در مورد سقوط، تقریبا همه چیز بد است. هیچ بازیکنی در سطح فصل قبل نیست. حتی اگر مورینیو بعضی از بازیکنان را ببخشد. بگذارید با نمانیا ماتیچ شروع کنیم، کسی که در بازی با پورتو از روی نیمکت شروع کرد و بعدا به بازی آمد و دوباره بعد از ۲۸ دقیقه به روی نیمکت رفت. مورینیو گفت هیچ قصدی در "تحقیر" ماتیچ نداشته است و حالا این صحبت درست باشد یا نه به نظر می‌‌رسد اثر خود را گذاشته است. در آن ۲۸ دقیقه‌ای که مقابل پورتو بازی کرد، ماتیچ تنها ۷۶.۲% پاس درست داد. یک بار توپ را با توجه به کنترل ضعیفش به حریف داد و دو تکل، دو قطع توپ و دو خطا انجام داد. درست است این عملکرد نه تشویق می‌‌شود و نه تحقیر اما بازی ماتیچ مقابل ساوثهمپتون به هیچ صورتی از اثر مانه جلوگیری نکرد.
ماتیچ در ۳۵ بازی از ۳۸ بازی فصل قبل حاضر بود که به نظر می‌‌رسد یکی از عوامل قهرمانی چلسی بود با اینکه آخر فصل بسیار خسته به نظر می‌‌رسید. در چلسی زمزمه‌های از اینکه بازیکنان ناراحت هستند که مورینیو آنها را کیسه بوکس انتقادات می‌‌کند به گوش می‌‌رسد اما با این حال عملکرد ماتیچ آنچنان بد نیست که شرایط یک بازیکن در حال سقوط را داشته باشد.
پاس‌های به مقصد رسیده او این فصل بهتر شده است و از ۸۶.۴% به ۸۹.۹% رسیده است. تکل‌های او در هر بازی از ۳.۶ به ۳.۸ رسیده است و قطع توپ‌های او از ۲.۰ در هر بازی به ۲.۴ رسیده است. جلوگیری از توپ‌ها و دفع کردن توپ‌ها برای ماتیچ آنچنان پیشرفتی نداشته است اما هنوز هم او بازیکنی در حال سقوط نیست. در واقع، نمره ماتیچ در وبسایت Whoscored به گونه‌ای بوده است که او دومین بازیکن برتر زمین بوده است. با اینکه به طور میانگین رتبه او از ۷.۴۰ در فصل قبل به ۷.۱۶ رسیده است. (از ۱۰ نمره).
وقتی ویلیان مریض بود و ماتیچ به میدان رفت، هواداران چلسی با هو کردن خود نشان دادند که فابرگاس باید تعویض می‌‌شده است. فابرگاس با نمره ۶.۹۶ در هر بازی، چهارمین بازیکن برتر چلسی در این فصل بوده است. او تنها۰.۶۶ نمره کمتر از فصل پیش گرفته است. پاس‌های به مقصد رسیده و کلیدی او کمتر از فصل قبل است با اینکه شوت‌های او به سمت دروازه افزایش داشته است. تکل‌های او در هر بازی نیز کاهش پیدا کرده است.
بزرگترین سقوط بین بازیکنان برای جان تری بوده است که از ۷.۰۳ به ۶.۰۷ در وبسایت Whoscored رسیده است. احساسی در چلسی وجود دارد که تری فصل گذاشته عالی بوده است اما این فصل سنّ او اجازه درخشش را نمی‌‌دهد. این فصل او گل دوم ساوثهمپتون را نتوانست بازی خوانی کند و نسبت به فصل قبل، کم تر از نیمی از جنگ‌های هوایی را برده است. تکل ها، قطع توپ‌ها و مانع شدن‌های او هم همگی کاهش داشته است. سد شدن جلو توپ برای تری بزرگترین کاهش آماری داشته است. از این نظر، تصمیم به بازی دادن زوما به جای تری توسط ژوزه مورینیو، منطقی به نظر می‌‌رسد.
با این حال شاید بزرگترین نگرانی مورینیو مربوط به بازیکنی باشد که از نظر بزرگی سقوط در نمره هایش، نفر دوم در باشگاه است یعنی ادن هازارد. او از ۷.۹۶ به ۷.۱۹ رسیده است که هنوز او را بهترین بازیکن چلسی می‌‌کند. جالب اینکه، پاس‌های کلیدی او در هر بازی افزایش داشته است اما دریبل‌ها و شوت‌های او کاهش پیدا کرده است.
در بقیه جاه ها، آمار‌ها کاهش پیدا کرده است. دیگو کوستا و برانیسلاو ایوانوویچ هر کدام ۰.۶۵ رتبه کاهش پیدا کرده اند. و این چیزی است که شرایط را دشوار می‌‌کند. مساله اینجا نیست که یک بازیکن خوب بازی نمی‌‌کند بلکه مساله اینجاست که مشکل چلسی تنها در حمله نیست و در دفاع هم ضعف دارد. همه و همه، از دفاع تا حمله از چپ به راست، بد هستند. شاید مورینیو چند بازیکن خاص را تنبیه کند و طعم شکست را به آنها بچشاند اما این سقوط، یک سقوط همه جانبه در باشگاه است.
