سال 2006 و برگزاري جام جهاني فوتبال در كشور آلمان، مردم اين كشور در تب و تاب برگزاري اين رقابت ها هستند و از تيم يورگن كلينزمن خواستار قهرماني مي باشند. چهره اصلي و مورد توجه اين تيم كه همه مردم به او در اين جام اميد بسته اند كسي نيست جز كاپيتان تيم ميشائيل بالاك، كه قرار است بعد از تايستان به تيم لندني چلسي بپيوندد.
آلمان تا مرحله نيمه نهايي صعود مي كند و در اين مرحله و در دقايق پاياني وقت اضافه، مغلوب ايتاليا و شاگردان ليپي مي شود. هنگامي كه بالاك در برابر تماشاگران آلماني،در پايان بازي با گريه از جام خداحافظي كرد، اين لحظه باشكوه را در خاطر ميليون ها هوادار آلماني به ثبت رساند. آلمان در اين جام قهرمان نشد و به مقام سوم رسيد. ولي از سوي تماشاگران به اين تيم عنوان قهرماني قلب ها داده شد.
پيش از رقابت هاي جام جهاني، يورگن كلينزمن سرمربي تيم آلمان، هدايت تيم در زمين را به ميشائيل بالاك سپرد و او را كاپيتانو “Capitano” ناميد. او از اين به بعد قيصر كوچك فوتبال آلمان نبود، بلكه مقتدرترين چهره فوتبال آلمان به حساب مي آمد، و هيچ گاه ميشائيل بالاك همانند سال 2006 در بين هواداران فوتبال آلمان محبوب نبوده است.
فينال رقابت هاي ليگ قهرمانان اروپا در سال 2008 است و دو تيم انگليسي و رقيب چلسي و منچستريونايتد، به اين ديدار پاياني در مسكو رسيده اند.بازي در وقت هاي اضافي و قانوني با نتيجه مساوي به پايان رسيد و كار به ضربات بي رحم پنالتي كشيده شد. زير بارش شديد باران ضربه پنالتي جان تري به هدر رفت تا تمام آرزو و اميد بالاك نيز براي رسيدن به يك جام بين المللي به پايان رسد.
در همان سال رقابت هاي جام ملت هاي اروپا در دو كشور هم زبان و همسايه آلمان برگزار مي شد. تيم آلمان باز هم به مرحله نيمه نهايي رسيد و با شكست تركيه در يك بازي زيبا، به فينال آن رقابت ها و ديدار با ماتادروها رسيد. در آن بازي آلمان ها در مقابل تيم يك دست اسپانيا حرفي براي گفتن نداشتند و با تك گل فرناندو تورس جام را به آنها تقديم كردند.
بدين ترتيب ميشائيل بالاك آخرين فرصت و شانس خود را براي به دست آوردن يك عنوان بين المللي از دست داد، تا به او در آلمان لقب Ewige Zweite "دوم هميشگي" داده شود.
بالاك بعد از سال 2008 باز هم در خدمت آبي هاي لندن بود. اين تيم بعد از شب تلخ مسكو چندين عنوان ملي نظير جام حذفي،جام خيريه و حتي ليگ جزيره را در انگليس فتح كرده بود، ولي اين عناوين هيچ كدام نتوانستند خاطره تلخ فينال مسكو را از ياد بالاك ببرند.
سال 2010 و در فينال جام حذفي انگليس موسوم به FA Cup، چلسي به مصاف پورتموث رفت. در آن هنگام بالاك با 33 سال سن در پائيز دوران بازي گري خود بود. بازيكني جوان به اسم كوين پرينس بوآتينگ، كه ريشه اي آلماني نيز داشت و از او به عنوان يكي از جانشينان احتمالي بالاك در تيم ملي نيز نام برده مي شد، مامور مهار بالاك شده بود.
اين بازي خيلي زود به نبرد بين بوآتينگ و بالاك تبديل شد و در يك صحنه بالاك روي خطاي بوآتينگ دچار مصدوميت شديد و مجبور به ترك زمين شد. مصدوميت بالاك ضربه اي سنگين به تيم ملي آلمان بود. چون به فاصله كمتر از يك ماه تا شروع جام جهاني، بالاك اين رقابت ها را از دست داد و همگان به همين دليل شانس آلمان در بازي هاي جام جهاني 2010 را بسيار كم ارزيابي مي كردند.
اما اين يك ارزيابي اشتباه بود، چون كمتر از چهار هفته بعد، آلمان با حضور جوانان با انگيزه در جام جهاني خوش درخشيد و فوتبال آلمان خود را دوباره پيدا كرد. ميشائيل بالاك ديگر كاپيتانو و اميد اصلي آلمان ها نبود، بلكه او بازيكني از نسل گذشته بود، از نسلي كه زير سايه بازيكناني نظير اوزيل، مولر، شواين اشتايگر و لام، قرار گرفته، تاريخ گذشته و مصرف شده به حساب مي آمدند.
سال 2010 و بعد از پايان دوران مصدوميت، بالاك به تيم سابق خود، لوركوزن پيوست و در دو سال حضور تنها در 33 بازي موفق به زدن دو گل شد. عملكردي نااميد كننده از كاپيتانو. در اين سال عملا او ديگر از سوي يوگي لوو به تيم ملي دعوت نشد. فدراسيون فوتبال آلمان از بالاك دعوت كرد تا در حاشيه يك بازي دوستانه ،ضمن آخرين حضور در تيم ملي و انجام نود و نهمين (99) بازي ملي، از تيم ملي خداحافظي كند، ولي ميشائيل بالاك اي نپيشنهاد را نپذيرفت تا پرونده وي در تيم ملي با 98 بازي ملي بايگاني شود.
بالاك در تابستان 2013 يك بازي خداحافظي براي خود ترتيب داد و در استاديوم شهر لايپزيك،شهر دوران كودكي خود، با حضور هم بازيان سابقش در تيم هاي مختلف از برند اشنايدر گرفته تا جان تري با فوتبال وداع كرد. بالاك در اين ديدار همچنين از يوگي لوو و فيليپ لام نيز دعوت كرد تا ثابت كند كه با مربي خود در تيم ملي و جانشين خود در اين تيم نيز مشكلي ندارد.
در سپتامبر 2013 و در حاشيه بازي آلمان با اتريش كه در مونيخ برگزار مي شد، فدراسيون فوتبال آلمان از ميشائيل بالاك دعوت كرد تا ضمن تماشاي اين بازي از جايگاه ويژه، از زحمات وتلاش هاي وي در تيم ملي آلمان در دوره 11 ساله حضور وي قدرداني نمايد و تمام كدورت هاي ايجاد شده از خاطرات پاك شود.
ميشائيل بالاك،دوم هميشگي، شايد يكي از غم انگيزترين و نا اميدكننده ترين سرنوشتها را در بين بازيكنان تاريخ فوتبال آلمان داشته باشد. او هيچ وقت همانند فريتس والتر، فرانتس بكن بائر و لوتار ماتئوس قهرمان جام جهاني نشد، همانند اليور كان،اشتفان افن برگ و باستين شواي اشتايگر هرگز فاتح ليگ قهرمانان اروپا نشد و هيچ گاه همانند اووه زيلر در بازي خداحافظي رسمي مورد تشويق تماشاگران قرار نگرفت. ولي او تا ابد ميشائيل بالاك باقي خواهد ماند، مرد شكست هاي بزرگ.
