طرفدارى- بعد از كناره گيرى دكتر مولر ولفارت از كادر پزشكى باشگاه بايرن مونيخ، مطبوعات آلمانى به شدت در جستجوى يافتن دليل چنين تصميمى بودند. بى ترديد درخواست هاى خاص و عدم اعتماد پپ گورديولا سرمربى تيم به متدهاى درمانى دكتر مولر ولفارت به ويژه در نحوه درمان تياگو بازيكن مورد علاقه او ، نقش مهمى در زمينه كناره گيرى اين پزشك با سابقه داشته اند، با اين وجود رفتار جانب دارانه رومنيگه در اين خصوص بسيار تعيين كننده تر بوده است.
حمايت همه جانبه و هميشگى از پپ گوارديولا سبب احساس كمبود حمايت از تصميمات ساير اعضاى كادر باشگاه از سوى مديريت مى شود و دكتر مولر ولفارت تنها به دليل اختلاف نظر با گوارديولا تصميم به ترك بايرن مونيخ نگرفته، بلكه رومنيگه با رفتارهاى خاص خودش در اين زمينه تاثير بيشترى داشته است. از ميزان قدرت طلبى رومنيگه تا قبل از بازى مقابل پورتو به خاطر جنجال هاى اطراف تيم كاسته شده بود، چون همه جا بيشتر صحبت از پپ گوارديولا مطرح بود و بيشتر مطبوعات وى را مقصر شرايط بحرانى بايرن مونيخ مى دانستند، گوارديولايي كه خود نيز همانند رومنيگه انسان جاه طلب و قدرت طلبى است. در واقع گوارديولا و رومنيگه هر دو به يك ميزان جاه طلب هستند اما از نظر نفوذ و تاثيرگذارى، بى ترديد رومنيگه انسان قدرتمندترى است.
دليل چنين ادعايى كاملا واضح است، رومنيگه در بايرن مونيخ به نوعى رئيس گوارديولا نيز محسوب مى شود و مى تواند او را محدود نمايد، با وجودى كه احساس مى شود گوارديولا در بايرن مونيخ از آزادى كامل در تصميم گيرى برخوردار است و بنا به درخواست خودش هيچ محدوديتى براى وى وجود ندارد.
گوارديولا بازيچه رومنيگه
رومنيگه با چنين درخواستى از سوى گوارديولا مخالفتى نشان نداده، چون وى مى تواند از اين سرمربى اسپانيايى براى رسيدن به اهدافى ديگر استفاده نمايد. او با استفاده از گوارديولا مى تواند تغييراتى در باشگاه مطابق ايده ها و تصورات خود ايجاد نمايد. رومنيگه مايل است دورانى جديد را در بايرن مونيخ رقم زند، همانند كارى كه پيش از وى اولى هوينس موفق به انجام آن شده بود.
رومنيگه همه تلاش خود را خواهد كرد تا بايرن مونيخ را به كنسرسيوم بين المللى فوتبال تبديل نمايد، در اين زمينه اتفاقاتى مختلف نظير جدايى اجبارى اولى هوينس و نزاع گوارديولا با دكتر مولر ولفارت در زمانى بسيار مناسب براى رومنيگه روى داده اند. مشاجره بين سرمربى و پزشك تيم فرصت بسيار بهينه اى در اختيار رومنيگه قرار داد تا بتواند مقدارى ديگر از سنت باواريايى و قديمى باشگاه را از بين ببرد و به روندجدايى بايرن مونيخ از دوران هاى گذشته و سنت خود، سرعت بيشترى بخشد.
بايرن مونيخ با هدايت رومنيگه در مسير جهانى شدن قرار گرفته، مسيرى كه در آن به جاى طرفدار بيشتر، مشترى بيشتر در انتظار اين باشگاه خواهد بود. چنين ادعايى از صحبت هاى اخير رومنيگه نيز قابل استنباط است:"بايرن مونيخ بايد علاوه بر به وجد آوردن ساكنين مونيخ، اهالى پكن را نيز شاد نمايد."، چنين ايده اى به خوبى نمايش دهنده اختلاف مديريت رومنيگه با اولى هوينس است. رئيس سابق باشگه بايرن مونيخ نيز به صورت محدود بهينه سازى يا جهانى سازى برند بايرن مونيخ را زير نظر داشت، اما براى او فرهنگ و سنت باواريايى باشگاه و ارتباط احساسى هواداران با باشگاه از اهميت بيشترى برخوردار بود.
چنين ارزش هايى براى رومنيگه چندان مطرح نيستند، چنين موضوعى از روى بيانيه كاملا كوتاه، مختصر، سرد و بى روح باشگاه در خصوص كناره گيرى دكتر مولر ولفارت نيز قابل مشاهده است، حتى نقل و قولى از رومنيگه نيز در اين زمينه در مطبوعات آلمان، منتشر نشده است. استفاده از پپ گوارديولا براى رسيدن به اهدافى خاص از برنامه هاى عجيب رومنيگه محسوب مى شود كه جانبدارى از اين سرمربى اسپانيايى در اختلاف وى با دكتر تيم كه منجر به كناره گيرى مولر ولفارت نيز شده را مى توان در همين راستا دانست.
گوارديولا به عنوان مقصر
بعد از چنين رويدادى پپ گوارديولا در شهر مونيخ جلوى رسانه ها قرار گرفت و مجبور بود چهره مقصر احتمالى چنين جنجالى را به خود گيرد و در مطبوعات نيز از وى به عنوان عامل اصلى جدايى مولر ولفارت نام برده شد. خواسته هواداران بايرن مونيخ براى بازگشت شرايط باشگاه به دوران اولى هوينس قابل فهم است، چون يك باشگاه تنها بر اساس موفقيت هايى كه به دست مى آورد، محبوب هواداران نمى شود، بلكه برانگيخته شدن احساسات هواداران در اين زمينه عامل بسيار موثرترى است.
رومنيگه اما بر خلاف اولى هوينس راه قابل پيش بينى و ساده ترى برگزيده كه بيشتر به نتيجه و درآمد متكى است، حال بايد انتظار داشت با پيروزى قاطع بايرن مونيخ مقابل پورتو استراتژى جديد رومنيگه با جديت بيشترى دنبال شود و شايد در ادامه نحوه مديريت او با انتقادات مطبوعات و بزرگان باشگاه بايرن مونيخ دستخوش تغييراتى گردد.
