طرفداری- در شرایطی که ستاره های نازپرورده سیتی چند روزی در هوای گرم در ابوظبی از تمرین کردن لذت می برند، هواداران گزند باد سرد حقیقت را حس می کنند. باخت 0-2 برابر آرسنال به آن معناست که اگر سیتی نتواند در روز 31 ژانویه از پس چلسی برآید، اختلاف با این تیم بار دیگر به هشت امتیاز تبدیل می شود و نتیجتاً تمامی کارهای خوب در یک دسامبر تقریباً بی نقص، در بادهای برفی تباه خواهند شد.
اما پیش از آن حادثه هیجان انگیز، مسئله کوچک بازی خانگی در اف ای کاپ با میدلزبورو مطرح است. در ظاهر امر، این دیدار نباید مشکلات زیادی برای میزبان ایجاد کند اما وقتی به سبقه تاریخی میدلزبورو در برابر منچستر سیتی نگاه می کنیم، دلایل زیادی برای امیدوار بودن این تیم می یابیم. میدلزبورو طی 25 سال اخیر بارها سیتی را هم از اف ای کاپ و هم از جام اتحادیه حذف کرده است. در فصل 92-1991، این تیم شمال شرق انگلستان به فاصله دو ماه سیتیزن ها را از هر دو تورنمنت خارج کرد.
سومین بازی حیاتی در فوریه و در دو قسمت ناخوش‌آیند، در سطح قاره ای در برابر بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا برگزار خواهد شد. پرواضح است که تمامی مشکلات زمستانه در پایتخت کاتالونیا به سرعت زدوده شده و بلوگرانا به نظر بار دیگر در حال صاف کردن تمامی رقبای پیش روی خود است.
حال اگر این سه رقیب اکنون بازی های حساسی را برای سیتی رقم خواهند زد، سه مسئله نیز وجود دارند که سینیور پیگرینی باید هرچه سریع تر آن ها را حل کند.
پر کردن حفره های دفاعی
کاپیتان مدتی است که از فرم همیشگی اش خارج شده است
اولین مسئله، دفاع تیم است، که در سرتاسر فصل در نوسان بوده و اجازه داده تا گل های به مراتب بیش تری نسبت به آنچه هواداران سیتی در سال های اخیر به دیدن آن عادت داشته اند، وارد دروازه این تیم بشوند. سیتی تا همینجای فصل 22 گل در لیگ دریافت کرده اما طی سه فصل پیش به ترتیب 29، 34 و 37 گل دریافت کرده بود.
استفاده تناوبی از ونسان کمپانی، مارتین دمیکلیس و الیاکیم مانگالا باعث شده تا آن منطقه از زمین، که سیتی در آن بیش ترین قدرت را داشته، دیگر صلابت سابق را نداشته باشد. مصدومیت های کمپانی به بهبود این شرایط کمکی نکرده اند اما فرم کاپیتان نیز در سطح معمول خود نبوده است. مانگالا پس از انتقال 32 میلیون پوندی اش از پورتو با چالش هایی غیر قابل تصور برای خودش، روبه رو شده است. دمیکلیس، در حد خودش، اغلب مستحکم و قابل اعتماد بوده است اما به وضوح انتخاب سوم مربی است و همچنین پاس هایی را که باوقار و متانت خاصی از دفاع سیتی مستقیماً به مهاجمین آرسنال می داد، در پایین آوردن فشار خون تماشاگران بی تأثیر بودند.
بهبود دقت ارسال ها
خسوس ناواس در ارائه بازی همیشگی اش ناتوان بوده است
در مناطق تهاجمی، پیگرینی باید دو مسئله حیاتی دیگر را حل کند. اولی ارسال ها از جناحین، چه در جریان بازی و چه از ضربات آزاد است. خسوس ناواس شدیداً مورد انتقاد قرار گرفته که بعضی از این انتقادات منصفانه نیستند. اما باید گفت که بازیکنی که بازی اش تقریباً تماماً بر پایه سرعت و ارسال به محوطه جریمه بنا نهاده شده است، اکنون در حال بازی با 50 درصد شارژ باتری اش است.
ناواس توانایی پشت سر گذاشتن اغلب مدافعین چپ را در یک کورس دو نفره داراست اما بخش عمده فصل را صرف بازگشت به عقب به جای رفتن تا لب خط کرده است. واضح است که بهترین بازی او را زمانی می بینیم که به لب خط رفته و پاس های اُریب به درون محوطه ارسال می کند و باید توسط کادر فنی از این مسئله آگاه شده باشد.
ناواس را که به کنار بگذاریم، ارسال های سیتی به طور کلی از کرنرها و ضربات ایستگاهی نیز باعث تعجب بوده اند. با وجود آن همه بازیکن با استعداد در استفاده از توپ، باید فضا برای بهبودی دقت ارسال ها وجود داشته باشد.
تعیین زوج سرخیو آگوئرو
ویلفرد بونی فعلاً غایب خواهد بود
سومین مسئله این است که چه چیزی با آن پاس های ارسالی به مرکز محوطه جریمه روبه رو خواهد شد. در شرایطی که سرخیو آگوئرو پس از دوران مصدومیت اش برای بازگرداندن سرعت و فرم اش به چالش افتاده، پیگرینی اکنون با معضل انتخاب زوجی برای این مهاجم روبه روست. خرید 28 میلیون پوندی ویلفرد بونی از سوانزی احتمالاً به آن معناست که سیتی بر روی او و آگوئرو به عنوان دو بخت اصلی گل زنی اش، تکیه خواهد کرد.
اما برای بازی دادن به هر دو، سیتی باید یک هافبک از ترکیب خود کم کند و در حالی که گزینه مسلم، ناواس خواهد بود، در آن صورت این زوج از بهترین گزینه تیم برای تغذیه خود محروم خواهند شد. بحث بنده این است که با داشتن یک هدف کم تحرک تر در مرکز، بازی هوایی دون کیشوتِ سیتیزن ها ممکن است شروع به نتیجه دادن کند.
خلأ آشکار حاصل از نبود یحیی توره و سمیر نصری در برابر آرسنال نیز به آن معناست که سیتی به هنگام استفاده از این دو به همراه داوید سیلوا در ساختار روان متداول خط میانی خود، بهترین بازی اش را ارائه می دهد. متأسفانه قرار دادن این همه بازیکن تهاجمی در یک تیم و حفظ تعادل، امری غیر ممکن است.
همه این ها به این معناست که پیگرینی برای حفظ شغل اش مجبور است بهترین شکل سازمان دهی حملات تیم اش را تعیین کند. بونی در دو بازی ابتدایی از این سه بازی حیاتی غایب خواهد بود، بنابراین مربی شیلیایی سیتیزن ها باید بر روی آنچه در حال حاضر دارد، تکیه کند. برنامه در درازمدت، باید بی هیچ بحث و جدلی، قرار دادن هرچه سریع ترِ بونی در ترکیب اصلی باشد اما زمان تعیین خواهد کرد که آمدن او چگونه بر روی سایر قسمت های تیم تأثیر خواهد گذاشت. شکی نیست که او باید از همان ابتدا فوق العاده عمل کند.
یادداشت سایمن کرتیس برای خبرگزاری ESPN FC
