طرفداری | دیوگو دالو معتقد است که منچستریونایتد تحت هدایت روبن آموریم قادر به کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر خواهد بود.
به گزارش سایت رسمی منچستریونایتد، این مدافع پرتغالی در یک گفت‌وگوی گسترده با هواداران باشگاه، از اعتماد به نفس خود نسبت به رقابت برای فتح بزرگ‌ترین جام‌ها صحبت کرد و این اطمینان را، ناشی از نحوه مدیریت آموریم در کرینگتون، اولدترافورد و برخورد او با رسانه‌ها و بازیکنان دانست.
دالو گفت:
اگر بخواهم کاملاً صادق باشم، فکر می‌کنم با این مربی، می‌توانیم لیگ برتر را ببریم. اگر واقع‌بینانه نگاه کنیم، ما می‌توانیم قهرمان شویم. اما نکته‌ای که برای هواداران سخت است، این است که این روند زمان می‌برد.
من این را درک می‌کنم. من بازیکن هستم، اما در عین حال، احساس شما را می‌دانم. این باشگاه تشنه پیروزی است و همه می‌خواهند برنده شوند. ما در مورد جام‌های حذفی صحبت نمی‌کنیم—می‌دانم که کسب هر جامی مهم است— اما چیزی که این باشگاه را به این جایگاه رسانده، کسب جام‌های بزرگ بوده است.
به باور من، ما می‌توانیم با این مربی قهرمان لیگ برتر شویم، اما در عین حال، باید محیطی را ایجاد کنیم که او همه چیز را برای اجرای ایده‌هایش در اختیار داشته باشد. ما هم باید با سیستم او سازگار شویم. این یک فرایند زمان‌بر است.
ما نباید خیلی غرق در آینده شویم، اما واقعاً مطمئن هستم که نحوه برخورد او، شیوه ارتباط با بازیکنان و ایده‌ای که در سر دارد، می‌تواند ما را به موفقیت برساند. حالا بخش دشوار کار آغاز می‌شود، اما اگر واقعاً صادق و مثبت باشم، فکر می‌کنم می‌توانیم با این مربی جام‌های بزرگی کسب کنیم.
دالو سپس به این اشاره کرد که آن‌ها طی ماه‌های اخیر، در حال وفق پیدا کردن با حجم زیادی از تغییرات در ساختار باشگاه بوده‌اند و حالا فقط نیاز به یافتن ثبات دارند. خود دالو توانسته در میان نوسانات چند سال اخیر یونایتد، به ثبات شخصی برسد. او در دو و نیم فصل اخیر، طی ۱۳۸ بازی از ۱۹۲ بازی یونایتد به میدان رفته و توانایی بازی در هر دو سمت خط دفاعی را نشان داده است.
او در پایان افزود:
گاهی اوقات لحظات لذت‌بخش را در بردن جام‌ها و مسابقات می‌بینید. بدون شک برد برابر پاری سن ژرمن در خانه حریف، کسب اولین جام در لیگ کاپ، قهرمانی در جام حذفی و پیروزی فصل گذشته در بازی مقابل لیورپول از خاطرات خوب من هستند.
اما اگر بخواهم بگویم چه چیزی بیش از همه باعث افتخار من شده، این است که در ابتدا شرایط سختی داشتم، بازی‌های زیادی انجام نمی‌دادم، اما برای جایگاهم جنگیدم و حالا بخشی از تیم شده‌ام.
شاید بعضی‌ها فوتبال مرا دوست نداشته باشند، اما نمی‌توانند بگویند که من همه تلاشم را برای این باشگاه نمی‌کنم. نمی‌توانند بگویند که وقتی وارد زمین می‌شوم، ارزش این باشگاه را درک نمی‌کنم. این چیزی است که همیشه سعی می‌کنم در خودم، هم‌تیمی‌هایم و برای هواداران حفظ کنم.
پس افتخارآمیزترین لحظه من این است که توانستم جایگاهم را به دست آورم و سعی کردم در آن ثبات داشته باشم.
