طرفداری- در زمین چمن ورزشگاه عبدالله ابن خلیفه، فلیکس سانچز بر سر بازیکنان تیم زیر 23 سال قطر فریاد می‌زند که از اینجا نه، این‌طور نه. او از بازیکنانش می‌خواهد که توپ را از بین مدافعان فلسطینی عبور دهند. فریاد می‌زند که یا الله شباب! بجنبید بچه‌ها. و سرش را مانند همه مربیانِ ناامید تکان می‌دهد.
در اواخر سپتامبر، مسابقات غرب آسیا در رده زیر 23 سال در شرایطی آغاز شد که هر بازی به طور میانگین کمتر از 200 تماشاگر را به خود می دید. سه بازیکن فلسطین از غزه بودند. آنها حتی شناخت خوبی از تعداد زیادی از بازیکنان خودی نداشتند و به سختی می توانستند از مرزهای اشغالی عبور کنند. آنها بر خلاف یاران نازپروده سانچز بودند. نفراتی که فقدان هیچ چیز را حس نکرده اند و با بهترین مربیان و امکانات آماده می‌شوند.
رهبری دفاع قطری‌ها با کاپیتان مصیب خدیر کاپیتان ۲۲ساله است. در خط میانی احمد معین ۱۹ساله نقطه اتکای تیم است که تلاش زیادی می‌کند تا شبیه به فرانک لمپارد بازی کند. در شرایطی که تنها سه فلسطینی در جایگاه هواداران تیم میهمان نشسته بودند و دما سی درجه سانتی‌گراد را نشان می‌داد، قطری‌ها 3-0 در نخستین بازی دور گروهی پیروز شدند.
حتی مقابل رقیبی تا این حد متوسط اگر بازی را می‌دیدید، دلیل عصبانیت سانچز را درک می‌کردید. سرمربی سابق لاماسیا که در چهره شدن بازیکنانی مانند لیونل مسی نقش داشته، مسئولیت مربیگری تیمی را بر عهده دارد که قرار است استخوان‌بندی قطر 2022 را تشکیل دهد. بحث برانگیز ترین رویدادهای ورزشی پس از المپیک مسکو در سال 1980.
در سال 2010 رئیس محروم فعلی فیفا، سپ بلاتر جهان را با اعلام انتخاب قطر به عنوان میزبان جام‌جهانی 2022 شوکه کرد. اگر آنها مجوز حضور در جام‌جهانی 2018 روسیه را به دست نیاورند، نخستین میزبانی خواهند شد که هرگز آن‌قدر که از مرحله مقدماتی مجوز حضور در جام‌جهانی پیدا کرده باشند خوب نبوده اند. این را به پس زمینه فساد و رشوه خواری اعضای فیفا در اعطای میزبانی جام‌جهانی و رفتار میزبانان در قبال کارگرهای خارجی اضافه کنید.
این داستان کشوری است که در رتبه 112 رده بندی فیفا دانست که قرار است میزبان مهم ترین رویداد فوتبالی جهان باشد. کشوری که استخوان‌بندی نفرات جام‌جهانی اش مقابل 1700 هوادار در ورزشگاه تازه تاسیس لخویا مقابل یمن باختند و به فینال غرب آسیا نرسیدند تا ایران در فینال به قهرمانی دست پیدا کند. این داستان کشوری است که در خانه خود و در کوچک ترین جام نیز نمی تواند موفق باشد.
منابع نفت و گاز قطر برای چند دهه دیگر دوام خواهد داشت. آنها به لحاظ سرانه، ثروتمندترین کشور جهان هستند. کشور آنها به صورت خانوادگی اداره می‌شود. خانواده آل ثانی حکم‌فرما هستند و به هر طریقی با تزریق پول در صدد این هستند که اعتبار به جنبه‌های مختلف پاسپورت سیتی‌زن‌های خود بیفزایند. نفت تمام می‌شود پس آنها به دنبال هویت و هدفی جدید هستند. بهترین بازیکنان، مربیان، مدیران، استادیوم‌ها و آرشیتکت‌ها از نقطه‌نقطه جهان جمع می‌شوند تا به پیشبرد هدف آنها کمک کنند. جمع می‌شوند تا آنها را برای میزبانی و نشان‌دادن ویترینی از زرق‌وبرق‌های نقطه‌نقطه کشورشان آماده کنند.
برای بیشتر طول سال آنجا آن‌قدر گرم هست که قریب به‌اتفاق مردم جهان نتوانند در آن فوتبال بازی کنند. دمایی نزدیک به پنجاه درجه بالای صفر. با وجود تنها 400 هزار نفر جمعیت، پیدا کردن استعداد کار آسانی نیست. آنها کمتر از هفت هزار بازیکن ثبت شده دارند. این را با سه میلیون بازیکن اسپانیایی و شش میلیون بازیکن آلمانی مقایسه کنید. جزایر سلیمان هم بیش از قطر بازیکن فوتبال دارد. زیکوی برزیلی که سابقه بازی در جام‌جهانی و کار در الغرافه دارد این‌طور آنها را توضیح داد: قطر چیزی به اسم فوتبال ندارد!
از بیرون کسب میزبانی پر از فساد به نظر می‌رسد. اما شیوه آماده‌سازی آنها اوضاع را وخیم‌تر نیز کرد. در سال 2013 گاردین گزارش داد که 44 کارگر نپالی در حین کار در پروژه های ساخت و ساز برای جام‌جهانی و در مقطعی دو ماهه کشته شدند. در سال بعد مشخص شد که کارگرهایی که در استادیوم زاها حدید الوکره برای سی روز در ماه کار می کردند، روزی کمتر از پنج پوند دریافت می کردند.
در همان زمان مشخص شد که محمد بن همام نایب‌رئیس قطری فیفا در جریان میلیون‌ها دلار رشوه بوده است. در مقطعی کوتاه او پنج میلیون دلار به صورت پول نقد، هدیه یا پول‌های دیگر به رؤسای فیفا داده بود و مدارک این موضوع لو رفت. کمیته میزبانی جام‌جهانی 2022 اذعان کرد که بن همام ربطی به پیشنهاد میزبانی آنها ندارد و مربوط به تلاش وی برای جمع‌کردن حمایت برای ریاست فیفا است.
مایکل گارسیا در نوامبر گذشته تحقیقات گسترده خود در خصوص رشوه‌دهی روسیه و قطر برای کسب میزبانی 2018 و 2022 آغاز کرد اما بدون رسیدن به نتیجه ای درست و وقتی دید همکاری لازم انجام نمی شود، از شغل خود استعفا داد. سوالات باقی ماندند. قاضی آمریکایی که رئیس کمیته اخلاقی فیفا بود، با وجود تمام محدودیت ها استعفا داد تا این سوال مطرح شود که اگر حتی کسی با این قدرت نتواند حقایق را مشخص کند، پس چه کسی می تواند؟ گارسیا از مدارک غیر واقعی و گمشده در فیفا گلایه داشت. در ژوئن دادستانی سوئیس به این مسئله ورود کرد و 121 مورد فساد را در حساب های این کشور گزارش داد. روسای بلند پایه ای از فیفا یکی یکی بازداشت شدند، اسناد یکی یکی رو شدند و محرومیت ها از راه رسیدند. اما قطر همچنان پروژه خود را پیش می برد.
ادامه دارد...
