اختصاصی طرفداری- تا همین چند روز پیش، تعداد بازیکنان برزیلی تاریخ لیگ برتر، 62 نفر بود ولی در آخرین روزهای نقل و انتقالات ژانویه، این تعداد به 63 نفر رسید. در قسمت اول، 33 بازیکن برزیلی را بررسی کردیم و حالا ادامه مطلب. (توضیح: نمرات بازیکنان از 10 محاسبه می شود.)
ژو –منچستر سیتی و اورتون (2011-2008): باشگاه سیتی 19 میلیون پوند هزینه کرد تا مهاجمی را به خدمت بگیرد که قرار بود تبدیل به مرد اول خط حمله سلسائو در سال های آینده شود ولی ژو با زدن فقط یک گل در لیگ برتر برای منچستر سیتی، یک دوره کابوس وار را سپری کرده و به اورتون قرض داده شد. دوران حضور در اورتون هم با توفیق خاصی همراه نبود. (نمره=2)
جولیو سزار –بولتون واندررز (2005-2004): مدافعی که حتی کاندیدای حضور در تیم اصلی رئال مادرید بود، به علت مصدومیت های متوالی و سایر عوامل، سر از بولتون در آورد ولی در آنجا هم نتوانست شانسی برای بازی کردن به دست آورد. (نمره=2)
جولیو سزار –کوئینز پارک رنجرز (2013-2012): دروازه بان بسیار خوبی که پس از جدایی از اینتر، به QPR پیوست ولی به همراه این تیم، به دسته پایین سقوط کرد و مجبور به جدایی شد. عملکرد وی در دوران حضور در لیگ برتر، بد نبود. (نمره=5)
جونینیو پائولیستا–میدلزبورو (1997-1995 ، 2000-1999 ، 2004-2002): بازیکن باهوش و ریز نقشی که در سه دوره زمانی متفاوت، پیراهن قرمز رنگ میدلزبورو را بر تن کرد و در سال 2007، لقب بهترین بازیکن تاریخ این باشگاه را به دست آورد. البته او با جونینیو پرنامبوکانو که در لیون بازی می کرد و استاد ضربات آزاد بود، تفاوت دارد ولی این جونینیو هم دست کمی از پرنامبوکانو در زدن ضربات آزاد نداشت. (نمره=10)
کندی –چلسی (2015 تاکنون): جوان مستعدی که در فرصت های اندک داده شده به وی طی این فصل، توان بالقوه اش را اثبات کرده است. هنوز نمره دادن به او خیلی زود است ولی به دلیل استعداد نابی که دارد و احتمال درخشش در آینده ای نه چندان دور، نمره ای را به او تخصیص می دهیم. (نمره=6)
کلبرسون –منچستر یونایتد (2005-2003): عضو تیم قهرمان جام جهانی 2002 و همچنین از اعضای سلسائو در جام جهانی 2010، هرگز عملکرد خوبی در جمع شیاطین سرخ نداشت و شاید مصدومیت های متوالی باعث ناکامی و عملکرد ضعیف وی در لیگ برتر شد. به هر حال، فرگوسن هیچ وقت از بازیکنان برزیلی شانس نیاورد. (نمره=3)
لوکاس لیوا –لیورپول (2007 تاکنون): شاید او ملیت برزیلی داشته باشد ولی سبک بازی اش هیچ شباهتی به برزیلی ها ندارد اما از آن نوع هافبک های تدافعی بوده که مورد علاقه بسیاری از مربیان حرفه ای است. لیوا در اولین فصل حضورش در لیورپول، مورد تمسخر قرار می گرفت و حتی جوک های بسیاری درباره او ساخته می شد. چه کسی فکر می کرد که لیوا تاکنون در آنفیلد ماندگار شود؟ (نمره=8)
مایکون –منچستر سیتی (2013-2012): ستاره بی بدیل اینتر و تیم ملی برزیل، هرگز در لیگ برتر موفق نبود. او در سیتی، به عنوان یک مدافع به بازی گرفته می شد و هرگز اجازه نفوذ از کناره ها نداشت. همین باعث شد تا نتواند انتظارات را برآورده کرده و باشگاه ترجیح داد که به جای پرداخت دستمزد هنگفت به یک بازیکن کم اثر، بهتر است که او را هر چه زودتر بفروشد. (نمره=3)
مینیرو –چلسی (2009-2008): او توسط اسکولاری و به عنوان پوشش دهنده جان اوبی میکل و مایکل اسین خریداری شد ولی فقط 15 دقیقه در آن فصل مقابل تیم ساندرلند و هنگامی که چلسی 5-0 جلو بود، بازی کرد. (نمره=2)
نه نه –وستهم (2015-2014): بهترین گلزن پاریسن ژرمن در ژانویه و به عنوان بازیکن آزاد به لندن رفت. وی فقط 8 بازی برای وستهم انجام داد و هیچ گلی نزد و در پایان فصل، هرگز شایستگی تمدید قرارداد را نداشت. (نمره=3)
اسکار –چلسی (2012 تاکنون): هافبک خلاقی که بارها مورد تحسین مورینیو قرار گرفت و بدون شک، یکی از بهترین برزیلی های تاریخ لیگ برتر بوده است. (نمره=8)
پائولینیو –تاتنهام (2015-2013): پس از درخشش در جام کنفدراسیون ها به همراه تیم ملی برزیل، به تاتنهام پیوست تا تبدیل به یک بازیکن با کلاس اروپایی شود ولی آنطور که باید، در تاتنهام موفق نشد و در نهایت، به لیگ چین رفت. (نمره=4)
آندریاس پریرا –منچستر یونایتد (2014 تاکنون): یکی از مستعدترین بازیکنانی که در آکادمی باشگاه منچستر یونایتد پرورش یافته و نکات مثبت زیادی در بازی وی دیده می شود ولی هنوز نتوانسته در تیم اصلی باشگاه جا بیفتد. دادن نمره به وی هنوز زود است ولی با حدس یک عملکرد خوب، می توان نمره معقولی را برای پریرا در نظر گرفت. (نمره=6)
برونو پرونه –کوئینز پارک رنجرز (2012-2011): پیش از اینکه باشگاه QPR توسط تونی فرناندز خریداری شده و میلیون ها دلار به بدنه آن تزریق شود، این باشگاه از لحاظ مالی در مضیقه قرار داشت و مجبور به امضای قرارداد با برونو پرونه شد که یک بازیکن ارزان قیمت بود. وی فقط یک بازی در لیگ برتر انجام داد و پس از مدتی، به عنوان بازیکن مازاد از QPR جدا شد. اگر دوست دارید بدانید که او اکنون در چه تیمی حضور دارد، باید به سراغ لیگ هند بروید و تیم کرالا بلسترز. (نمره=2)
لوکاس پیازون –چلسی (2013-2012): یک هافبک تهاجمی که در هلند موفق بود و بخشی از دسته قراردادهای قرضی چلسی بود که اکنون عضو ردینگ است. پیازون که به عنوان یک بازیکن با استعداد و آینده دار به چلسی پیوسته بود، فقط 16 دقیقه برای چلسی در لیگ برتر بازی کرد. (نمره=3)
رافائل داسیلوا–منچستر یونایتد (2015-2008): رافائل نیز همانند برادرش فابیو، هرگز نتوانست در تیم اصلی منچستر یونایتد جا بیفتد و در تابستان 2015، فن خال او را بازیکن مازاد اعلام کرد. به هر حال، وی بخشی از قهرمانی های منچستر یونایتد در اواخر دوران فرگوسن بود. (نمره=6)
رامیرز –چلسی (2016-2010): یک هافبک دونده و پُر انرژی که استعداد فوق العاده ای داشت و همچون یک «موتور بزرگ» در چلسی ایفای نقش می کرد. گل حساس او در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا، هرگز از اذهان پاک نخواهد شد. او در ژانویه اخیر، در کمال تعجب به لیگ چین رفت. (نمره=7)
داگلاس رینالدی –واتفورد (2007-2006): در ژانویه به واتفورد پیوست تا این تیم را از سقوط نجات دهد ولی فقط یک گل طی 6 حضور در ترکیب اصلی این تیم به ثمر رساند. رینالدی در دومین فصل حضور در واتفورد، حتی یک بار هم برای این تیم بازی نکرد و در نهایت، بازیکن آزاد اعلام شد. (نمره=3)
روبینیو –منچستر سیتی (2010-2008): در آخرین روز نقل و انتقالات، سیتی موفق شد که روبینیو را از چنگ چلسی در آورد. بازیکن بسیار مستعدی که هرگز به اوج فوتبال خود در لیگ برتر دست پیدا نکرد و پس از دو سال، از فوتبال انگلیس رفت. وی اکنون در گوانگژو اورگراند چین عضویت دارد. (نمره=6)
فابیو روچمباک –میدلزبورو (2008-2005): بازیکنی که سابقه عضویت در بارسلونا را هم داشت، چندان شباهتی به بازیکنان برزیلی نداشت و سبک فوتبال وی، درگیرانه و خشن بود. وی نقش بزرگی را در رسیدن تیم خود به فینال جام یوفا ایفا کرد. (نمره=5)
رودریگو –اورتون (2003-2002): مدافعی که دچار یک مصدومیت جدی در ناحیه زانو شد و فقط 4 بازی برای اورتون به عنوان یار تعویضی انجام داد. وی هرگز نتوانست برای باشگاه دیگری بازی کند. (نمره=1)
روکه جونیور –لیدز یونایتد (2004-2003): مدافعی که سابقه قهرمانی در جام جهانی و لیگ قهرمانان اروپا را داشت، به خوشبینی تمام به لیدز پیوست. طی 5 بازی وی در لیگ برتر، روکه جونیور یک کارت قرمز گرفت و لیدز 20 گل دریافت کرد! او پس از نوامبر، حتی یک دقیقه هم بازی نکرد و قرارداد قرضی یک ساله وی در ژانویه فسخ شد. (نمره=1)
ساندرو –تاتنهام و کوئینز پارک رنجرز ، وست بروم (2015-2010 و 2016 تاکنون): پس از شروعی خوب با تاتنهام، به علت مصدومیت های متوالی، خیلی زود محو شد. اکنون با پیراهن تیم وست بروم، به لیگ برتر برگشته است. (نمره=6)
آندره سانتوس –آرسنال (2012-2011): به دنبال شکست تحقیرآمیز 8-2 آرسنال مقابل منچستر یونایتد، ونگر در آخرین روز نقل و انتقالات، 4 بازیکن را به خدمت گرفت که یکی از آنها آندره سانتوس بود. وی را جایگزین آرمان ترائوره در آرسنال می دانستند ولی او تبدیل به یکی از بدترین خریدهای آرسن ونگر شد و جز اینکه نحوه دویدن وی تبدیل به جوک هایی بین هواداران آرسنال شود، هیچ فایده دیگری نداشت. به قول ما ایرانی ها، صد رحمت به همان آرمان ترائوره. (نمره=1)
رافائل اشمیتز –بیرمنگام سیتی (2008-2007): وی یک فصل به طور قرضی از لیل به ورزشگاه سن اندروز آمد ولی نتوانست هیچ کمکی به باشگاه خود بکند و به همراه تیم دوم شهر بیرمنگام، به دسته پایین سقوط کرد. (نمره=3)
سیلوینیو –آرسنال و منچستر سیتی (2001-1999 و 2010-2009): یک دفاع چپ با استعداد که گل زیبایش به چلسی، هرگز از اذهان پاک نمی شود. سیلیونیو بعدها به بارسلونا پیوست تا جای خالی او را اشلی کول پر کند. البته او پس از 8 سال دوری از فوتبال انگلیس، به تیم منچستر سیتی پیوست ولی دوره یک ساله حضورش در این تیم، هرگز موفق نبود. (نمره=6)
امرسون تومه –شفیلد ونزدی، چلسی، ساندرلند و بولتون (2004-1997): تومه در شفیلد ونزدی عالی بود ولی در چلسی، جای خود را به وینستون بوگارد داد و در ساندرلند و بولتون هم به توفیق خاصی نرسید. (نمره=6)
ویلیان –چلسی (2013 تاکنون): هافبکی مستعد، باهوش و سخت کوش که ثابت کرده متخصص استفاده از توپ های مرده است. ویلیان در حال حاضر یکی از بهترین بازیکنان چلسی بوده و همچنان در حال پیشرفت است. (نمره=8)
الکساندر پاتو –چلسی (2016 تاکنون): مهاجم آینده دار میلان که غرق در شهرت و ثروت شد و نتوانست تمام قابلیت های خود را در زمین فوتبال به نمایش بگذارد. او پس از جدایی از میلان، به برزیل برگشت ولی در ژانویه 2016، با امضای قراردادی به تیم چلسی ملحق شد. (هنوز نمره ای برای پاتو نمی توان درنظر گرفت.)
