مطلب ارسالی کاربران
یک مقایسه ساده: لالیگای آنها؛ لیگ برتر ما
حدود یک هفته قبل بود که عدمِ توافق دولت اسپانیا و باشگاه های فوتبال بر سر ماجرای حق پخش تلویزیونی، سروشکلی کاملا جدی به خود گرفت و با تصمیم باشگاه ها و حمایتِ جدی اتحادیه بازیکنان، قرار شد دو هفته آخر لالیگا تعلیق شود. اینکه همه ستاره های اسپانیایی سرشناس لالیگایی، فارغ از سود و زیاد جدولی تیم شان از این ماجرا حمایت کردند، در نوع خود جالب تر به نظر می رسد. نکته ویژه تر اما مقایسه اتفاقی ست که در ارتباط با حق پخش، در فوتبال اسپانیا و البته در فوتبال ایران به وقوع پیوست.
در فوتبال ایران، اختلاف تلویزیون و مدیران فوتبال بر سر حق پخش، منجر به راه ندادن دوربین ها به استادیوم برای دو هفته شد. اتفاقی که نه تنها خواسته های مالی فدراسیونی ها را برآورده نکرد، بلکه موجبات قهر اهالی فوتبال با رقابت های لیگ را نیز فراهم آورد. در این دو هفته، مسابقه های لیگ بدون هیاهو و بیننده تلویزیونی برگزار شدند و فوتبالی ها را به ندیدن بازی های لیگ عادت دادند. در اسپانیا اما تصمیمی در این باره گرفته شد که حداقل برای فوتبال ایران، آموزنده به نظر می رسید. اسپانیایی ها به جای برگزاری مسابقه ها بدون دوربین و محروم کردن بیننده های تلویزیونی از رقابت های فوتبال و کاهش شور و حرارت مسابقه ها، به سراغ راه لغو مسابقه ها رفتند. این روش، هم تب و تاب زیادی دز جبهه دولت فراهم آورد و هم توی این دعوا، مخاطبانی که توانایی حضور در استادیوم را ندارند قربانی نکرد.
بر خلاف اسپانیا و تقریبا همه کشورهای دیگر جهان، زن ها در ایران از حضور در استادیوم های فوتبال محروم هستند. پس، تصمیم هایی شبیه راه ندادن دوربین ها به ورزشگاه، آخرین حلقه اتصال آن ها با فوتبال را قطع می کند. اتفاق این روزهای لالیگا، می تواند الگوی مناسبی برای دعواهای حق پخش در فوتبال ایران باشند. دعواهایی که هنوز هم به نتیجه مشخصی نرسیده اند.
