سورنا باقرفر اختصاصی طرفداری - گواردیولا به تیم بایرن پیوست و از فصل آینده بر روی نیمکت بایرن مونیخ خواهد نشست.
در این مقاله سعی داریم تا به بررسی این انتخاب بپردازیم.
در ابتدا باید گفت که موفقیت پپ گواردیولا در بارسا او را به سرمربی تبدیل کرده است که شاید هر تیمی آرزوی داشتن او را در سر می پروراند اما انتخاب گواردیولا بوندس لیگا و تیم بایرن مونیخ بود.
به دو روی سکه نگاهی می اندازیم ابتدا روی خوش آن را می بینیم.
گواردیولا چندان هم انتخاب سربسته ای نیست.
خیلی ها شاید این ایراد را بر پپ وارد می دانند که با تیمی غیر از بارسا نمی تواند کار کند و موفقیت هایش در بارسا را مدیون هماهنگی بالا و استعداد های ناب بازیکنانش است. اما این حرف جای کمی تفکر دارد.
این که بارسا مدیون گواردیولا یا گواردیولا مدیون بارساس پاسخی واضح دارد. هر دوی آن ها مدیون یک دیگر هستند و تاثیر پذیری به یک اندازه از یک دیگر داشته اند.
شاید پپ گواردیولا نمی توانست سبک مورد نظرش را با بازیکنانی در کیفیتی به غیر از آن کیفتی که بارسایی ها داشتند به ثمر بنشاند. اما این امر چندان امر مهمی نیست چرا که گواردیولا در بایرن هم همان کیفیت را در بازیکنان خود خواهد دید و حضور بازیکنان خلاق و طراحی مثل کروس ، شوان اشتایگر ، مولر و مارتینز و همچنین بال های سرعتی و تکنیکی مثل ریبری ، روبن و شکیری و همچنین تمام کننده های قهاری مثل گومز و مانزوکیچ باعث خواهند شد تا گواردیولا سبک خود را این جا هم با خیالی آسوده پیاده کند و چه بسا که شاید در این جا نتیجه بهتری هم بگیرید. برای نظم و تاکتیک کجا بهتر از آلمان؟
حتی گواردیولا در این جا در خط دفاعی هم مهره های بسیار خوبی همچون فیلیپ لام ،دانته بواتنگ و بداشتوبر و آلابا را دارد.
و در درون دروازه هم مسلما خیالش از بابت نویر بسیار آسوده است که قطعا گزینه ای بسیار بهتر از والدز در درون دروازه خود خواهد داشت.
علاوه بر این طی این سال ها بایرن در کنار بارسا همواره بیشترین آمار مالکیت توپ و پاس صحیح که از خصیصه های مشخص سبک پپ هستند را داشته است. و پپ برای عملی کردن نقشه های خود چندان کار سختی ندارد همه چیز آماده و مهیا برای فصل موفق دیگری برای او است.
حال باید به روی دیگر قضیه نگاهی کنیم.
البته این روی سکه هم می تواند به موفقیت پپ و بایرن بیانجامد اما کمی شرایط فرق می کند.
در این بین چند بحث مطرح می شود.
اولا مسلما در باشگاهی مثل بارسا شخص اول و آخر پپ گواردیولا سرمربی این تیم بود و حرف پایانی را او می زد.
اگر رونالدینیو را نمی خواست یعنی نمی خواست و رونالدینیو باید می رفت اما در بایرن چی؟
در مونیخ قضیه از این قرار نیست مسلما فلسفه باشگاه داری مونیخی ها بسیار با باشگاه داری در اسپانیا فرق می کند چیزی به عنوان مربی سالاری به آن شکل وجود ندارد مگر در مواردی خاص از جمله مربیانی مثل هاینکس ، هیتسفیلد ماگات و امثال این ها که در آلمان پیشینه ای طولانی دارند.
پس واضح است که پپ نمی تواند شمشیر را در مونیخ برای کسی در داخل از رو ببند و شبیه به کاری که مثلا با رونالدینیو کرد را با بازیکنی در مونیخ بکند چرا که در راس کار هوینس و رومنیگه و پس از آن ها مدیر ورزشی تیم سامر نیز صاحب نظر خواهند بود.
نام سامر به میان آمد دومین مسئله مطرح همین مدیر ورزشی مونیخی ها است. سامر چهره ای شناخته شده و مطرح در فوتبال آلمان است چه در دوران بازیگری و چه بعد از آن. او که رفته رفته بر روی نیمکت بایرن قدرت بیشتری پیدا کرده است و از این بیشتر هم خواهد شد مسلما فردی است که گواردیولا باید خود را با او سازگار کند چرا که مسئولین بایرن قصد عوض کردن او را نیز ندارند. این امر موجبات نگرانی اولیور کان سنگربان اسبق بایرن و تیم ملی آلمان را فراهم کرده بود تا جایی که در این باره گفته بود که بایرن نیاز دارد که یک نفر بر روی نیمکتش حرف آخر را بزند.
مسئله سوم فلسفه متفاوت 2 کشور اسپانیا و آلمان است.
بحثی که چندی پیش توسط الیور کان نیز مطرح شد مطمئنا پپ در فلسفه فوتبال اسپانیا و به ویژه ایالت کاتالونیا پرورش یافته است پپ در بارسا عضوی از آن خانواده بود پپ این شرایط را در بایرن نخواهد داشت یکی از مسائلی که لوئیس فن گال با آن رو به رو بود همین مسئله بود مردی بزرگ از یک فلسفه فوتبالی دیگر(هلندی!) در مونیخ با فلسفه ای جدا.
مطمئنا پپ نیز باید با این مسئله دست و پنجه نرم کند و نیاز به زمان دارد تا خود را با فلسفه مونیخی ها سازگار کند و در این راه مسلما باید از بزرگانی که در کنارش هستند استفاده کند حتی از بازیکنان با تجربه ای مثل شوان اشتایگر و لام که پرورش یافته همین مکتب هستند و سال ها نیز در این کتب فوتبال بازی کرده اند.
بحث چهارم این است که پپ تیمی را به دست خواهد گرفت که طی 3 سال گذشته 2 بار به فینال لیگ قهرمانان رسیده و ناکام بوده است و امسال نیز از مدعیان قهرمانی می باشد و چه بسا که حتی پپ مدافع عنوان قهرمانی اروپا را در فصل آینده رهبری کند که شرایط را برای او سخت تر خواهد کرد و انتظارات از این سرمربی اسپانیایی را از همان ابتدا بالا خواهد برد.
پپ در صورتی که بتواند با این چهار مسئاله کنار بیاید و راهی مناسب برای سازگاری با این چهار مورد پیدا کند مطمئنا فصلی درخشان در فوتبال خود این بار با بایرن خواهد داشت و به همراه بایرن به افتخارات بسیار دیگری خواهد رسید.
