طرفداری- به گزارش نشریه بیلد، شنیدن خبر جدایی یورگن کلوپ از تیم بروسیادورتموند در ماه آوریل سال2015 برای همه هواداران و علاقه مندان احساسی آنها کمی ناخوشایند بود اما به نظرمی رسد این جدایی در زمان بسیار مناسبی صورت گرفت.
پس از گذشت چهار روز توماس توخل که از او به عنوان "کلوپ جدید" نام می بردند هدایت زرد وسیاه ها را برعهده گرفت. همانند کلوپ، او هیچ وقت به بالاترین سطح دنیای فوتبال نرسید اما موفق شد تیم ماینتس را به سطوح بالایی هدایت کند اما پس از قبول سرمربیگری دورتموند بود که شباهت های توخل با کلوپ به پایان رسید.
دوندگی کمتر، پاس بیشتر
دوندگی، پرسینگ و جنگندگی. این ها عیار خاص تیم یورگن کلوپ بودند اما دورتموند او در فصل گذشته این مشخصات را در خود نمی دید. مطمئنا دورتموند مدل 2014/15 به نسبت بیشتر رقیبانش قوی تر به نظر می رسید اما حریفان آنها توپ را به تیم کلوپ واگذار کرده و عقب نشینی می کردند و در لحظه ای مناسب ضربه را به قلب زردوسیاه ها وارد می کردند. زمانی که مالکیت توپ در اختیار دورتموندی ها بود، تیم کلوپ به دردسر می افتاد چراکه آنها طرحی برای این نوع بازی در فکر نداشتند.
تیم توخل در کنترل بازی شبیه به تیم کلوپ است. پرس از زمین حریف هنوز در تیم حکمفرماست اما طرح اصلی نیست بلکه راهی برای گرفتن کنترل توپ و کنترل کردن دوباره بازی است. آمارها از گوناگونی طرح ها در تیم توخل حکایت دارد:
1- دوندگی کمتر در هر بازی به نسبت هر چهار فصل دورتموند تحت هدایت کلوپ
2- تعداد بیش از صد پاس در هر بازی بیشتر از هر چهار فصل دورتموند زمان کلوپ، در حالی که دقت پاس ها در یک سوم هجومی دورتموندی ها از 62% به 71% افزایش داشته است.
3- دویدن کمتر و دقت پاس بهتر؛ کنترل بازی و همچنین توپ که توخل به دورتموند تزریق کرده، کلوپ آشکارا در عمل به این شیوه بی اشتیاق بود.
نسبت شوت به گل
تغییر تاکتیکی جدید یعنی شوتزنی از مکان های بهتر کاملا موثر واقع شده است. فصل آخر حضور کلوپ در دورتموند که قابل بحث نیست، پس فصل 2013/14 را مورد بررسی قرار می دهیم:
تا به اینجای فصل تیم دورتموند 289 شوت به دروازه حریفانش شلیک کرده که ماحصل آن 50 گل بوده است یعنی از هر 6 شوت یک گل. این آمار بسیار خوبی است اما دلیل آن چیست؟ دورتموندی ها تا به اینجای فصل بهترین تیم در بوندسلیگا از لحاظ درصد شوت به گل بوده اند و با فاصله ای بسیار زیاد نسبت به زمان کلوپ قرار دارند. دورتموند فصل2013/14 از 617 شوت 81 گل به ثمر رسانده بود یعنی هر 13 شوت یک گل.
دلیل این تفاوت چیست؟ در تمام فصل 2013/14 دورتموندی ها از داخل محوطه 6 قدم 32 شوت را به دروازه حریفان شلیک کردند یعنی 5% کل شوت هایشان. در حالی که تیم تحت هدایت توخل تاکنون 27 بار از نزدیک ترین فاصله ممکن به دروازه حریفان شوتزنی کرده است که از این تعداد16 بار دروازه تیم حریف باز شده است. شوت زدن حدودا 10% از تمام ضربه ها از این فاصله نزدیک نشان از درصد بالای احتمال گلزنی دارد.
مصدومیت ها
به پیشنهاد سباستین کل کاپیتان تازه بازنشسته شده دورتموندی ها، اولیور بارتلت مربی بدنساز تیم که تا سال 2008 در این باشگاه فعالیت می کرد به باشگاه برگردانده شد. او تیم دورتموندی را تمرین می داد که دو بوندسلیگا را فتح کرد و تا فینال لیگ قهرمانان پیش رفت اما در سال 2012 تصمیم گرفت چالش جدیدی را تجربه کند. کلوپ هیچ وقت نتوانست کسی شبیه به بارتلت را پیدا کند و در غیبت او مصدومیت پی در پی بازیکنان، درسرهای زیادی برای کلوپ ایجاد کرد.
آوردن تیم بدنسازی ماینتس توسط توخل به دورتموند نیز تاثیر زیادی بر کاهش مصدومیت ها ایجاد کرده است. با برنامه های جدید بدنسازی و دوندگی کمتر در زمین بازی آمار مصدومیت ها به حد چشمگیری کاهش پیدا کرده است.
در این فصل بازیکنان تنها 23% از بازی ها را به دلیل مصدومیت ها از دست داده اند. این آمار را با 33% فصل گذشته باید مقایسه کرد.
تغذیه
تغذیه موضوعی است که به طور مستقیم با آمادگی جسمانی بازیکنان مرتبط است و باید با دقت به آن توجه کرد. متس هوملز عنوان کرده که در رژیم غذایی جدید آنها در قبل از مسابقات شکر جایی ندارد و حذف شده است.
پس از روی کار آمدن توخل با رستوران محلی که برای بازیکنان در کمپ تمرینی پاستا تهیه می کرد قطع همکاری شد. پاستا که غذایی متداول برای فوتبالیست ها به شمار می رود به دلایلی نامعلوم در وعده غذایی دورتموندی هابه صورت ویژه ای محدود شد. دلیل این کار را فقط توخل می داند.
کم شدن فشارها
این موضوع فقط در مورد دورتموند به صورتی خاص صدق می کند. کلوپ رابطه ویژه ای با هواداران برقرار کره بود و به نوعی دورتمونددر عصر جدید و پس از دوران هیتسفلد، با کلوپ به جهانیان معرفی شد.
اما توخل کمی تودار تر و محتاط به نظر می رسد و به ندرت خودش را به سمت جایگاه ویژه هواداران دو آتشه سیگنال ایدونا پارک می رساند.
پس از جدایی کلوپ تمام نگاه ها از سرمربی برداشته شد و آن جو سنگین از روی توخل و بازیکنان برداشته شد.
مارکورویس، گوندوعان، میکیتاریان و اوبامیانگ بدون تحمل فشاری با خونسردی مسیر پیشرفت را برای دورتموند هموار می کنند.
توخل با تغییراتی که اعمال کرده به نظر می رسدبه جای دنباله روی از کسانی که برای عبور از در بسته به فکر شکستن آن هستند، سعی می کند به جای این کار پرزحمت تنها کلید آن را پیدا کند.
