مطلب ارسالی کاربران
چرا نباید یووه را دست کم گرفت؟
پس از کش و قوسهای فراوان رئال موفق شد با شکست اتلتیکو، این همسایههای اعصاب خرد کن(!) به مرحله نیمه نهایی چمپیونزلیگ صعود کند. طلسمی که 7 بازی گریبان ما را گرفته بود بالاخره در واپسین دقایق و به موقع شکست و رئال در نیمهنهایی چمپیونزلیگ به بایرن، بارسا و یوونتوس پیوست.
با اعلام قرعهکشی نیمه نهایی این تفکر که رئال به خاطر رویارویی با یوونتوس شانس آورده است دهان به دهان بین رئالیها و غیررئالیها میچرخد. با شنیدن این طرز تفکر و به خصوص دیدن کامنتهای دوستان در چند روز اخیر بر آن شدم تا دلایلی را بیان کنم که چرا نباید به یوونتوس به عنوان یک تیم آسان نگاه کرد.
در حال حاضر بر هیچ کس پوشیده نیست رئال با سبک بازی اتلتیکو مشکل دارد. اکثر تیمهایی که با رئال مواجه میشوند سعی میکنند سبک بازی اتلتیکو را تقلید کنند: دفاع اتوبوسی، بازی فیزیکی و درگیرانه و البته خطاهای خشن و گاها پنهان از چشم داور، استفاده از ضربات آزاد وکرنرها و ضدحملههای احتمالی. اگر یک تیم دیگر باشد که به اندازه اتلتیکو بتواند این نقشه را خوب پیاده کند آن تیم یوونتوس است. هر چه نباشد آنها یک تیم ایتالیایی با یک مربی ایتالیایی هستند. ایتالیاییها همیشه به بازی دفاعی و نتیجهگرایانه شهره هستند. یوونتوس ابزار لازم برای پارک کردن اتوبوس را دارد. آنها با ترکیب 2-5-3/ 2-3-5 میتوانند بسیار موثر دفاع کنند. یوونتوس در ده بازی اخیر در تمام رقابتها تنها 1 گل دریافت کرده است. آنها قطعا به هر شیوه ممکن از دروازهشان دفاع میکنند(هند کیلهلینی در مقابل موناکو را به یاد بیاورید). درون دروازه یوونتوس بوفونی قرار دارد که هنوز سنگربان مطمئنی است که میتواند با سیوهایش نتیجه بازی را عوض کند. در این میان مطمئنا کادر فنی یوونتوس نیز تا سر حد مرگ بازیهای این فصل رئال-اتلتیکو را آنالیز کرده و بازی آنها را شبیهسازی میکنند و همین کار را برای ما مشکل خواهد کرد. جالب اینکه نه دفاع بایرن و نه بارسا هرگز در سطح یوونتوس نبوده و نیستند، و باز کردن دفاع آنها از شکستن دیوار دفاعی یوونتوس میتوانست کار راحت تری باشد.
انگیزهای که یوونتوسیها برای اثبات خودشان دارند میتواند صلاح خطرناک آنها باشد. آنها 12 سال است به فینال نرسیده اند و 19 سال است که قهرمان نشده اند. بعد از رسوایی کالچیوپولی آنها برای اولین بار به این مرحله از چمپیونزلیگ رسیده اند. قهرمان شدن در ایتالیا در حال حاضر برای آنها مانند قهرمان شدن بایرن در بوندس لیگاست: راحت و بیدردسر. بنابراین برای اینکه نشان دهند دوباره به سطح اول فوتبال اروپا برگشته اند به دنبال حضور در فینال خواهند بود. علاوه بر اینها کافی است نگاهی به شبکههای اجتماعی بیندازید تا ترولهای مختلفی را پیدا کنید که یوونتوس را چندین سطح پایینتر از سه تیم دیگر حاضر در این مرحله نشان میدهند و آنها را مسخره میکنند! آنها خود میدانند هیچ کس به اندازه سه تیم دیگر رویشان حساب نمیکند بنابراین، قطعا بهترین نمایش خود را با انگیزهای بالا ارائه میدهند تا نشان دهند حضورشان در این مرحله اتفاقی نبوده و چیزی از بزرگان اروپا کم ندارند. به همه اینها انگیزه موراتا را هم اضافه کنید. او که در مصاحبههای اخیرش ادعا کرده است در رئال در حقش ظلم شده است مقابل رئال قرار میگیرد تا به زعم خود شایستگیهایش را به رخ رئالیها بکشد. قطعا انگیزه او مقابل دروازه رئال بسیار بیشتر از انگیزه بنزما مقابل دروازه یوونتوس است.
رئال هنوز برای لیگ میجنگد. یووهایها قهرمانی خود را در سری آ را تقریبا قطعی کردهاند. آنها میتوانند در سری آ، توپجمعکنهای ورزشگاه دلآلپی را در دو هفته لیگ قهرمانان به درون زمین بفرستند(!) بدون اینکه نگران از دست رفتن لیگ باشند. اما دقیقا در این دو هفته رئال باید به مصاف سویا و والنسیا برود. دو بازی سخت که به هیچ وجه این اجازه را به کارلو نمیدهد که با استراحت دادن به بازیکنان اصلی ریسک کند.
هیچ وقت نمیتوان به آمار به عنوان دلیلی برای برد و باخت نگاه کرد. اما با نگاه کردن به آمار رئال در مقابل حریفان ایتالیایی متوجه میشویم که آنها هرگز حریف آسانی برای رئال نبوده اند. رئال آخرین بار 28 سال پیش یک تیم ایتالیایی یعنی ناپولی را از چمیونزلیگ حذف کرده است. در هر 7 دیدار اخیر رئال با ایتالیاییها که در مراحل حذفی انجام شده است، این تیم ایتالیایی بوده است که صعود کرده است. میلان دو بار، یوونتوس سه بار، رم یک بار و تورینو نیز یک بار در این هفت بازی باعث حذف رئال شده اند. کارلو طلسم آلمان را شکست مطمئنا این توانایی را دارد که طلسم ایتالیا را هم بشکند اما آنچه واضح است این است که . ایتالیاییها مانند آلمانیها حریف جان سختی برای رئال هستند.
ذکر کردن این نکات اصلا بدین جهت نیست که از یوونتوس تیمی غیرقابل شکست ترسیم شود و یا شانسهای رئال نادیده گرفته شود. همه ما دیدیم رئال چگونه با 4 بازیکن مصدوم/محروم بالاخره موچ اتلتیکو را خواباند. مسلما ما شانسهای خودمان را برای صعود به فینال داریم اما صعود رئال، قطعا قرار نیست به راحتیای باشد که بعضیها تصور میکنند. هیچ تیمی که به مرحله نیمه نهایی چنین رقابتی میرسد راحت تسلیم نمیشود.
یک صحبت خودمونی هم دارم با رئالیهای عزیز: دوستان تمام حرفهایی که زدم فقط نکاتی بود که روی کاغذ میشه بهش اشاره کرد. وگرنه دیگه همه میدونیم فوتبال غیرقابل پیشبینیه. همون طور که هیچ کس فکر نمیکرد رئال اون شکلی بایرن رو حذف کنه امسال هم میتونه هر اتفاقی بیفته. امیدوارم با خوندن این متن دلگیر یا ناامید نشده باشین. من خودم دیدم یووهایها هم از این قرعه خیلی راضین و اونا هم میگن رئال آسونترین رقیب ممکن براشونه. قطعا میشه یه مقاله دو برابر این هم نوشت که چرا نباید رئال رو دست کم گرفت. فقط خواستم یک کم دقیقتر به قضیه نگاه کنیم. حذف کردن یوونتوس قرار نیست کار راحتی باشه. با آرزوی کسب اوندسیما
