کمی هم احترام لطفا؛ تاریک روشن هایی از معجزه ای به نام دیگو سیمئونه

شهاب شهابی 01/08/2015 - 20:29 مشاهده پروفایل

7,045 مشاهده / 49 دیدگاه

طرفداری - دیشب کمتر طرفدار فوتبالی وجود داشت که از برد اتلتیکو مادرید در برابر رئال متعجب شده باشد و همین مساله به خودی خود عظمت «معماری» دیگو سیمئونه در ویسنته کالدرون را مشخص می کند.

شوخی نیست، این سومین برد پیاپی اتلتیکو مادرید مقابل رقیب دیرینه محسوب می شود. مساله ای که در 65 سال گذشته بی سابقه بوده است. اتلتیکو همان باشگاهی است که پیش از این 14 سال در حسرت پیروزی برابر رئال مادرید به سر می برد اما با فردی همچون دیگو سیمئونه توانسته 3 برابر پیاپی آن ها را شکست دهد. همین 2 آمار به تنهایی می تواند عظمت کاری که دیگو سیمئونه در ویسنته کالدرون انجام می دهد را به خوبی به تصویر بکشد. دیگو سیمئونه شبیه به یک «معجزه» می ماند. اغراق؟! کوچک ترین اغراقی در این جمله وجود ندارد. دیگو سیمئونه نه به خاطر افتخارات خیره کننده با تیمی همچون اتلتیکو بلکه به خاطر سبک کاری منحصر به فردش و ثبات فوق العاده ای که به تیمش بخشیده، شبیه به یک معجزه می ماند.

هیچ گاه لحظه ای که دیگو در جام جهانی 98 با «تئاتر» خیره کننده اش آن انگلیس دوست داشتنی را از دور رقابت ها حذف کرد، فراموش نمی کنم. با این حال همیشه از طرفداران سبک منحصر به فردی بودم که او در میانه میدان به عنوان یک بازیکن ارائه می کرد. در فوتبال زیبایی های مختلفی وجود دارد و شما نمی توانید برای زیبایی متر و معیار مشخصی را تعیین کنید. در هیچ رشته و در هیچ معقوله ای از زندگی نمی توان متر و معیاری را برای زیبایی مشخص کرد. شما ممکن است عاشق تکنیک بی نظیر بازیکنانی همچون مسی، رونالدو، زیدان یا مارادونا باشید اما هستند افرادی که عاشق بازیکنانی همچون دیگو سیمئونه باشند. شما ممکن است با حرکات شاعرانه رونالدینیو از خود بی خود شوید اما هستند افرادی که با تماشای جنگندگی، غیرت و «رگ گردن» بازیکنانی همچون سیمئونه یا گتوسو از خود بی خود می شوند. حکایت سیمئونه سرمربی نیز همین گونه است. شما طرفدار بازی هجومی، حرکات شاعرانه و فانتزی هستید؟ بسیار خب اما هستند افرادی که از تماشای یک بازی جنگنده، محکم، تاکتیکی و تماشای ضد حملات استادانه لذت می برند. هستند افرادی که از تماشای پرس سنگین 90 دقیقه ای و کاملا منحصر به فرد تیمی همچون اتلتیکو مادرید لذت می برند. شما نمی توانید حکمی قطعی برای لذت بردن یا نبردن صادر کنید.

دیگو سیمئونه شیه به یک «معجزه» است. علت این مساله نیز لزوما تنها نتایج خیره کننده او با اتلتیکو مادرید نیست. چه کسی تصور می کرد پس از رفتن کاستا، فیلیپه لوئیس و کورتوا مرد آرژانتینی بتواند تیمش را سرپا حفظ کند؟ اما سیمئونه به معنای واقعی کلمه این توانایی را دارد که از چوب خشک نیز، بازیکنان مورد علاقه اش را بسازد. گریزمان را همه به عنوان یک بازیکن فانتزی در کناره ها و پشت مهاجم می شناختند اما سیمئونه می تواند از او بازیکنی را بیرون بکشد که 90 دقیقه بدود، بجنگد، پرس کند و تکل بزند. فرناندو تورس؟ کمتر کسی تصور می کرد که تورس نابود شده بتواند دیشب نزدیک به 1 ساعت همچون بازیکنان 21 ساله بدود و تلاش کند. پیتر جنسون ورزشی نویس مشهور معتقد است که این دیگو سیمئونه می تواند امثال جیمی فلوید هاسلبینک یا کریستین ویری را نیز مجددا به صحنه فوتبال بازگرداند!! جنسون شاید کمی اغراق کرده باشد اما تغییری در اصل قضیه به وجود نمی آید. سیمئونه این توانایی را دارد که از هر بازیکنی، بازیکن مورد علاقه اش را بیرون بکشد. شور، جنگندگی و عشقی که سیمئونه به تیمش منتقل می کند بدون شک برندش به طور انحصاری متعلق به خودش است. هیچ می دانستید در اتلتیکو مادرید صرف غذا به طور انفرادی و یا گروه - گروه معنایی ندارد؟ بازیکنان و کادر فنی باید همه دور یک میز بنشینند و این مساله ای است که سیمئونه به شدت روی آن تاکید دارد. مرد آرژانتینی شب قبل از هر بازی به طور انفرادی و تک تک با تمامی بازیکنانش صحبت می کند، حتی آن بازیکنانی که قرار است از روی سکوها بازی را تماشا کنند!! شما ممکن است در زمین مسابقه تنها بازی درگیرانه بازیکنان این تیم را مشاهده کنید اما پشت همه این درگیری ها و «فداکارای ها» شور و عشقی وجود دارد که از سمت دیگو سیمئونه به بازیکنان تزریق می شود.

قهرمانی در لالیگا، کوپا دل ری، یورو لیگ،سوپر کاپ اروپا، سوپر کاپ اسپانیا و نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا افتخاراتی است که تا همین چند سال پیش برای تیمی کاملا متوسط همچون اتلتیکو مادرید محال به نظر می رسید. اما معجزه ای به نام سیمئونه توانست همه عناوین را ممکن کند. اتلتیکو مادرید دیگر نه یک جرقه زودگذر یا یک اتفاق ویژه، بلکه از قطب های مسلم، قطعی و انکار ناپذیر فوتبال روز دنیا محسوب می شود. شما از بازی درگیرانه، پرس وحشتناک 90 دقیقه ای یا ضربات آزاد آن ها متنفرید؟ تفاوتی در اصل قضیه ایجاد نمی شود. اتلتیکو مادرید و دیگو سیمئونه شایسته بیشترین احترام ها هستند. آن ها آخرین معجزه فوتبال مدرن محسوب می شوند.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

دیگو سیمئونه

کوپا دل ری

دیدگاه‌ها (49 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

مصطفی بیانکونری...

شما نمی توانید حکمی قطعی برای لذت بردن یا نبردن صادر کنید.

ابر مرد تاریخ (ژاوی)

مقاله ی بسیار به جایی بود-واقعا به جا ترین مقاله ی سایت بودش- اتلتیکوی دیگو سیمئونه فوق العادست - انگار به کشورشون حمله کردی-تا دقیقه 90 دفاع میکنن- فوق العاده خستگی ناپذیر-تیم دورتموند و بهمین خاطر دوسش داشتم ولی اتلتی داره جای دورتموند رو میگیره برام تا از این ب بعد بازیاشو دنبال کنم - با اینکه به خودمون هم زخم زدن ولی دلیل نمیشه واقعیات رو نگم

Forza Italia

شدیدا قبول دارم!
به جرات آنجلوتی با اون همه دانش و تجربه جلو سیمئونه و تاکتیک هاش آچمز میشه دلیل اش هم نمیدونم چرا ولی قطعا به توانایی های تاکتیکی دیگو برمیگرده.

poopoppoo Hudghb

بی دلیل نیس من دیوونه این اقا هستم :-D
بهترین مربی جهان

Fardin MM7

اخبار داغ قاره سبز؛ از خاطره جالب ویراتی درباره ایبرا تا هو شدن انریکه
http://www.tarafdari.ir/node/259107

VHR R

http://www.tarafdari.ir/%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D9%8...

بیل شنکلی نریمان

بدون شک در حال حاضر بهترین !

LEGEND ZiZoU

سبکی که این تیم اتلتیکو بازی میکنه هیچ وقت لایق احترام نیست ....اصلا نمیشه اسمشو فوتبال گذاشت
واقعا اتلتیکو نمیتونه تیم های بزرگ مقابلش و با فوتبال ببره واسه همین رو میاره به این سبک چون اگه فوتبال بخوان بازی کنن میدونن چیزی جز شکست نصیبشون نمیشه
بازی برگشتی هم در کاره ..پس تا اون موقع خوش باشین

AMiR MADRiDiSTA

سیمونه شدید ایول داره ازش خوشم میاد امیدوارم تو اینتر ببینمش

علی ktbffh

سخت کوش وپر تلاش.به معنای واقعی تیم.سیمئونه قابل احترامه واقعا!

یوسف عالی نژاد

مقاله خوبی بود آقای احمدی.
سیمونه واقعا یکی از نوابغ مربیگریه و البته صاحب سبک.

radamel falcao

من از سیمونه بدم میاد ولی همین که رئال رو ترکوند دمش گرم

juve the great

یه رشته ای داریم به نام زیبایی شناسی

Reza LB

از بازیشون خوشم میاد
منسجم جثور شجاع جنگنده
یه چیز برام جالب شده
اونم رویارویی سیمئونه با افکار بزرگش که جواب داده با پپ گواردیولا نابغه ای که مطمئنم هنوز حرفای زیادی داره واسه گفتن

just nothing

مرسی آقا شهاب مقاله هات همیشه عالیه
سیمئونه داره سبکی رو که تو ایتالیا یاد گرفته آپدیت میکنه و به شکل امروزیش درآورده.
سبک بازیشونو بعضی وقتا دوست ندارم ولی واقعا قابل احترامه هم مربی هم تیمش

mohammad oli kahn

سیمءونه عالیه
کسایی از اتلتیکو انتقادمیکنن که دوسال پیش خیلی بدتر بودند

saman madrid I

دوستان بارسایی که از سیمئونه تعریف میکنن، چند روز دیگه نظرشون عوض میشه

saman madrid I

احترام بذار تا احترام ببینی،
سیمئونه زمین فوتبال با رینگ بوکس اشتباه گرفته، سبک بازی تیمش لایق هیچ احترامی نیست

پدرام کیاخانی

از نظر من بهترین مربی کنونی جهانه.
بررسی موشکافانه تیم ملی آرژانتین در راه کوپا آمریکا 2015:
http://www.tarafdari.ir/%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D9%8...

SaeeD S.Tv.G

http://www.tarafdari.ir/node/258829

مشاهده همه دیدگاه‌ها (29)