مطلب ارسالی کاربران

از میان اسطوره ها - مردی که برای تیمش تا پای مرگ رفت

وی کاف 05/28/2015 - 20:37 مشاهده پروفایل

1,071 مشاهده / 14 دیدگاه

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

به قلم یک منچستری .....................
------------------------------------------------------------------
..... در چهاردهم اکتبر سال ۲۰۰۶ چلسی در زمین ردینگ به مصاف این تیم رفت ... دقیقه 1 بازی بود که استفان هانت پشت مدافعان تیم چلسی، در سمت چپ جریمه برای زدن توپ به سمت پیتر رفت، اما پیتر زودتر از هانت به توپ رسید ... زانوی پای راست بازیکن ردینگ به شدت با سر پیتر چک برخورد کرد و ...
چک تلاش می کرد از زمین برخواسته و توپ را به بیرون بزند اما انگار تلو تلو میزد و چیزی را نمیدید ... همانجا بود که در آغوش تری به خواب رفت ...

بعد از آن ضربه مغزی، اولین گرافی هایی که از جمجمه پیترچک تهیه شد، تیم پزشکی را با حیرت مواجه کرد. در همان زمان یکی از اعضای تیم پزشکی در گفت وگو با خبرنگاران گفت: جمجمه دروازه بان تیم چلسی کاملا شکسته و مشابه این آسیب فقط در حوادث رانندگی شدید دیده می شود
روز بعد، یک تیم متشکل از جراحان فک و صورت و جراحان مغز و اعصاب، پیترچک را به اتاق عمل بردند و متوجه شدند که با وجود شکستگی باز در جمجمه این دروازه بان ۲۴ساله، باز هم در قسمت هایی از فضای داخلی جمجمه او خون مردگی هایی ایجاد شده که به شدت بر بافت مغزش فشار وارد می کند و هر لحظه امکان دارد آسیب های غیرقابل برگشتی ایجاد کند. دکتر کارول کوپر از کلینیک جراحی مغز و اعصاب آکسفورد پس از پایان موفقیت آمیز عمل جراحی به خبرنگاران گفت: قطعا پیترچک تا کریسمس آینده امکان تمرین های ورزشی را نخواهد داشت و شانس بازی کردن او در این فصل از رقابت های لیگ انگلستان خیلی ضعیف است.
مشاوران حقوقی باشگاه چلسی هم البته واکنش های اعتراضی تندی را نسبت به این اتفاق نشان دادند. آنها از عدم جریمه کافی مهاجم حریف به شدت ناراضی بودند و حتی از مایک دیلی، داور مسابقه هم به فدراسیون فوتبال اتحادیه اروپا شکایت کردند. این داور با وجود آسیب دیدگی شدید پیترچک، پیش از بی هوش شدن، از او خواسته بود تا سینه خیز به آن طرف خط کشی زمین برود و در آنجا منتظر رسیدن تیم پزشکی باشد! در این بین، واکنش خوزه مورینیو، سرمربی آن دوران تیم چلسی هم جالب توجه بود. او در کنفرانس خبری بعد از بازی با ادبیات منحصر به فردش گفت: حتی یک درصد هم احتمال نمی دهم که این اتفاق تنها یک حادثه ناخواسته بوده باشد. هانت پایش را خم کرد و به شدت به سر دروازه بان تیم ما کوبید؛ در حالی که توپ در دستان دروازه بان بود. کمترین کاری که داور ضعیف این بازی می توانست انجام بدهد، نشان دادن کارت قرمز به این بازیکن بود.
پزشکان وقتی از ضربه مغزی پیتر چک حرف می زدند، بارها به نشانگان ضربه دوم اشاره کردند؛ اتفاق بسیار نادری که در آن، فردی که به تازگی دچار ضربه مغزی شده، بدون آنکه دوره نقاهت و بازسازی پرده های مغزی را به طور کامل طی کند، مجددا دچار ضربه مغزی می شود. نشانگان ضربه دوم یا (SIS) به شدت مرگبار است و حتی اگر شخص آسیب دیده از آن جان سالم به در برد قطعا با ناتوانی های متعددی روبه رو خواهد شد. ضربه مغزی دوم از نظر شدت می تواند ضعیف تر از ضربه نخستین باشد اما به علت عدم دقت کافی برای ترمیم عروق ریز داخل مغز عواقب شدیدتری به دنبال خواهد داشت. در این شرایط، عروق ترمیم نشده مغزی بر اثر کوچک ترین ضربه ای پاره می شوند و تجمع خون در فضای بسته جمجمه بافت های مغز را تحت فشار قرار خواهد داد. این حادثه اغلب در جوانان و ورزشکارانی رخ می دهد که بدون توجه به توصیه پزشکان زودتر از وقت موعود به میدان های مسابقه و تمرین های حرفه ای برمی گردند. طبق آمارهای سازمان کنترل و پیشگیری بیماری های آمریکا ۱۵ درصد از کسانی که به علت ضربه مغزی جان خود را از دست می دهند پیش از آن سابقه ضربه به سر داشته اند
بر طبق آمارهای موجود ورزشکاران جوان بیش از سایر گروه های سنی و شغلی در خطر ابتلا به این عارضه قرار دارند. جامعه جراحان مغز و اعصاب آمریکا از میان رشته های ورزشی ورزش های فوتبال، راگبی، بسکتبال، بوکس و بیس بال را خطرناک تر معرفی کرده است. طبق آمارهای آکادمی مغز و اعصاب آمریکا ۱۰ تا ۲۰درصد افرادی که به صورت حرفه ای به فوتبال آمریکا مشغول اند در هر فصل بازی ها دچار آسیب های خفیف تا شدید مغزی می شوند. در مقیاس جهانی آمار دقیقی در مورد ضربه های مغزی در حین انجام فعالیت های ورزشی وجود ندارد اما تخمین زده می شود که سالانه ۳۰۰ هزار ورزشکار دچار آسیب های مغزی می شوند
سرانجام پس از ۱۰ روز بستری و یک عمل جراحی که با تعبیه دو قطعه فلزی در جمجمه پیترچک همراه بود، دروازه بان چلسی از بیمارستان مرخص شد. در همان روزها بود که دکتر پیتر هاملین، جراح معروفی که مداوای ضربه مغزی میخائیل واتسون را نیز در کارنامه خود داشت، مقاله ای را در روزنامه دیلی تلگراف منتشر کرد. در این مقاله آمده بود: برای پیشگیری از نشانگان ضربه دوم لازم است حداقل پیترچک ۶ ماه کامل از تمام میادین ورزشی به دور بماند
در همان ایام، پدر پیتر در یک مصاحبه تلویزیونی اعلام کرد که پیتر حداقل تا یک سال دیگر به میادین فوتبال برنخواهد گشت. مساله فقط به ضربه مغزی مربوط نبود. پیتر نتیجه یک بارداری سه قلو بود و پزشکان می گفتند یکی از دلایلی که وضع او را وخیم کرده ، ناشی از همین مساله است که به طور مادرزادی منجر به ضعف بیشتر جمجمه او شده است.
بسیاری از دروازه بان های دنیا نیز از کمبود سیستم حمایتی فوتبال در خصوص دروازه بان ها انتقاد کردند و گفتند باید قوانین تازه ای برای تامین این منظور در نظر گرفت. پیتر مدتی بعد از ترخیص و بازگشت به منزل، به تمرین های ملایم مشغول شد و باشگاه چلسی اعلام کرد که او حداقل تا ۳ ماه دیگر به فوتبال برنمی گردد. جالب اینکه بعد از ترخیص، پیتر بارها اعلام کرد که اصلا از خود حادثه و ضربه وارده چیزی به یاد نمی آورد! بالاخره پیتر چک در ژانویه ۲۰۰۷ میلادی با یک کلاه محافظ ویژه بازی راگبی به فوتبال برگشت! این کلاه، فوم محافظ پلیمری اضافه تری نسبت به کلاه های معمولی داشت تا سر او را بیشتر پوشانده و ایمنی کامل تری برای اش ایجاد کند

پیتر ریسک ضربه مغزی دوم را برای دوباره پوشیدن لباس چلسی پذیرفت ... ریسکی که شاید منجر به مرگ وی میشد ...
در سال 2007، چک دوباره به میادین برگشت و دوباره آغازی بر افتخارات فردی و تیمی وی و .........
------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------

و پایانی بر حضور من در طرفداری برای همیشه ........
خداحافظ .....