طرفداری- تیم ملی کشتی ایران در سال های اخیر عملکرد بسیار درخشانی داشته و رسول خادم با در راس فدراسیون کشتی با گردهم آوردن بهترین نفرات در کادر خود، کشتی ایران را به روزهای اوج بازگردانده است. در این سال ها در کشتی ایران نامی به نام رامین امیرساسان به چشم می خورد که به عنوان مربی تغذیه، کنترل وزن و ریکاوری تیم ملی ضمن ایجاد یک تحول چشمگیر در این تیم، نشان داده است که ورزش ایران هم می تواند از لحاظ علمی با بزرگان دنیا به رقابت بپردازد.
دکتر رامین امیرساسان در گفت و گو با خبرنگار طرفداری از جو بازی های کشتی آزاد امریکا که با قهرمانی ایران همراه بود و همچنین شرایط فعلی حاکم بر کشتی صحبت کرد که ماحصل آنرا در ادامه می خوانید:
طرفداری: آقای دکتر قبل آغاز جام جهانی تیم ملی کشتی آزاد چه مراحلی را پشت سر گذاشتید؟
برای شرکت در جام جهانی معمولا طبق مقررات اتحادیه جهانی کشتی 8 تیم برتر مسابقات سال قبل اجازه شرکت در جام جهانی سال بعد را دارند بر اساس این قانون ایران که در جام جهانی سال قبل مقام دوم کشتی آزاد و اول فرنگی را کسب کرده بود جزو 8 تیمی بود که اجازه شرکت در این رقابت‌ها را داشت. بعد از شرکت در مسابقات آسیایی اینچئون اردوهایی که شروع شد هدف گذاری اول هم، همین جام جهانی بود هم برای فرنگی هم برای آزاد؛ تیم های آزاد و فرنگی اردوهای خوبی برپا کرد و تمرینات سختی را پشت سر گذاشت و کادر فنی به همراه بازیکنان شبانه روز در اردو بودند، ما تمام سال را حتی در دوران عید و سال تحویل و سیزده بدر در اردو بودیم و کار به سختی انجام می‌گرفت.
طرفداری: سفر طولانی و سختی به آمریکا داشتید، این سفر چگونه انجام گرفت؟
برای اخذ ویزا به ارمنستان رفتیم، 3 روز طول کشید و یک گروه به دوبی رفتند و پروسه اعزام به آمریکا که همیشه سخت است این بار نیز دشواری های بسیاری داشت. پروسه طولانی اخذ ویزا باعث خستگی و دوری از تمرین بچه ها شد اما اینها هم سپری شد تا اینکه نهایتا اخذ ویزا انجام شد و از مسیر مسکو عازم آمریکا شدیم. ما نزدیک 18 ساعت در راه بودیم از اینجا تا مسکو 4 ساعت از مسکو تا آمریکا 12 ساعت و 6 یا 7 ساعت توقف در مسکو داشتیم و با 12 ساعت اختلافی که وجود داشت در کل 40 ساعت در راه بودیم.
طرفداری: به لحاظ علم ورزشی این اتفاقات می‌تواند چه تاثیری روی بدن ورزشکاران داشته باشد؟
از لحظه ورود به لس آنجلس تا وزن کشی تنها 48 ساعت وقت داشتیم و با توجه به اینکه از لحاظ ریتم بدنی به ازای هر یک یک ساعت اختلاف زمانی با مقصد باید ورزشکاریک روز زودتر در محل مسابقه حاضر شود و بدلیل اینکه با آمریکا /511 ساعت اختلاف زمانی داشتیم بنابراین حداقل باید شش روز - زودتر میرفتیم ولی ما دو روز زودتر رفتیم و به همین دلیل بدن‌ها با تغییر ساعت خواب و بیداری، رژیم سخت کاهش وزن و پرواز زدگی نیاز به ریکاوری سختی داشتند که با تغییر الگوی رزیم غذایی و مکمل و عادات خواب و بیداری و - با همکاری کادر فنی و خود کشتی گیرها این اتفاق افتاد و وزن کشی کشتی گیران خدا را شکر به خوبی انجام شد و مسابقات شروع گردید.
طرفداری: کمی از جو سالن فروم لس آنجلس و مسابقات برایمان صحبت کنید.
سالن فروم سالن چند منظوره بزرگی است که از امکانات بسیار خوبی برخوردار می‌باشد. این سالن به طور کامل در اختیار آمریکایی‌ها بود و آنها برای اعضای تیم خود سنگ تمام گذاشته بودند. حتی وقتی که آمریکایی‌ها مسابقه می‌دادند و امتیاز می‌گرفتند تشویقشان کرده و اسم و امتیاز گیری آنها از بلندگوی سالن اعلام می‌شد که این برخلاف رسم روتین مسابقات می‌باشد.
طرفداری: می رسیم به خود مسابقات، در دور گروهی شرایط تیم چگونه بود؟
ایران در گروه دوم با تیم های ترکیه ، بلاروس و آذربایجان هم گروه بود و در دور اول ما در مسابقه با ترکیه و بلاروس مشکل خاصی نداشتیم، هر چند تیم‌های قوی بودند ولی ما به راحتی از سد آنها گذشتیم. ما برای آذربایجان پیش بینی رقابت سختی داشتیم و کار ما 50 -50 بود حتی بعضی از اعضای کادر فنی باخت 5 بر 3 را برای ما پیش بینی کرده بودند ولی به هر حال بردی که مقابل آذربایجان داشتیم پیروزی در یک فینال زودرس بود که برای ما کار بسیار سختی بود ولی همان طور که دیدید ورزشکاران ما روی تشک خیلی سرحال بودند و موفق شدند از سد تیم قدرتمند آمریکا گذشته ( دلاوری پرویز هادی در این مسابقه مثال زدنی بود ) و حریف آمریکا در فینال شوند.
طرفداری: بازی سخت فینال چگونه با برد تیم کشورمان همراه شد؟
در این دیدار حساس سالن پر از تماشاچی بود که نصف آنها ایرانی و نصف شان آمریکایی بودند ولی واقعا حضور تماشاچی‌های ایرانی برای ما قوت قلب بود. جو سنگینی در آنجا حاکم بود و رقابت ، رقابت بسیار حساسی بود و خوشبختانه بچه ها خوب کشتی گرفتند و خوب جواب دادند به غیر از چند نکته فنی که به نظر کادر فنی محقق نشد کار بچه‌ها قابل رضایت بود و آنچه که گفته شده و دیکته شده بود به خوبی اجرا شد. این پیروزی بزرگ بسیار برای ما ارزشمند بود و ما توانستیم در کشور آمریکا پرچم ایران را به اهتزاز در آورده و موجب شادی دل مردم عزیز و مقام معظم رهبری کشورمان شویم که تا پاسی از شب پیگیر بازیهای ما بودند.
طرفداری: در این دوره از مسابقات شاهد ناداوری های فاحشی بودیم و از طرف دیگر شاهد حضور چشمگیر تماشاگران، اما نتیجه نشان داد که ورزشکاران توانستند با دعای خیر مردم وتشویق های تماشاگران حاضر در سالن، تیم داوری و تیم حریف را یک جا شکست بدهند، کمی در این مورد صحبت کنید.
پروسه رسیدن به یک قهرمانی چند بخشی و چند وجهی می‌باشد و به هیچ وجه ما نمی‌توانیم حضور تماشاگران را نادیده بگیریم. حضور پر شور ایرانی‌ها در سالن و تشویق‌های بی امانشان به گونه ای بود که ورزشکاران ما احساس می‌کردند که در کشور خودشان کشتی می‌گیرند و به هیچ عنوان احساس غربت نمی کردند. در منابع علمی هم اشاره شده است که در روز مسابقه عملکرد ورزشکاران 99 درصد روانی و 1 درصد اجرا است. اثر مثبت حضور این تماشاچی‌ها و فشار روانی که در اثر قضاوت ناعادلانه داوران بر دوش کشتی‌گیران بود مطمئنا روی بچه‌های ما تاثیر معنی‌داری داشته ولی زحمت خود ورزشکاران در طی ماه های گذشته که شبانه روز در اردو بودند و حمایت ایرانی‌های حاضر در سالن باعث شد تا این نتیجه خوب به دست بیاید. اما این ناداوری که گفتید، بوده و هست و بخش پشت صحنه و مافیای داوری ها حاکم هست بویژه در کشتی دنیا به ما تحمیل شده و نمی توانیم در برابرآن کاری انجام بدهیم و تنها کار مبارزه با این ناداوری است. به گفته آقای خادم ، - که خودش قهرمان المپیک هست : باید با چنان امتیازی کشتی گیر حریف را ببریم که اصلا جایی برای حرف و حدیث باقی نماند. شما می‌دیدید که در شرایط مساوی کشتی‌گیر ما حمله می‌کرد ولی اخطار را ما می گرفتیم در حالیکه این بر خلاف قانون هست.
طرفداری: این ناداوری ها فقط در بازی با آمریکا بود؟
خیر، این ناداوری ها در حدی بود که تیم آذربایجان که یکی از کشورهای قدرتمند کشتی هست و رئیس جمهور این کشور جزو تامین کننده‌های مالی اتحادیه جهانی کشتی می‌باشد ، در حین بازی ها شاهد این بودیم که مسئولین فدراسیون آذربایجان از سکوها سر داور فریاد می زدند و ناسزا می‌گفتند که تو این امتیاز را چرا دادی و مشخص بود که یک اتفاقی افتاده و یک معامله ای صورت گرفته و پولی ردوبدل شده که با این قدرت از آن بالا سر داور داد می‌زدند در حالی که ما نمی توانیم حتی به داور کج نگاه کنیم.
طرفداری: در فینال این دوره از مسابقات دو رقابت بیشتر از همه به چشم می‌خورد، اولی رقابت بین مرتضی رضایی قلعه برابر جردن باروفس که با نتیجه 10 – 0 صفر شکست خوردیم و دیگری مصاف بین کمیل قاسمی و زاچ ری که اگر میباختیم نائب قهرمان می شدیم، در این رابطه هم برایمان بیشتر توضیح بدید
باروفس یک پدیده است و ما در سال‌های گذشته هم صادق گودرزی را داشتیم که مغلوب او شد اما با فاصله های کم؛ رضایی قلعه اولین باری بود که چنین میدانی را تجربه می‌کرد و طبیعتا اسم ورزشکار حریف بار روانی سختی بر روتن رضایی تحمیل کرده بود و بنده نیز قبول دارم که می‌توانست با نتیجه بهتری ببازد ولی خب باروفس یک پدیده است و ما امیدوارم در این وزن هم ورزشکاری در آینده داشته باشیم و قطعا نیز خواهیم داشت چرا که حسن یزدانی که در این رقابت‌ها در 71 برای ما به میدان رفت می‌تواند در وزن 74 در آینده درخشش خوبی داشته باشد. در 125 نیز کمیل قاسمی واقعا کار بسیار جالبی انجام داد. رقابت فی‌نفسه خودش حساس بود، جایی که نتیجه رقابت، برد یا باخت تیمی را مشخص کند یک فشار روانی مضاعفی به ورزشکار وارد می‌شود با این حال کمیل قاسمی به خوبی بر این فشار تسلط یافته و موفق به پیروزی مقابل حریفش شد. -و شاید از لحاظ جسمی خیلی قویتر از حریف نبود ولی وجه تمایز کمیل قاسمی در 125 کیلوگرم در مقایسه با کشتی گیران جهان در این توان فکر و هوشی است که در اینجا هم توانست خیلی با احتیاط و باهوش و زیرکانه عمل کرده و با اختلاف کم از سد حریفش بگذرد. البته شاید پرویز هادی در فینال بهتر و مطمئن تر می توانست حریف را شکست دهد بهرحال کمیل شاهکار کرد.
طرفداری: جوانگرایی در تیم اعزامی به مسابقات از سوی کادر فنی از همان ابتدا و قبل از اعزام تیم با حمایت ها و انتقاداتی همراه بود مثلا آقای منصور برزگر حمایت کرده بودند و برخی آن را ریسک بالایی دانسته بودند ، آیا هدف آقای خادم در مورد فرصت دادن به جوان ها جهت کسب تجربه برای مسابقات مهمی از قبیل جهانی و المپیک تحقق یافت؟
نتیجه که شکر خدا خوب بود اما همیشه این موضوع مورد چالش است و آنهایی که نتیجه‌گرا هستند می‌گفتند مسابقات بزرگ جای کسب تجربه نیست و خوب نیست جوانان را ببرید اما آنهایی که به پشتوانه فکر می‌کنند مثل آقای خادم هر دو وجه را دارند؛ هم نتیجه و هم جوانگرایی . این میدان، میدان بزرگی بود که ترکیب تیمی ما تعداد زیادی جوان زیر 20 سال نیز داشت که طبیعتا انتقادات زیادی بر آن وارد شد اما شکر خدا نتیجه حاصل شد و خوشبختانه در این دوره از مسابقات واقعا ما خوب نتیجه گرفتیم بنابراین هم نتیجه حاصل شد که برای گروهی از منتقدین که نتیجه گرا هستند می‌تواند پاسخ خوبی باشد و هم از این طرف کسب تجربه‌ای بود برای جوانان برای مسابقات مهم‌تر از جام جهانی مثل جهانی والمپیک.
آیا از وضعیت و امکانات فدراسیون کشتی از قبیل امکانات تغذیه ای رضایت دارید؟
با آنچه که ما در طول این سالها ایجاد کردیم از زمان اقای یزدانی خرم تا الان که که اقای خادم رییس فدراسیون هستند کاملا ادعا می‌کنم حرفه‌ای هستیم و هیچ فدراسیونی این الگویی را که ما داریم را ندارد. همه افرادی که از دور و نزدیک نتایج کار ما را در المپیک و بازیهای آسیایی دیدند به این ادعای ما صحه گذاشتند. امور تغذیه‌ای در دوران آماده سازی، استفاده صحیح از مکمل‌ها، الگوهای علمی کنترل وزن و ترکیب بدن و روش‌های کاهش وزن و ریکاوری در حین مسابقات جزو کارهای موفقی بود که ما به خوبی آنرا انجام دادیم ضمن انکه ما ماساژور و فیزیوتراپ و پزشک و پرستار هم در اردو ها داریم که شاید در مقایسه با سایر فدراسیون ها بی نظیر باشد .. امکانات سخت افزاری در حد ایده‌آل نیست ولی ر‌وش‌هایی که انتخاب کردیم و حمایت‌هایی که صورت می‌گیرد باعث شده که در حیطه تغذیه مشکلی نداشته باشیم شاید در بخش تامین مکمل محدودیت‌ها ما را اذیت کند ولی منوی غذایی فدراسیون کشتی در ایران بالاترین منوی غذاست و در هیچ فدراسیونی مشاهده نمی شود.
طرفداری: با این نتایج آینده کشتی آزاد را چطور می بینید؟
هم کشتی آزاد و هم فرنگی با شرایطی که در حال حاضر پیش می‌روند بسیار مسیر سختی را پشت سر می گذارد. توقع خود فدراسیون هم این نیست که بودجه دولتی تزریق شود چرا که بودجه دولتی محدود است اما حمایت به شکل غیر دولتی کم انجام می‌گیرد و مطمئن باشید اگر حمایت‌ها بیشتر شود کشتی ما جایگاه خودش را در دنیا حفظ خواهد کرد و گرنه فعلا آقای خادم و تیم همراه با چنگ و دندان فدراسیون را می‌گردانند. فدراسیون کشتی تنها فدراسیونی است که سالی بالای 30 یا 35 اعزام دارد، تنها فدراسیونی که 7 تیم ملی را اداره می‌کند ما هستیم (تیم فرنگی 3 مقطع سنی و تیم آزاد در 3 مقطع) و تیم پیشکسوتان و الآن هم اخیرا تیم پهلوانی و آلیش مردان و زنان و ساحلی و باچوخه که جدیدا اضافه شده است. چنین حجم وسیعی از کار، بودجه وسیعی لازم دارد، اعزام، هر دو هفته یکبار است و هر اعزام هزینه بلیط، اسکان در هتل و تهیه تدارکات را می‌طلبد اگر آستین بالا زده شود و بودجه غیردولتی و توجهات دولتی به این رشته بیشتر شود می‌توان روزهای خوبی را برای کشتی متصور شد.
طرفداری: در چنین شرایطی کارها چطور پیش می رود؟
انگیزه ادامه کار وجود ندارد چرا که شرایط بسیار دشوار است. قطعا وزارت ورزش و فدراسیون دلشان می‌خواهد کمک کنند ولی دستشان خالی است، مثل خیلی از رشته‌های ورزشی دیگر که توجهات اسپانسرهای غیر دولتی وجود دارد در این رشته هم باید این گونه شود. من قصد هیچ مقایسه‌ای را ندارم، خودم سابقه مربیگری فوتبال را دارم فوتبالیست هم بوده‌ام اما در سطح ملی به هیچ عنوان قابل قبول نیست که یک مربی ملی فوتبال که بسیار هم کارش قابل قبول است حقوقش روزی 15 میلیون تومان باشد ولی مربی بنام ما که در جهان در مقام نخست ایستاده و تیمش نیز همیشه اول می‌شود ماهی 2 تا 3 میلیون بگیرد. شما خروجی را مقایسه کنید قطعا از فوتبال نباید کسر شود بلکه به رشته های پایه و مدال آور توجه بیشتری شود.
طرفداری: آقای دکتر در انتها اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید.
من در آخر امیدوارم حمایت از کشتی بیشتر شود و نگاه به این رشته که رشته اول کشور ما می‌باشد بهتر از قبل گردد. از هیچ نهادی انتظار قدردانی و تشکر ندارم چرا که هدف من بالا رفتن پرچم کشورم در میادین بزرگ است که باعث غررو و افتخار من می‌شود.
