طرفداری- در خصوص هررا یک نکته وجود دارد و آن این است که حداقل فن خال کاملا چشم خود را بر روی استعداد او نبسته است. سرمربی منچستر برای نخستین بار از نقش کلیدیِ یار اسپانیایی تیمش در جریان پیروزی ۳ بر ۰ برابر اورتون، پرده برداشت.
من بازیکنان زیادی را مشاهده کردم، که در بازی امروز خوب بودند. اما این امر همچنین به این دلیل است که ما نتیجه خوبی را را کسب کرده ایم. هنگامی که از من بخواهید نام یک بازیکن را (به عنوان برترین بازیکن زمین) ذکرکنم، من خواهم گفت "آندر هررا"
این فقط برای تشویق هررا بود چرا که فن خال در چند وقت اخیر اغلب با این پرسش رو به رو شده بود که چرا بیش از این هررا در برنامه های او جایی ندارند. هررا در رتبه دوازدهم کمترین دقایق بازی در این فصل لیگ جزیره (با تنها ۳۰۱ دقیقه) را در میان شیاطین سرخ داراست.
نگرانی درباره شرایط هررا در این بازه زمانی به این دلیل است که جملات بعدی فن خال، که این شرایط فعلا تغییری نخواهد کرد.وقتی از وی پرسیده شد که آیا امکان دارد که از این هافبک بیشتر بازی بگیرد، این مربی مثل همیشه یک دنده بود.
این بستگی به روش بازی ما دارد. این که ما چگونه و چطور مقابل حریف بازی می کنیم. این (شیوه بازی) دلیلی است که من وی را برای بازی امروز (دیدار برابر اورتون) در ترکیب ثابت به کار گرفتم. آن بستگی به کیفیت حریف ما دارد. وقتی هررا این گونه بازی می کند، سخت است که او را انتخاب نکنید اما من می توانم این کار را انجام دهم!
از هر زاویه ای، این ماجرا گیج کننده به نظر می رسد.این امر زمانی نا امید کننده تر به نظر می رسد، بازی برابر اورتون لحظه ای بود که این حس به هررا القا شد که به موفقیت دست یافته است؛ حسی ناشی از یک تکامل در طول دوران حضورش در اولدترافورد.در آن مسابقه به نظر می رسید، وی به آن درجه از بلوغ برای مبدل شدن به یک هافبک کلیدی که لازم دارد، رسیده است.
هررا این توانایی را دارد تا (به محض خطر پذیری) در بین خطوط بدود. به نظر می رسد حضور وی ماجراجویی بیشتری را در ترکیب شیاطین سرخ فراهم می کند. آن ها در حمله با حضور هررا خیلی منسجم تر به نظر می رسند. او اثری چند وجهی در تیم دارد و تسلط بیشتری را (بر توپ و میدان) برای تیم به ارمغان می آورد و تنها از مالکیت توپ برای پخش آن در زوایای مختلف بهره می جوید.
قابل درک است، زمانی که وی کنار باستین شواین اشتایگر و یا مورگان اشنیدرلین بازی می کند، راحت تر است؛ چرا که آن گاه ترکیب کاملی متشکل از استحکام و پیچیدگی در کار خواهد بود که به هررا کمک می کند آزادانه تر و رو به جلوتر عمل کند. این آزادی عمل در دراز مدت چشم گیر تر جلوه می کند.
با حضور هررا در ترکیب، یونایتد گل های بیشتری به ثمر رسانده است (۱.۸۲ گل به ازای هر بازی، در حالی که این درصد بدون حضور وی ۱.۴۸ را نشان می دهد)، هم چنین به پیروزی های بیشتری دست یافته است (۵۶ در مقابل ۵۴.۵). آن ها هم چنین گل بیشتری را دریافت کرده اند (۱.۲۳ میانگین تعداد گلی است که در زمان حضور هررا و ۰.۷۲ مقداری است که در زمان غیبت وی دریافت شده است) و بیشتر متحمل شکست شده اند. ۷ شکست در ۲۲ مسابقه حاصل همراهی هررا با تیم و ۳ شکست در ۲۵ مسابقه حاصل عدم حضور وی بوده است. بدین ترتیب جای تعجب نیست که آن ها گل بیشتری دریافت کرده باشند.
یونایتد با حضور هررا کسل کننده به نظر نمی رسد؛ چرا که بازتر بازی می کند. این شرایط در حالی است که هررا ۲۶ ساله است. او فقط یک هافبک نیست؛ اما کسی است که تقریبا تمامی نوسانات فن خال حول محور او جریان دارد. بنابراین به جای این که وی در یک لحظه بحرانی به سر ببرد، هررا تنها در یک جریان بلند مدت در ارتباط با تطبیق خود با "فلسفه" مربی قرار دارد.
بنابراین اگر شما تلاش کنید از منظر فن خال به این قضیه نگاه کنید، بدیهی است که این ماجرا کمتر گیج کننده به نظر خواهد رسید. مربی مدت زمان زیادی را در اولدترافورد صرف این که چگونه می خواهد اوضاع را (بالاتر از هر چیز) کنترل کند، صرف کرده است؛ اما هررا این کنترل را در دستور کار خود قرار نداده است. او می خواهد با پذیرفتن خطر از دست دادن کنترل، دست به کارهایی بزند تا شاید بتواند در نهایت تیم خود را پیروز میدان دریابد. این امر چیزی است که می تواند در بعضی از آمارها واضح تر به نظر آید.
هررا ۱.۴ پاس کلیدی به ازای هر بازی ارسال کرده است که از این لحاظ تنها ماتا را از خود بالاتر می بیند (۱.۹). وی هم چنین دومین بازیکن پر خطا در اردوی یونایتد است با ۱.۴ خطا به ازای هر مسابقه. تنها مارسیال با ۱.۹ خطا بیشتر از او مرتکب خطا شده است. این ها حاکی از آن اند، که وی می خواهد خود را بیازماید و در نهایت موجب چنین اتفاقاتی می شود.آمارها نشان می دهند که مزایای وی، بیش از معایب وی در ترکیب شیاطین سرخ است. هم چنین وی موجب می شود تا منچستر هیجان انگیز تر به نظر آید؛ چرا که یکی از عناصر هیجان خطر است.
مشکل این جاست که هنوز هم در صفات فن خال، لذت طلبی جایی ندارد. این مسئله ای است که به احتمال زیاد به نظر می رسد برقرار خواهد بود و برقرار خواهد بود و برقرار خواهد بود...
