9 کشور: تومیسلاو ایویچ (کرواسی، هلند، بلژیک، ترکیه، ایتالیا، یونان، پرتغال، فرانسه، اسپانیا)
حضور در 9 کشور اروپایی در کارنامه تومیسلاو ایویچ دیده می شود، که بیش از هر مربی دیگری است. ایویچ در طول 37 سال مربیگری اش در 14 کشور مختلف فعالیت کرد و عنوان قهرمانی در یوگوسلاوی، هلند، بلژیک، یونان و پرتغال را به دست آورد. وی را که به عنوان بهترین مربی کروات تاریخ می شناسند، پیش از درگذشتش در سال 2011 گفت: "من لحظات فوق العاده ای در اکثر باشگاه هایم داشتم: در اندرلشت، آیاکس، پورتو. چیزهایی که اکنون در فوتبال اتفاق می افتد، من 20 سال پیش، پیش بینی آن را می کردم. من سعی کردم که پس از ترک تیم، نگاهی چشم نواز به جایگاهم شود، اما برخی اوقات از من قدردانی نشد. بدیهی است که من جلوتر از زمان خود بودم."
9 کشور: جان توشاک (انگلستان، پرتغال، اسپانیا، ولز، ترکیه، فرانسه، ایتالیا، مقدونیه، جمهوری آذربایجان)
برخی استدلال می کنند که این مربی اهل ولز در 8 کشور فعالیت کرده است، اما وی در تیم سوانزی سیتی ولز که در لیگ انگلیس بازی می کند، نیز فعالیت کرده است و از طرفی در تیم ملی ولز نیز کار کرده است. مهاجم سابق لیورپول، درس های زیادی از بیل شنکلی و باب پیسلی در آنفیلد آموخته است و دانش خود را با جهانیان به اشتراک گذاشته است. وی می گوید: "اساس آن چیزی که انجام داده ام و هر جا که بوده ام، ناشی از آموزش به عنوان بازیکن تحت نظر شنکس و باب در سال های دور بوده است." سرمربی فعلی تیم ویداد آتلتیک کلوب کازابلانکا مراکش افزود: "من به خاطر آنچه که هستم مدیون آن ها هستم و از آن ها سپاسگذارم."
8 کشور: بلا گوتمن (اتریش، هلند، مجارستان، رومانی، ایتالیا، قبرس، پرتغال، سوئیس)
پیشگام استفاده از سیستم 4-2-4 معروف در کشور مادری اش مجارستان و پرورش استعدادی همچون اوزه بیو در بنفیکا لیسبون، هرگز مدتی طولانی در یک باشگاه دوام نیاورد. او می گفت: "فصل سوم کشنده است." در حالی که در سال 1953 به عنوان سرمربی آث میلان منصوب شد و به کمک بازیکنانی همچون خوان آلبرتو شیافینو، گونار نوردال و نیلس لیدهولم در فصل دوم حضورش یک تیم رویایی تشکیل داده بود و این تیم در آستانه قهرمانی قرار داشت، به علت اختلاف با هیئت مدیره از میلان جدا شد. بعدها وی یک مصاحبه جنجالی کرد و گفت: "من با اینکه نه جنایتکار بودم و نه همجنس باز از کار برکنار شدم. خداحافظ." پس از آن او همیشه یک بند در قراردادهایش می گنجاند که تیم نمی توانست قادر به اخراج او باشد. وی موفق شد قهرمانی در مجارستان و پرتغال را به ارمغان آورد و دو بار نیز فاتح جام باشگاه های اروپا شود. او در سال 1982 در 81 سالگی درگذشت.
7 کشور: میروسلاو بلاژویچ (سوئیس، کرواسی، صربستان/کوزوو، فرانسه، یونان، اسلوونی، بوسنی و هرزگوین)
بلاژویچ که در جام جهانی 1998 موفق شد به همراه کرواسی مقام سوم مسابقات را به دست آورد، کار خود را از ووی اسپورتز سوییس در سال 1968 آغاز نمود و شور و شوق او همچنان ادامه دارد. او به تازگی هدایت تیم ان کی زادار کرواسی را بر عهده داشت. در واقع چیرو به ندرت برای طولانی مدت در یک باشگاه می ماند. او به یاد می آورد: "زمانی که من در تلاش بودم که در کشور سوییس به یک مربی تبدیل شوم، از باشگاهی به باشگاه دیگر برای متقاعد کردن آن ها می رفتم و می گفتم من یک مربی فوق العاده هستم، شما خواهید دید! من این را می گفتم، اما هیچکس من را نمی خواست. سپس یاد گرفتم که هرگز نباید به سمت آن ها جلو بروم، بلکه باید اجازه داد تا مردم سمت شما بیایند."
7 کشور: لیوپکو پتروویچ (کرواسی، صربستان، اسپانیا، یونان، اتریش، بلغارستان، قزاقستان)
قهرمان جام باشگاه های اروپا در سال 1991 با ستاره سرخ بلگراد، به همراه ستاره سرخ و وجوودینا قهرمان لیگ شده است و البته شور و شوق زیادی برای مربیگری در خارج از کشور داشته است. این مربی 67 ساله می گوید: "روزهای باشکوه و فراموش نشدنی در سرونا زوزدا (ستاره سرخ بلگراد) داشتم. اما هر شروع جدیدی، هر باشگاه جدیدی و هر چالش جدیدی به معنای چیزهای خاصی است. وی که اکنون در کیگالی در کشور رواندا مربیگری می کند، به عنوان مربی در پنج قاره جهان کار کرده است. او می گوید: "جهان مال من است. زمانی که من همه مکان های جهان را دیده ام، معانی زیادی دارد."
7 کشور: پل سیزرنای (آلمان، بلژیک، یونان، پرتغال، ترکیه، سوئیس، مجارستان)
سیزرنای که در سال 2013 درگذشت، مربیگری خود را در سال 1968 در آلمان آغاز کرد. او بزرگترین تاثیر را در طول زمان حضورش در بایرن مونیخ بین سال های 1978 تا 1983 گذاشت. او بایرن مونیخ را در دوره انتقالی بازنشستگی ستارگانی همچون سپ مایر و اولی هونس در اختیار گرفت و این تیم را دو بار قهرمان آلمان غربی کرد و در سال 1982 به فینال جام باشگاه های اروپا صعود کرد. او که به خاطر شال ابریشمی دور گردنش و همچنین پل سیستم (سیستم یارگیری و دفاع من تو من) معروف بود، در مجارستان و پرتغال نیز قهرمانی آورد و مدتی نیز سرمربی تیم ملی کره شمالی بود.
7 کشور: روی هاجسون (سوئد، انگلستان، سوئیس، ایتالیا، دانمارک، نروژ، فنلاند)
او می گوید: "هنگامی که بابی هافتون و من در 20 سالگی شروع به مربیگری کردیم، قرار بود که در 40 سالگی بازنشسته شویم و یک آژانس مسافرتی تاسیس کنیم." سرمربی فعلی تیم ملی انگلستان که یک فوتبالیست آماتور و یک معلم ورزش بوده است، نامش را در سوئد و تیم هالمشتاد بر سر زبان ها انداخت، زمانی که سبک ارائه شده توسط وی و هافتون، انقلابی در فوتبال محلی ایجاد کرد. او مردم را با مربیگری در کشورهای ایتالیا، دانمارک و نروژ تحت تاثیر قرار داد و قبل از بازگشت به انگلیس هدایت دو تیم ملی سوییس و فنلاند را بر عهده داشت.
6 کشور: آرتور جورج (پرتغال، فرانسه، سوئیس، اسپانیا، هلند، روسیه)
آرتور جورج که یک مهاجم بزرگ در ایام بازی بود، به عنوان مربی حتی بزرگتر هم بود و به همراه پورتو با غلبه بر بایرن مونیخ در فینال جام باشگاه های اروپا 87-1986 موفق به کسب قهرمانی در این مسابقات شد و سه قهرمانی در لیگ نیز کسب نمود. پس از کسب قهرمانی در لیگ و جام حذفی فرانسه با پاریسن ژرمن، لقب شاه آرتور را به خود گرفت و در حالی که اخیرا به مدت هفت سال به دور از میادین بوده است، هدایت تیم ام سی الجر الجزایر را بر عهده گرفته است. این مربی 68 ساله می گوید: "با وجود کار در بسیاری از مکان ها و برای بسیاری از باشگاه ها، من قصد توقف نداشتم."
6 کشور: دوشان اوهرین سنیور (جمهوری چک، قبرس، رژیم صهیونیستی، سوئد، گرجستان، اسلواکی)
شخصی که موفق شد همراه با جمهوری چک تا فینال یورو 96 صعود کند و این تیم را به بالاترین عنوانش از زمان تجزیه چکسلواکی برساند، در جهان به عنوان یک مربی همیشه در حال سفر شناخته می شود. او پس از قهرمانی با دینامو تفلیس در فصل 08-2007 در کشور گرجستان گفت: "قهرمانی لیگ در هر کشوری همیشه موفقیت بزرگی است، به خصوص که برای مربیان خارجی کار دشوارتر است."دوشان اوهرین جونیور پسر او نیز یک مربی همیشه در حال سفر است که در سن 47 سالگی در 5 کشور مربیگری کرده است.
6 کشور: سرگی بوروسکی (بلاروس، لتونی، مولدووا، لیتوانی، اوکراین، قزاقستان)
سرگی بوروسکی 59 ساله که به عنوان بازیکن تنها در تیم دینامو مینسک بازی کرد، به عنوان مربی جبران کرده است. وی که هدایت تیم ملی بلاروس را در کارنامه دارد به همراه اف بی کی کائوناس قهرمان لیتوانی شده و به همراه تیم های اف سی شریف و اف سی شاختیور سولیگورسک قهرمانی در مسابقات حذفی کشورهای مولداوی و بلاروس را در کارنامه دارد. یک بار از او در مورد زندگی حرفه ای اش پرسیدند و در پاسخ گفت: "مردم می گوید: اوه، تو یک مربی خوش شانس هستی، من می گویم: نه، من همیشه به شانسم چنگ می زنم. هنگامی که شما یک فرصت به دست می آورید، شما باید مطمئن ترین عملکرد را داشته باشید. در هر لحظه مربی باید آماده کار و همچنین آماده اخراج باشد."
6 کشور: رواز زودزواشویلی (گرجستان، اوکراین، لتونی، روسیه، قزاقستان، آذربایجان)
یک استاد شاخص برای اتحاد جماهیر شوروی. بزرگترین موفقیت مربیگری زودزواشویلی در کشور مادری اش گرجستان به دست آمد. او تنها مربی است که هر دو لیگ و جام حذفی کشور گرجستان را به همراه سه تیم کسب نموده است. در عین حال او به تیم هایی در شش کشور اتحاد جماهیر شوروی کمک کرده است. او می گوید: "دلیل اینکه بسیاری از ستارگان به سمت مربیگری نمی روند، این نیست که آن ها نمی توانند این کار را انجام دهند یا از این کار می ترسند، بلکه آن ها می خواهند با توجه به سال های فوتبالی که انجام داده اند، زندگی عادی داشته باشند."
6 کشور: میهای استویچیتا (رومانی، بلغارستان، مولداوی، ترکیه، ارمنستان، قبرس)
استویچیتا که قهرمانی لیگ و حذفی ارمنستان با اف سی پیونیک و قهرمانی لیگ و حذفی مولداوی همراه با شریف را در کارنامه دارد و هدایت تیم های ملی کویت و پاناما نیز در کارنامه اش دیده می شود، گفت: "من می خواستم سفر کنم و فرهنگ کشورهای مختلف، رویکردهای مختلف نسبت به فوتبال و زندگی را یاد بگیرم. همیشه کارم را به خاطر پول انجام نمی دادم." او به همراه استوا بخارست نیز قهرمان لیگ رومانی شده است: "هیچ چیزی نمی تواند با احساس و راهی که من در استوا داشتم قابل مقایسه باشد."
سایر مربیانی که سابقه مربیگری در 5 کشور اروپایی را در کارنامه دارند:
جووانی تراپاتونی (ایتالیا، آلمان، پرتغال، اتریش، جمهوری ایرلند)
لازلو بولونی (فرانسه، رومانی، پرتغال، بلژیک، یونان)
آندری چرنیشوف (روسیه، گرجستان، بلاروس، آذربایجان، قزاقستان)
کلودیو رانیری (ایتالیا، اسپانیا، انگلستان، فرانسه، یونان)
استوارت باکستر (سوئد، نروژ، پرتغال، انگلستان، فنلاند)
گیوکو هادزیوسکی (مقدونیه، بلغارستان، صربستان، یونان، آذربایجان)
دوشان اوهرین جونیور (جمهوری چک، رومانی، قبرس، گرجستان، بلاروس)
