برای مدتی قبله این مقاله ولی خوندنش خالی از لطف نیست!
در 34 سالگی هنوز می‌درخشد و به عنوان کاپیتان چلسی حتی یک دقیقه بازی‌های لیگ در این فصل را از دست نداده.
احتمالا نظر هر انگلیسی را که درباره جان تری کاپیتان چلسی بپرسید پاسخ تند و تیزی دریافت خواهید کرد. احتمالا اکثر نفرات بندرت از تری به عنوان «یک مدافع کامل» یاد خواهند کرد. حقیقت این است اکثر طرفداران انگلیسی فوتبال جز طرفداران چلسی از تری متنفرند. در حقیقت «تنفر از جان تری» نوعی راه و رسم ملی انگلیسی‌ها بشمار می‌رود، چرا که خیلی‌ها نمی‌توانند تفاوتی بین جان تری به عنوان یک فوتبالیست و جان تری به عنوان مردی که خطاهای بزرگی مرتکب شده قائل شوند. کریگ بلامی پس از پیروزی 2-4 منچستر سیتی برابر چلسی در 2010 - همان بازی که وین بریج و جان تری با هم دست ندادند- گفت: «... می‌دانم جی تی (جان تری) چه جور آدمی است و بنابراین ترجیح می‌دهم حرفی در باره‌اش نزنم، ولی خب او درون زمین بازیکن معرکه‌ای است». در چنین قابی خیلی‌ها یادشان رفته تری در میدان چه کرده و چه مسیری را پیموده.
وجه مشترک وین رونی و داوید ویا و رونالدینیو و ساموئل اتوئو چیست؟ خب خیلی چیزها. مثلا این که همه‌شان مهاجم هستند یا این که همه‌شان قهرمان اروپا شده‌اند. ولی آنها در یک چیز دیگر هم مشترک هستند. این که همه‌شان اعتراف کرده‌اند جان تری یکی از بهترین و سرسخت‌ترین مدافعانی است که برابرشان بازی کرده... رونالدینیو گفته: «... سخت‌ترین حریفان من مدافعانی هستند که طی درگیری‌ها قوی هستند. پائولو مالدینی و جان تری سرسخت‌ترین مدافعانی هستند که برابرشان قرار گرفته‌ام»... ولی همه چیز محدود به قدرت جسمی تری و سرسخت بودنش نمی‌شود. رونی گفته: «... جان تری اندام بزرگ و قوی دارد و در نبردهای هوایی هم بسیار خوب است. وقتی با او روبرو می‌شوید می‌دانید نبرد واقعی انتظارتان را می‌کشد».
اتوئو درباره تری گفته: «... شخصیت کاملا انگلیسی دارد و رهبر بزرگ تیمش است. او از آن دسته بازیکنانی است که هرگز نومید نمی‌شود. او هم قوی است و هم سریع» و یادتان باشد این جمله‌ها را بازیکنی گفته که سال 2008 یکی از سریع‌ترین مهاجمان جهان بشمار می‌رفت. یعنی وقتی او تری را بازیکن سریعی قلمداد می‌کند، تری براستی سریع بوده. وقتی از داوید ویا پرسیدند سخت‌ترین حریفت چه کسی بود پاسخ داد: «... احتمالا جان تری و نه فقط برای معروفیتش برای قوی بودن٬ بلکه برای "هنرش" در دفاع».
حقیقت این است حتی تندترین منتقدان تری هم موافق هستند او هم قوی بشمار می‌رود و هم در نبردهای هوایی ماهر است. نکته این است که تری از روزهای جوانی‌اش پیشرفت قابل توجهی کرده و دیگر فقط یک مدافع سنتی انگلیسی بشمار نمی‌رود. جایگیری‌هایش در گذر زمان بهتر شدند و سنجیده‌تر و اگر روزگاری ریکاردو کاروالیو را پوشش می‌داد اکنون با بازی‌خوانی بسیار هوشمندانه، گری کیهیل را پوشش می‌دهد... تری برغم این که برای تکل‌هایش معروفیتی کسب کرده، ولی بندرت به تکل‌هایش تکیه می دهد. او برخلاف وینست کمپانی کاپیتان منچستر سیتی که معمولا خود را درگیر برخوردهای فیزیکی پیچیده می‌کند از چنین درگیری‌هایی پرهیز می‌کند.
تری در 22 بازی لیگ در این فصل فقط 4 گل دریافت کرده و تاکنون کارت زردی هم نگرفته که برای یک مدافع میانی رکورد معرکه‌ای بشمار می‌رود. در حالی که کمپانی طی 14 بازی برای سیتی 24 خطا انجام داده و 5 کارت زرد گرفته. تفاوت این دو برگرفته از روش دفاع کردن تری است و احتمالا این که هافبک‌های جلوی او کارآزموده‌تر هستند. البته طی این سال‌ها بارها شنیده‌ایم که می‌گویند: «... تری خوب بوده چون کاروالیو فوق‌العاده بوده»، «... تری خوب بوده چون چلسی هافبک‌های بزرگی داشته»، ولی وقتی یک مدافع طی یک دهه فوق‌العاده ظاهر می‌شود نمی‌توان قابلیت‌هایش را نادیده گرفت. ضمن آن که برابر کمپانی در منچستر سیتی هم هافبک‌های بزرگی بازی می‌کنند.
طی این سال‌ها هنر توپ پخش کردن تری هم نادیده گرفته شد، در حالی که هر بار سخنی از ریو فردیناند به میان آمد توانایی‌اش در پخش توپ هم مورد تاکید قرار گرفت، در حالی که بازی با توپ فردیناند از تری بهتر نبود. جمی کاراگر در کتاب زندگینامه‌اش نوشته: «... یک دهه‌ای است که می‌شنوم ریو فردیناند پاسور ماهری است که می‌تواند حمله را از خط دفاع آغاز کند، ولی من هرگز مصداق چنین ستایش‌هایی را در فردیناند پیدا نکردم. فردیناند مدافع برجسته‌ای است ولی رفقایش در رسانه‌ها بودند که چنین ویژگی را به او سنجاق کردند. درست مثل فرانتس بکن بائر که فیلم‌هایش نشان می‌دهند هرچند مدافع برجسته‌ای بود، ولی هرگز پاسور خوبی بشمار نمی‌رفت». کاراگر سپس در کتابش می‌آورد: «... مالدینی و تری بهترین مدافعانی هستند که در فوتبال مدرن این عصر ستایش‌شان می‌کنم»... نکته تری در پخش توپ تداومش بوده. چنان که تا این جای فصل تعداد پاس‌های کاملش در صف بهترین‌ها بوده. خصوصا آن که اسکار و فابرگاس را نزدیک خود پیدا می‌کند و پاس‌های بلندش به جناح راست هم دقیق هستند.
در کنار همه این‌ها رکورد گلزنی تری - متوسط یک گل در هر 11 دیدار - را فراموش نکنید. یادتان باشد کسی مثل آندره‌س اینیستا که یک هافبک تهاجمی است به طور متوسط در هر 10 بازی یک گل زده... البته سرعت تری در سن و سال کنونی‌اش کاهش یافته که گل اول سوتهامپتون توسط سادیو مانه این نکته را گوشزد می‌کرد، ولی او هرگز مثل صحنه‌ای که ریو فردیناند طی شکست 0-3 منچستر یونایتد برابر نیوکاسل سه سال پیش 15 یارد عقب افتاد مغلوب سرعت حریفانش نشده. ضمن آن که در این فصل مثلا برخلاف استیون جرارد حتی یک دقیقه بازی برای چلسی در لیگ برتر را از دست نداده.
تری 34 ساله شده و این هفته برای بار 650 با پیراهن چلسی به میدان می‌رود که یعنی پس از ران هاریس و پیتر بونتی سومین بازیکن چلسی در این زمینه بشمار می‌رود.
منبع: مایکل کاکس در ای اس پی ان / ترجمه: گروه مترجمان 1Varzesh
