ماجراجویی های چلسی در مرحله حذفی لیگ قهرمانان همواره فرساینده بوده و عطش آنها برای موفقیت در این جام همیشه بر تورنومنت سنگینی می کرده است. از نبرد های ایدئولوژیک دوران مورینیو و پسا-مورینیو گرفته تا شکست های دردناک به دست اتلتیکو مادرید و پاریسن ژرمن، تماشای بازی ها همیشه پروسه ای عذاب آور بوده است، حتی برای یک بی طرف.
البته تا به حال اینگونه بود. شاید برجسته ترین نکته در آماده سازی چلسی برای دور برگشت بازی با پی اس جی این حس بی دغدگی بود. برای یکبار هم که شده فشار بر دیگری است. فصل چلسی در دو ماه گذشته آرام گرفته است، با عملیات نجاتی حساس زیر نظر فرمانده اورژانسی گاس هیدینک. در حالیکه اوضاع برای پاریسن ژرمن کمی متفاوت است. این بازی های مرحله حذفی در سال های ابتداییِ آنچه زلاتان و بلان مکرراً از آن تحت عنوان 'پروژه' یاد کردند بسیار تعیین کننده اند.
"با گذشت زمان و با این سرمایه گذاری که قطری ها در تیم انجام داده اند، پی اس جی قهرمانی اروپا را به دست خواهد آورد. چه با من و چه بدون من." ابراهیموویچ این حرف ها را سه شنبه در شرایطی که لوران بلان با چهره ای بی تفاوت کنارش نشسته بود به زبان آورد.خوشحالی زلاتان شاید از بیرون آمدن از زیر بار این مسولیت سنگین باشد، سوپراستاری که در خروجی را در همین نزدیکی ها می بیند. اما این لحظات برای پاریسن ژرمن از اهمیت بالایی برخوردارند.
حذف به دست تیمی که ممکن است فصل بعد در اروپا نباشد نه فقط برای بازیکنان تیم نسخه شماره 1 این پروژه که برای سرمربی شان نیز شکست معناداری خواهد بود. همانطور که بعدتر هیدینک، به شکلی ظریف برای بیشتر کردن فشار، گفت:"البته که چلسی هم زمانی برای بردن لیگ قهرمانان بی تاب بود. حالا پی اس جی هم همانطور است. امیدوارم بتوانیم آنها را در مسیر آنچه به آن می گوئید پروژه، متوقفشان کنیم."
این نُت را گری کیهیل هم نواخت. کیهیلی که با مهارت از پاسخ به سوالات متعدد درباره فشار بازی های سخت خود چلسی در بهار شانه خالی کرد. با شانه بالا انداختن گفت:"بله هفته مهمی برای باشگاه است. بازیکنان بزرگ از بازی در بازی های بزرگ لذت می برند. فشار زیاد بازی خوب را از بازیکنان بیرون می کشد. هیدینک آرامشی به تیم آورده و اتمسفری ایجاد کرده است که فشار زمانی که باید هست و زمانی که نیازی به آن نیست نه. برای این بازی هر دوی اینهاست. می دانیم که چقدر این بازی مهم است. اما خب امروز عصر وقتی در کنار هم هستیم، آرام و آسوده ایم."
حذف برای چلسی به معنای یک پایان خواهد بود، اما پایانی که انتظار آن می رفته است. این دوازدهمین بار در طی 13 سال حکومت آبراموویچ در چلسی بوده است که آنها به مرحله حذفی لیگ قهرمانان صعود کرده اند. با کنار رفتن هسته آن تیم، رسوبات ماشین خشمگین و تشنه موفقیت سال های اولیه مورینیو آرام آرام ته نشین شده است. دور رفت این مرحله اولین بازی در دوران آبراموویچ بود که چلسی یک بازی لیگ قهرمانان را بدون پتر چک، جان تری، فرانک لمپارد و یا دیدیه دروگبا در ترکیب خود بازی کرد. تری دوباره در استمفورد بریج نخواهد بود که با توجه به زمان های طولانی دفاع متمرکز و این حقیقت که - هرجور که مایلید آن را تحلیل کنید - ابراهیوویچ هیچوقت در زمان حضور تری در زمین بازی گلزنی نکرده است، ضربه سنگینی خواهد بود.
نه اینکه چلسی آنقدر که هیدینک دوست دارد بگوید بدون شانس باشد. یک پیروزی 1-0، شبی دیگر با دفاع مطلق اعصاب خردکن با میکل و ماتیچ به عنوان ستون دوگانه غیرتماشایی در میانه زمین بزرگترین ابزار موفقیت به نظر می آیند. اما خط حمله چلسی هم در هفته های اخیر ترکیب خوبی بوده است و هیدینک به بازی بر طبق ضعف های رقیب آگاه خواهد بود.
یک رویکرد انتحاری تر هم می تواند فواید خودش را داشته باشد.مخصوصاً آنکه پاریسن ژرمن قدم زنان که نه، گام زنان هم که نه، بلکه عملاٌ پرسه زنان در مسیر خود به سوی یک قهرمانی بی دردسر دیگر در لوشامپیونه می رود؛ با تنها هفت گل خورده در بازی های خارج از خانه و مالکیت و زمینی که هر هفته تحت سلطه در می آید. چلسی شاید در تلاش برای بیرون آوردن رقیبشان از محدوه آسایششان آسیب ببیند. اما وقتی در پاریس جلو کشیدند از تحت فشار گذاشتن سیلوا و لوئیز و استفاده از فضای پشت مکسول 34 ساله لذت بردند.
از زمان بازی پاریس، پی اس جی به لیون باخت و در همین آخر هفته هم با مونپلیه 0-0 مساوی کرد، نتیجه ای غلط انداز زیرا که بلان از فرصت استفاده کرد تا به تیاگو سیلوا و زلاتان استراحت بدهد و به دیماریا هم فقط یک ساعت بازی داد. بلان بعد از آن بازی اعتراف کرد:"همه منتظر بازی هستند." بازی که می تواند نقطه تعیین کننده دوران حضور او در این ابرقدرت قرن بیست و یکمی و ایالت قطری باشد.
در بازی سال گذشته وقتی پاریسی ها ده نفره شدند و ماتویدی که باید از مصدومیت ران پا ریکاوری می کرد حضوری پررنگ داشت. جای خالی حفظ توپ های وراتی هم احساس خواهد شد. و مثل همیشه برای باشگاه پاریسی، که در پنج بازی از شش ملاقاتشان از انگلیس نتوانسته اند گلی به ثمر برسانند، همه چیز به توانایی تیم برای اجرای برنامه و حول محور رهبر نامدار و مغناطیس کاریزمای تیم بستگی دارد.
در اینجا هم حس هیجان آوری از پایان بندی در انتظار نوشته شدن احساس می شود. زمزمه ها می گویند در تابستان و با پایان قراردادش پاریس را ترک خواهد کرد. او استعداد بزرگی باقی خواهد ماند و همینطور تهدیدی واقعی برای گل با ارزش خارج از خانه میکل. برای چلسی، رها از فشار، یک شروع سریع کلیدی خواهد بود.
