طرفداری - فرزانه توسلی دروازهبان تیمملی بانوان که در بازی های فوتسال قهرمانی آسیا ستاره بود، حرفهای تازهای درباره سفر به گواتمالا برای حضور در جامجهانی کوچک بانوان میزند. او از سختیهای این سفر می گوید، از اینکه نزدیک به یک هفته زمان برد تا به این کشور برسند. گفتوگوی خبرآنلاین با توسلی را در ادامه بخوانید.
خانم توسلی نتایج خوبی در مسابقات جام جهانی کوچک نگرفتید.
بله، واقعیت این است که ما حتی با ۵۰ درصد آمادگی نسبت به بازی های آسیایی هم به گواتمالا نرسیدیم.
چرا؟
چون تا دقیقه ۹۰ معلوم نبود که می رویم یا نه. ما یک اردو هم برای بازی ها نداشتیم. روز قبل از بازی پرتغال، ساعت ۲ صبح ما تازه به گواتمالا رسیدیم.
از مصائب این سفر بگوئید.
ما۲۷ آبان به سمت گواتمالا اعزام شدیم. ۵ ساعت پرواز داشتیم به سمت آلمان. نزدیک به ۶ ساعت در فرودگاه منتظر بودیم. از آلمان هم به سمت مکزیک رفتیم که نزدیک به ۱۲ ساعت در پرواز بودیم. دو روز هم در مکزیک بودیم و بعد از آن به سمت گواتمالا رفتیم. در این مدت یک جلسه هم تمرین نداشتیم. سه چهار روز بدون تمرین گذاشت و شب قبل از مسابقه تازه رسیدیم و دیگه خودتان می دانید که شرایط چطور بود.
در مکزیک تمرین نکردید؟
قرار بود در دو روزی که آنجا هستیم، برای ما زمین بگیرند اما سالن اوکی نشد. باورتان نمی شود، پشیمان شده بودیم که کاش به گواتمالا نمی رفتیم!
واقعا؟
بله، به قول بچه ها برای سه بازی، یک هفته تو راه بودیم.
برخوردها با شما چطور بود؟
ما به خاطر پوششی که داریم، همیشه در توجه هستیم. هر جا می رویم، مردم به خوبی از ما استقبال می کنند. روز اول که وارد سالن شدیم، مردم استقبال خوبی از ما کردند. در کل حضور در این بازی ها برای ما تجربه خیلی خوبی شد. جلوی برزیل و پرتغال بازی کردیم. اگر ما فقط ۵۰،۶۰ درصد آمادگی بازی های آسیایی را داشتیم قطعا می توانستیم نتایج بهتری به دست بیاوریم. حیف که ما نتوانستیم برنامه ریزی درستی داشته باشیم. بالاخره تاریخ مسابقات مشخص است و ما حتی نمی دانستیم به مسابقات می رویم یا نه. همه تصمیم ها دقیقه ۹۰ گرفته شد. امیدواریم سال بعد که مسابقات در آذرماه برگزار می شود، بتوانیم درست برنامه ریزی کنیم و حضوری موفق در مسابقات داشته باشیم.
میزبانی گواتمالا چطور بود؟
می گفتند گواتمالا یکی از فقیرترین کشورهای دنیاست ولی خیلی امکانات شان خوب بود، حتی بهتر از ایران!
با توجه به اینکه شما با دستور رئیس جمهور عازم مسابقات شدید، در طول این سفر تماسی هم از سوی ریاست جمهوری با اردوی تیم گرفته شد؟
نه تماسی نبود. ولی ما در مکزیک ناهار میهمان سفارت ایران بودیم. قرار شد آنها بلیت های ما را برای سفر به گواتمالا بگیرند. البته نشد همه با هم برویم. ۵،۶ نفر ظهر رفتند و بقیه هم برای شب بلیت گرفتند. البته پرواز شب مان هم کلی تاخیر داشت. نزدیک به یک ساعت و نیم در پرواز بودیم که از مکزیک به گواتمالا برسیم. راستش این سفر واقعا سخت بود و خدا رحم کرد که در پرواز رباط صلیبی پاره نکردیم!(خنده) صندلی ها واقعا راحت نبود و خیلی از بچه ها کف هواپیما می خوابیدند. خیلی سفر سختی داشتیم.
خاطره از این سفر دارید؟
خاطره که…. واقعا سفر سختی بود. فقط روز آخر گفتیم باید ژاپن را ببریم چون اگر نمی بردیم اعضای کادر فنی دیگر تا تهران با ما صحبت نمی کردند. خدا را شکر که این مسابقه را هم بردیم. من در بازی ها زیاد سر بچه ها داد می زدم و می گفتم چرا این مدلی بازی می کنید؟ همه شان می گفتند به خدا بدن مان نمی کشد. اینقدر خسته هستیم که نمی توانیم بازی کنیم.