد فهمید "مالکیّت اشتراکی‌" خیلی‌‌ها را رنجانده است. "ابزار تولید" شادی آنها دیگر همگانی نیست. افتاده است دست غریبه ها.

تن پوش پاپ منقش شد به اسم "بنیاد قطر". دور تا دور ورزشگاه پر شد از اسم بیگانگان. حالا زمزمه‌ها می‌‌گوید اسم هواپیمایی قطر می‌‌خواهد جای نیوکمپ را بگیرد. خبر می‌‌رسد شاید بشود "یوهان کرایوف هواپیمایی قطر". جوردی، پسر کرایوف حالا باید فقط از اخبار از سرنوشت نیوکمپ با خبر شود. جوردی قدیس، حالا شاید از خود یا دیگران بیگانه نباشد اما چه به سر محصول کار و ابزار تولید آمده است. مدیر هواپیمایی قطر گفته است که نام برند آنها ارزش‌های برابر با برند "بارسلونا" دارد. کلیسای فوتبال دوستان بارسلونا قرار است نام برندی را به خود بگیرد که از سوخت فسیلی به دست آمده. حالا مؤمنان دنیا هر روز از کلیسای محلشان بیگانه تر می‌‌شوند. از مادرید تا لندن، از بارسلونا تا مونیخ. مذاکرات در حال انجام است که "ایمان" جوردی را به حراج بگذارند. شاید سالی‌ ۱۰۰ میلیون یورو یا چند میلیون بیشتر یا کمتر. حالا هر روز کلیسا‌ها بیگانه تر می‌‌شوند. تنپوش‌ها غریبه تر. حراج ایمان و مبارزه در دوحه و دبی.

دقیقا ۱۷۲ سال پیش، مردی در یکی‌ از خانه‌های حومه سن ژرمن پاریس قلم به دست گرفت. آن مرد آن روز، امروز ما را نوشت.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

تغییر نام نیوکمپ

هواپیمایی قطر

درگذشت یوهان کرایوف

هواپیمایی امارات

دیدگاه‌ها (16 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

احمد کاتالان

عاااالی بود

طرفدار فوتبال ⚽

فراتر از یک باشگاه..

kiavash hosseini

نامردیه. خیلی نامردیه.
عجیب تر از اونا یه سری از طرفدارا هستن که مشکلی با این قضیه ندارن. بابا روح باشگاه که گرفته بشه ما میشیم یه باشگاه مثل همه باشگاه های دنیا. برای الان شاید خوب باشه ولی فلسفه که نداشته باشی 20 سال دیگه تمومی.

Babak SS

من موندم واقعا دوستانی که میگن تو فوتبال امروز پول حرف اول رو میزنه
یعنی فکر میکنند اگر قطر نباشه باشگاه دیگه پول در نیماره؟
بزرگترین اشتباه باشگاه اینه که حق تبلیغات رو از بازیکنانش نمیگیره
اگر بگیره بیشتر از هر بنیادی در آمد بدست میاره
واقعا متاسفم واسه بارسایی ها که میگن به خاطر 100 میلیون نام ورزشگاه رو بکنن قطر کمپ
من یکی شرمم میاد اسم قطر رو روی پیراهن میبینم حالا اسم ورزشگاه هم بشه قطر کمپ دیگه در حد انفجاره
10 سال بدون اسپانسر چجوری قدرت نمایی کردیم؟

عمو پیکه

سوسیالیست

Ali Sarajian

امروز اگه کمپانی حاضر باشه برا اسم ورزشگاه 100ميليون بده بدون شک بزرگترین حماقت رد کردن پیشنهاد هست تاریخ رو همیشه قهرمان ها نوشتن بدون پول هیچ تیمی نمیتونه موفقیت هاش رو تکرار کنه

alireza che

فورزا کارل مارکس

به نظرم این متن در خور لیورنو بود بیشتر

MEHRDAD MILAN

واقعا کاری ندارم که بارسا تیم بزرگ و قابل احترامیه
ولی قابل درک برای من نیس یعنی چی فراتر از یک باشگاه چه کاری کرده بارسا که فراتر از یه باشگاهه چه فرقی با میلان با رئال یا بایرن داره متن های که نوشته میشن اغراق امیز هستن درباره بارسا اینقد از این متن ها نوشته شدن نصف این اخبار میلان منتشر نمیشه همه چیز مقدس شدن تو کاتالونیا یادش بخیر یه زمانی فقط خدا مقدس بود

Més que un club

فوتبال زمانی زیباتر بود تیمها از داشته ها خودشون استفاده میکردن از استعدادها خودشون یا نحوه سرمایه گذاری رو محدود میکردن که نشه یه تیم خریدها انچنانی وتعداد بالا کنه اینجور توجه ویژه ای به تیم هایه پایه وساخت بازیکنا در پست ها مورد نیاز میشد هرکی سعی میکرد جواب تلاششو میدید ولی تو این دوره که رقابت پولی شده کمتر به فکر اکادمی هستن به فکر جور کردن سرمایه برای خرید ستاره های موجود میکنن و چیز زیاد جالبی نیست ..ارزش ها بعضی وقتها همه چی یه باشگاهه شاید تو این دوره قهرمانی به هر قیمتی برا بعضیا قشنگ بود ولی در یه چهار جوب قانونی ومشخص و حفظ ارزش ها لذت قهرمانی در این شرایط خیلی بیشتر میچسبه

Mes Que Un Club

بارسا 99% از عمر خودش رو بدون اسپانسر گذروند و این پیراهن در حد یه پیراهن ملی ارزش داشته و داره اما باید قبول کرد با اومدن سرمایه داران به فوتبال و خراب کردن بازار بارسا برای رقابت تو تموم جامها باید بازیکن جذب کنه و احتیاج به پول داره. این یه مسئلست
مسئله بعدی اما من با روش مدیریت دسته راسل مشکل دارم. از قرارداد با قطر بگیر از کنار گذاشتن کرویف از بی توجهی به لاماسیا حالا هم شاهکار بزرگ اسم ورزشگاه! همین مونده ورزشگاه کاتالانها بشه قطر استادیوم
بدون اسم ورزشگاه هم میشه بیشترین درامد رو کسب کرد

Mehdi Culé

خیلی متن خوبی بود -_-

Ehsan Blaugrana

متن زیبایی بود ولی زندگی خرج داره.بازسازی نیوکمپ هزینه سرسام آوری رو دست باشگاه میزاره و شاید هر کدوم از ما رییس بارسا بودیم فروختن اسم استادیوم رو به تضعیف و مقروض شدن بارسا ترجیح میدادیم.

Farijab Azad

یه زمانی میگفتن همه آدمها رو میشه خرید؛ فقط قیمتشون فرق میکنه
امروز انگار باید گفت همه ارزشها رو میشه به پول نقد تبدیل کرد
شاید برای باقی موندن در کورس رقابت، باشگاهها چاره ای به جز این نداشته باشن
شاید طرفدارها هم در نهایت و از سر ناچاری ترجیح بدن که تیمشون ارزشهاشو به پول نقد تبدیل کنه تا اینکه قدرت رقابتشو در برابر تیمهای بزرگ از دست بده یا شاهد این باشن که ستاره هاشون شکار جاذبه های باشگاههای پولدارتر میشن. اما به هر حال این وسط یه چیزهایی داره از بین میره. یه چیزهایی که زمانی به بازیکنا شور میداد و به هوادارا تعصب

شایان افضلی

بسیار زیبا بود . چقدر سخته این دوره ها که بارسا مجبور میشه اسپانسر بگیره

ساویولا بارسا

خوب بود
حالا چرا دست گذاشتی روی بارسا؟
اگر نظر من رو میخواین، در مورد پول عربها و باشگاه های اروپایی، اونی که سواری میگیره، باشگاه های اروپایی هستن و اونی که سواری میده، عربها هستن
جالب اینه که با تغییر نام یک ورزشگاه، و فقط با تغییر نام، بیش از 100 میلیون حاضرن بدن به تیمها!!!!
هر کی قبول نکنه مخش ایراد داره
و به دلیل این که باشگاه های اروپایی مخشون ایراد نداره، بی شک قبول میکنن
-------
باشگاه ها برای درامد بیشتر هر کاری میکنن
همین چند سال اخیر، تیمهای ایتالیایی برای بازی سوپرکاپ تا چین رفتن. چرا؟ برای گرفتن پول از چینی ها
کاری که ممکنه برای سوپرکاپ اسپانیا هم اتفاق بیفته. البته دوست ندارم اتفاق بیفته

fereshtian.mojt...

قشنگ بود