شروع ماجرا: تست مثبت تو ایتالیا
سال ۲۰۰۱، پپ دیگه اون ستاره درخشان بارسلونا نبود. بعد از ۱۱ سال بازی برای بارسا و بردن جام‌های بزرگ مثل قهرمانی اروپا تو ۱۹۹۲، تصمیم گرفت به ایتالیا بره و برای برشا (Brescia) تو سری آ بازی کنه. تو ۴ نوامبر ۲۰۰۱، بعد از یه بازی مقابل پیاچنزا، تست دوپینگش نشون داد که مقدار کمی از ماده ممنوعه "ناندرولون" تو بدنش هست. ناندرولون یه استروئید آنابولیکه که برای افزایش قدرت عضلانی استفاده می‌شه و تو ورزش حرفه‌ای کاملاً ممنوعه.
نتیجه؟ پپ متهم شد و یه شوک بزرگ به دنیای فوتبال وارد شد.
همون موقع، پپ قاطعانه گفت که هیچ‌وقت از مواد نیروزا استفاده نکرده. ادعا کرد که بی‌گناهه و این نتیجه یا اشتباهه یا از یه منبع ناشناخته اومده. اما فدراسیون فوتبال ایتالیا (FIGC) زیاد گوشش بدهکار نبود و پپ رو ۷ ماه از حضور تو میدون محروم کرد. علاوه بر این، یه پرونده قضایی هم تو ایتالیا علیهش باز شد که می‌تونست تا ۴ سال زندان براش داشته باشه!
جزئیات فنی: ناندرولون از کجا اومد؟
ناندرولون یه ماده پیچیده‌ست. بدن انسان به‌طور طبیعی مقدار خیلی کمی ازش تولید می‌کنه، ولی تو تست دوپینگ، اگه سطحش از یه حد مشخص (۲ نانوگرم بر میلی‌لیتر) بیشتر باشه، تخلف حساب می‌شه. تو مورد پپ، مقدارش بیشتر از این حد بود، ولی نه خیلی زیاد. وکیلاش بعداً گفتن که این می‌تونه از مکمل‌های غذایی آلوده یا حتی گوشت مصرفی اومده باشه—یه مشکل رایج تو اون سال‌ها تو ایتالیا. پپ هم تو دفاع از خودش گفت: "من یه ورزشکار حرفه‌ای‌ام، چرا باید همچین ریسکی بکنم؟"
جالب اینجاست که چند ماه بعد، تو دسامبر ۲۰۰۱، وقتی برای یه بازی دیگه تست دادن، بازم ناندرولون پیدا شد. این دفعه پپ دیگه عصبانی بود و گفت این یه توطئه‌ست یا یه خطای آزمایشگاهی. اما این دو تا تست مثبت، موقعیتش رو بدتر کرد و رسانه‌ها شروع کردن به تیتر زدن:
"اسطوره بارسا دوپینگی از آب دراومد!"
جنگ حقوقی و تبرئه شدن
ماجرا فقط به محرومیت ختم نشد؛ پپ وارد یه مبارزه طولانی حقوقی شد. تو سال ۲۰۰۵، دادگاه ایتالیایی ابتدا محکومیتش رو تأیید کرد و یه جریمه نقدی بهش داد. اما پپ و تیم وکیلاش دست نکشیدن. اونا استدلال کردن که تست‌ها استاندارد نبودن و آزمایشگاه‌ها پروتکل درست رو رعایت نکردن. بالاخره تو اکتبر ۲۰۰۷—یعنی ۶ سال بعد از اون تست اولیه—دادگاه تجدیدنظر ایتالیا پپ رو کاملاً تبرئه کرد.
دلیل؟ شواهد کافی برای اثبات تقصیرش وجود نداشت و معلوم شد که ممکنه خطای آزمایش یا آلودگی خارجی باعث این نتیجه شده باشه.
فدراسیون جهانی مبارزه با دوپینگ (WADA) و فیفا هم بعداً پذیرفتن که تو اون دوره، موارد مشابه زیادی گزارش شده بود و خیلی از ورزشکارا به‌خاطر مشکلات تست یا مکمل‌ها ناخواسته قربانی شدن.
پپ تو مصاحبه‌ها گفته بود: "این سخت‌ترین لحظه زندگی حرفه‌ای‌ام بود. مردم به من شک کردن و من نمی‌تونستم چیزی رو ثابت کنم."
تو اون زمان، پپ ۳۰ ساله بود و دیگه تو اوج بازیگریش نبود. بعد از برشا، رفت آ.اس. رم، و بعدش به قطر و مکزیک مهاجرت کرد تا فوتبالش رو اونجا تموم کنه. این دوران، بدون شک، سیاه ترین نقطه کارنامه بازیگریش بود.
و حالا این روزها...
