اواخر دهه ی 60 بود که در دوران ریاست علیرضا رحیمی به عنوان رئیس تربیت بدنی استان اصفهان نخستین زمزمه ها مبنی بر احداث دهکده المپیک و در راس آن ورزشگاه بزرگ نقش جهان آغاز شد. احداث چنین مجموعه عظیمی در 5 کیلومتری شهر اصفهان می توانست این شهر بزرگ را صاحب یک مجموعه در خور شان ورزشی بکند اما با حواشی که از همان ابتدا داشت به حقیقت نزدیک شد ولی به آن نرسید. از سال 1374 کارهای ابتدایی بنای ورزشگاه انجام شد و قرار شد در عرض یکسال عملیات خاک برداری آن به پایان برسد. پس از خاک برداری زمین های محل احداث ورزشگاه، عملیات اجرایی ساخت ورزشگاه رسماٌ از 29 مرداد سال 1375 با حضور رئیس جمهور وقت آغاز شد. قرار بر این بود که با تکمیل فاز اول احداث، این ورزشگاه از ابتدای دهه هشتاد میزبان بازی های خانگی تیم سپاهان شود که البته بدلیل نقایص موجود که در ادامه به آن اشاره خواهد شد، عملیات ساخت وارد فاز دوم شد.
در اویل همین دهه بدلیل فرسوده شدن ورزشگاه 22 بهمن (محل برگزاری بازیهای خانگی آن زمان تیم سپاهان) تصمیم بر آن شد که بازیهای این تیم در ورزشگاه نیمه تمام نقش جهان انجام شود. این اتفاق افتاد و سپاهانی ها در نقش جهان از حریفان خود پذیرایی می کردند و دوران خوشی داشتند. شاید به جرات بتوان از این دوران به عنوان دوران اوج تیم سپاهان یاد کرد که توانست قهرمانی دومین دوره ی لیگ برتر ایران را بدست بیاورد که در آن زمان کار بسیار بزرگی بود. سپاهانی ها با قهرمانی در جام حذفی نیز سرمست این دوران خوش بودند و هواداران این تیم هم از ورزشگاه نقش جهان با خاطرات شیرینی که برایشان داشت به نیکی یاد می کردند و نیمه تمام ماندن ورزشگاه به کلی از یاد همگان رفته بود. حتی مسولین هم در این بین رغبت زیادی برای تکمیل ورزشگاه نداشتند، تا اینکه با حضور سپاهانی ها در لیگ قهرمان آسیا، مسولان فدراسیون فوتبال آسیا این ورزشگاه را متناسب با استانداردهای لازم برای این رقابت ها ندانستند و این نقطه ی شروعی بود بر مشکلات حال حاضر تیم سپاهان در این زمینه.
از سال 1386 فاز دوم ورزشگاه شروع به کار کرد و قرار شد این ورزشگاه تا دو سال یعنی سال 1388 آماده ی بهره برداری شده و سپاهانی ها دوباره به این ورزشگاه نقل مکان کنند. تا تکمیل این طرح هم قرار شد که باشگاه سپاهان با پرداخت هزینه به باشگاه ذوباهن بازی های خانگی خود را در ورزشگاه اختصاصی این تیم یعنی فولاد شهر برگزار کند، غافل از اینکه دو سال انتظار برای بازگشت به نقش جهان به انتظاری طولانی تر تا زمانی نامعلوم تبدیل خواهد شد. امسال شش سال از شروع عملیات ساخت فاز دوم این ورزشگاه می گذرد و هنوز پیشرفت چشمگیری در روند ساخت و تکمیل آن به چشم نمی خورد و ورزشگاه کوچک فولاد شهر همچنان میزبان بازی های خانگی نمایندگان استان است.
در این سال ها مشکلات زیادی در رابطه با تکمیل نشدن به موقع ورزشگاه نقش جهان بوجود آمده است که شاید بتوان تیم سپاهان و هوادارنش را بزرگترین قربانیان این مشکلات دانست. در اینکه تیم سپاهان تیم بزرگی است و در حال حاضر با سه قهرمانی متوالی در لیگ برتر کشور، موفق ترین باشگاه فوتبال ایران است هیچ شکی نیست و حق این باشگاه برای داشتن یک ورزشگاه در شان نامش به شدت پایمال شده است. با حضور موفق سپاهانی ها در رقابت های آسیایی و میزبانی از تیم های بزرگ فوتبال آسیا نیاز به داشتن ورزشگاهی مجلل بیش از پیش احساس می شود ولی گویا قرار نیست چنین اتفاقی به زودی رخ دهد. دور بودن ورزشگاه فولاد شهر از شهر اصفهان مشکل بزرگ دیگری است که گریبان گیر هواداران متعصب تیم سپاهانی شده است و آنها مجبورند برای تشویق تیم محبوبشان مسافت طولانی را طی کنند و با صرف هزینه و زمان بسیار زیاد که مسلماٌ برای بسیاری از آنها دشوار است موفق به دیدن بازی تیمشان شوند. این مشکل بزرگ برای هواداران سپاهان بیش از پنج سال است که وجود دارد که حتی شاهد وقوع حوادث تلخی برای تماشاگرانی بودیم که در مسیر ورزشگاه دچار حادثه شده و یک مورد نیز متاسفانه با مرگ هوادار 19 ساله ی سپاهانی همراه بود که جامعه ی فوتبال را به شدت تحت تاثیر قرار داد. البته این تنها حادثه برای هوادارانی نیست که مجبور به طی این مسیر طولانی برای حضور در ورزشگاه هستند و بارها اتفاقات دیگری نیز افتاده است که اشاره به هر کدام نیاز مبرم به تکمیل این ورزشگاه را بیش از پیش می کند.
باشگاه سپاهان هم به تازگی با مشکل هزینه بالای اجاره ورزشگاه فولاد شهر روبرو شده است و گویا ذوباهنی ها مبلغی حدود 30 میلیون تومان برای هر بازی را درخواست کرده اند که در این صورت باشگاه سپاهان باید برای هر فصل مبلغی حدود 600 میلیون تومان بابت بازی در این ورزشگاه بپردازد که گویا در توان این باشگاه نیست و حتی فصل قبل زمزمه هایی مبنی بر کناره گیری این باشگاه در صورت حل نشدن این مشکل به گوش می رسید که البته بیشتر شبیه به یک جنگ روانی بود تا واقعیت! ولی هر چه هست باز مشکل ورزشگاه نقش جهان پا بر جاست و هیچ مسول مربوطه ای برای حل آن قدمی بر نمیدارد و هر وقت یک بار خبرهایی از تکمیل ورزشگاه در فلان تاریخ اعلام می شود که همه این تاریخ ها یکی یکی می آیند و سپری می شوند بدون اینکه اتفاق خاصی بیافتد.
به هر حال امیدوراریم مسولان فوتبال اصفهان و حتی مسولان این استان دست به دست هم دهند و این ورزشگاه را همانند سایر پروژه های شهری این استان که احداث و تکمیل می شوند به عنوان هدیه ای برای هوادران متعصب فوتبال اصفهان به مرحله تکمیل برسانند. مسلماٌ چنین اتفاق خوشایندی اتفاق نخواهد افتاد مگر اینگه همتی عظیم صورت گیرد، همتی که باید سالها پیش صورت می گیرفت و نگرفته و بحث این ورزشگاه را تبدیل به بحثی اعصاب خرد کن برای فوتبال اصفهان کرده است، فوتبالی که حق آن بیشتر از اینهاست و تا اینجا از این حق خود محروم مانده است.
