مطلب ارسالی کاربران
ای جنگل من!
ای جنگل بزرگ من! ای برگ های زرد
بازیچه های بال و پر باد های سرد،
فردا شوند یکسره در برف ناپدید
زیبایی گشاده رخِ رازهای تو،
خوش رنگی نهفته ی آوازهای تو،
خسبند زیر چادر یخ بسته ی سفید
در شاخه های لخت تو زنگوله های تیز
گردند بر سر کفن برف اشک ریز،
افتند گاه گاه چو تیر از کمان مرگ...
یک روز برف های تو گردند زیرو رو
از میخ های چکمه ی مرد تفنگ دار
آهوی بی گناه شود زخمدار و لنگ
با خون خود نویسد در برف سیم رنگ
"بدرود"جنگل من!خو ش باش در بهار!
(گلچین گیلانی)
