طرفداری- وقتی که دو باشگاه موفق انگلستان رو در روی هم قرار می گیرند نگاه تمام دنیا روی این بازی معطوف می شود و امروز یکی از حساس ترینِ آن ها در چند سال اخیر برگزار خواهد شد.
بدون تردید یکی از مهم ترین بازی های لیگ های فوتبال در هر فصل، یکی از آن مسابقاتی که شکست در آن هیچ بخشی از پیش بینی های مورد قبول در ذهن هیچ کدام از هواداران جای نمی گیرد، یکی از آن دشمنی هایی که تنها دلایل جغرافیایی مسبب آن نیستند؛ دیدار قرمزهای مرسی ساید و شیاطین سرخ منچستر خواهد بود. دیدار این دو تیم دیدار کلکسیونی از مدال ها و جام های رنگارنگ خواهد بود.
از نظر تاریخی لیورپول ومنچستر هر دو بخشی از لنکشایر سابق بودند. جایی که مدتها پیش از جدال های فوتبالی این جدال های صنعتی بودند که میان شهرهای مختلف ایجاد دشمنی می کردند. بسیاری اساس دشمنی دو تیم را مربوط به کانال دریایی شهر منچستر و پیشرفت تجاری این شهر از راه دریا پس از آن می دانند. کانالی که در زمان حفر، به بزرگترین در نوع خودش بدل گشته بود. برخی دیگر می گوید اسکاوزرها مردم رمانتیکی بودند و به دیدن کامیون های منچستری بر بندر لیورپول از پنبه های کثیف عادت کرده بودند.
از نظر فوتبال، در ابتدای تاسیس دو تیم کمتر بازی ها به اندازه حالا گرم بودند. عمدتا شروع جذابیت این نبرد را از زمان سرمربی گری مت بازبی در یونایتد می دانند. بازبی که بعدها لقب سر را دریافت کرد، سابقه 122 بازی با لیورپول و بستن بازوبند کاپیتانی قرمزها را در فصل 39-40 در کارنامه داشت. او بعدها به عنوان سرمربی یونایتد منصوب شد و توانست جام باشگاه های اروپا، پنج لیگ و دو جام حذفی را به دست بیاورد. بازبی لیگ های سال 56 و 57 را در شرایطی به دست آورد که لیورپول رقیب اصلی آن ها برای قهرمانی بود. این پیش از حادثه هوایی سال 1958 می شد که در آن 23 نفر از جمله 8 بازیکن یونایتد کشته شدند.
بین سال های 1964 تا 67، چهار لیگ برگزار شده نصیب این دو باشگاه شدند. این در شرایطی بود که در سال 1964 فیل چیسنال از یونایتد عازم تیم شنکلی در آنفیلد شد و این آخرین انتقال مستقیم بین دو باشگاه بود. در دوره لیگ برتر پل اینس و مایکل اوون به طور غیر مستقیم به تیم رقیب پیوستند و قلب های بسیاری از هواداران سابق را شکستند.
جرج بست اسطوره یونایتد یک بار از این بازی به عنوان جنگ غول ها یاد کرد و در کتاب زندگی نامه خود نوشت که دیداری بزرگتر از نبرد لیورپول و منچستر یونایتد در دنیای فوتبال برگزار نمی شود.
قهرمانی یونایتد در سال 1967 آخرین قهرمانی آن ها تا 26 سال پس از آن تاریخ بود. لیورپول در آن مقطع به آقای فوتبال انگلستان و اروپا تبدیل شد و توانست 11 بار قهرمانی لیگ، 4 قهرمانی جام باشگاه ها و دو قهرمانی جام یوفا را به دست بیاورد. با این حال یونایتد توانست با پیروزی در فینال جام حذفی سال 1977 دست لیورپول را از رسیدن به سه گانه در آن فصل کوتاه کند.
شرایط دو باشگاه در دهه 90 و دهه اول قرن اخیر دگرگون شد. قرمزها آخرین قهرمانی خود را در سال 90 جشن گرفتند و در این مدت شیاطین سرخ 13 بار با سر الکس فرگوسن موفق به قهرمانی در لیگ برتر شده اند. با این وجود قرمزها توانستند در جام هایی مانند جام اتحادیه سال 2003 و جام حذفی سال 2006 با عبور از سد یونایتد به قهرمانی دست پیدا کنند.
در فقدان یونایتد در سطح اول فوتبال انگلستان در دهه 80، این تیم هم شهری اورتون بود که به رقیب اصلی لیورپول تبدیل شده بود. این شرایط را در دهه 90 آرسنال داشت که دیدار های جذابی را با یونایتد به نمایش گذاشت و عناوین را بین یکدیگر تقسیم کردند.
حالا، اگرچه هر دو تیم در دوره نسبی زوال به سری می برند باز هم اذهان عمومی در برنامه اول فصل به دنبال این دیدار می گردند و باز هم بیشترین تعداد بیننده تلویزیونی مربوط به این دیدار می شود. نگاهی به گذشته همواره ذهن را پر از شور این بازی می کند. هنوز هم می توان به یاد آورد که چطور رونی ولان با شوت مهار ناشدنی خود گری بیلی را در دقایق تلف شده جام اتحادیه 83 ناکام گذاشت تا باب پیزلی در آخرین روز مربیگری خود جام را در ویمبلی بالای سر ببرد.
در سوی مقابل این اریک کانتونا بود که در 85 امین دقیقه بازی دو تیم در فینال جام حذفی سال 1996 با شوت دیدنی خود لیورپولی ها را که در آن روز پیراهن سفید و سبز بر تن کرده بودند را با درد راهی خانه کرد تا یونایتد پس از سال های بتواند دبل کند.
این دیدار همواره نبردهای به یادماندنی را در خاطرمان زنده می کند. شنکلی، بازبی، پیسلی، بست، دالگلیش، رابسون، راش و در عصر فعلی فوق ستاره هایی مانند پیتر اشمایکل، اریک کانتونا، رابی فاولر،روی کین، استیون جرارد، سامی هیپیا، رونالدو، ژابی آلونسو، رابین فن پرسی و لوئیس سوارز اسم هایی نیستند که به سادگی بتوان از آن ها عبور کرد. این نام ها به تمدن فوتبال تعلق دارند وجایی ویژه در ذهن و قلب هواداران دو باشگاه از مهم ترین باشگاه های دنیای فوتبال داشته و خواهند داشت.
اما بازی امروز تا اندازه ای می تواند یک درام غم انگیز باشد. در شرایطی دو تیم امروز برای رتبه چهارمی می جنگند که از سال 1972 تا کنون تنها سه بار (سال های 81، 2004 و 2005) هیچکدام از آن ها در بین دو تیم اول لیگ نبوده اند. گفتنی است در آن سه دوره نیز یکی از این دو تیم موفق به کسب یکی از جام ها شده بود. لیورپول در سال 1981 موفق به کسب جام باشگاه های اروپا و جام اتحادیه شد. یونایتد قهرمان جام حذفی سال 2004 لقب گرفت و در پایان لیورپول قهرمانی به یادماندنی خود را در سال 2005 جشن گرفت.
رسیدن به جایگاه دومی اگرچه کمی دور از ذهن برای این دو تیم به نظر می رسد، اما برنده این بازی می تواند هدف خود را روی آن قرار دهد و در صورت ادامه نتیجه گیری در هفته های پایانی بتواند با عبور از آرسنال و سیتی به یک قدمی چلسی در صدر جدول برسد.
یک چیز در این بین مشخص است. این دو باشگاه برای موفق شدن به حضور یکدیگر در قدرتمندترین شرایط نیاز دارند چون این بازی همواره توانسته است بیشترین بیننده و جذابیت را در بین مسابقات دو باشگاه آبستن خود داشته باشد.
