طرفداری | آلن هانسن (Alan Hansen) زاده 13 ژوئن 1955 در شهر سائوشی اسکاتلند است. او در پست دفاع میانی بازی می‌کرد. هانسن از سمت پدری خود، اصالتی دانمارکی داشت و به همراه برادرش، جان، فوتبال را از شهر زادگاهشان شروع کردند. او علاوه بر فوتبال، به والیبال و گلف نیز علاقه ویژه‌ای داشت و در سن 15 سالگی، پس از برخورد با یک صفحه شیشه‌ای هنگام بازی والیبال، 27 بخیه خورد و دو ساعت در بیمارستان بستری شد. او پس از آسیب‌دیدگی در والیبال، دیگر این ورزش را جدی نگرفت و بیشتر آرزوی پیشرفت در گلف را داشت اما پدر و برادرش، او را متقاعد به حضورش در فوتبال کردند.
هانسن فرصت تحصیل در دانشگاه آبردین را داشت اما به دلیل حضور برادرش در باشگاه پاتریک تیسل اسکاتلند، راهی این باشگاه شد و تحصیل را رها کرد. در سال 1973، این بازیکن به تیم اسکاتلندی ملحق شد و هم‌زمان با کار در دفتر بیمه که به شدت از آن متنفر بود، در تمرینات این باشگاه شرکت می‌کرد. در فصل نخست حضور در پاتریک تیسل، این بازیکن فقط در یک مسابقه به میدان رفت اما او در فصول دوم و سوم، آمارهای 29 بازی و 21 بازی، یک گل را ثبت کرد. پاتریک تیسل در سال 1976 به لیگ برتر اسکاتلند صعود کرد و این بازیکن در 35 بازی لیگ برتر کشورش، چهار گل به ثمر رساند.
لیورپول پیش از خرید هانسن در نقل و انتقالات تابستانی سال 1977، این بازیکن را زیرنظر داشت و در نهایت با پرداخت 100 هزار پوند، او را خریداری کرد. اولین بازی هانسن با پیراهن لیورپول، در هفته هفتم برابر دربی کانتی به ثبت رسید. او در مرحله یک‌هشتم نهایی رقابت‌های جام باشگاه‌های اروپا، اولین گلش برای لیورپول را به ثمر رساند و در فصل نخست حضورش، در 26 بازی به میدان رفت. هانسن به همراه لیورپول به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت و در بازی برابر کلاب بروژ، 90 دقیقه در ترکیب تیمش قرار گرفت. لیورپول موفق به پیروزی 0-1 برابر کلاب بروژ شد و قهرمان اروپا نام گرفت. در فصل دوم، حضور هانسن در ترکیب لیورپول پررنگ‌تر شد و این بازیکن موفق شد تک گل پیروزی‌بخش تیمش را در بازی هفته سی و هفتم برابر ولوز را به ثمر برساند و آمار کلی 42 بازی، دو گل و سه پاس گل را به ثبت برساند. او در این فصل به همراه لیورپول به قهرمانی لیگ برتر انگلستان رسید و این باشگاه با درخشش هانسن در مرکز خط دفاعی، در 42 بازی، فقط 16 گل خورد.
او در فصل 80-1979، بار دیگر با لیورپول به قهرمانی لیگ برتر انگلستان رسید و آمار 53 بازی، چهار گل و دو پاس گل را ثبت کرد. در فصل 81-1980، لیورپول با نقش کلیدی هانسن در ترکیب خود، بار دیگر قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شد. هانسن در این رقابت‌ها، موفق به ثبت یک گل و یک پاس گل برابر آبردین اسکاتلند شد و کمک زیادی به صعود تیمش از مرحله یک‌هشتم نهایی کرد. هانسن در تمامی دقایق ممکن برای لیورپول در رقابت‌های اروپایی برای تیمش در زمین بازی حضور داشت. او در مسابقات بین‌قاره‌ای سال 1981 نیز در ترکیب لیورپول حضور داشت؛ لیورپول در این مسابقات با شکست برابر فلامینگو برزیل، موفق به قهرمانی نشد. آمار 51 بازی، دو گل و یک پاس گل در این فصل برای هانسن به ثبت رسید. او در این فصل برای سومین بار قهرمانی در لیگ برتر انگلستان را تجربه کرد. هانسن در دو فصل بعدی خود نیز به قهرمانی در لیگ برتر رسید و در قهرمانی لیورپول در جام باشگاه‌های اروپا در سال 1984 نیز حضور فعالی داشت. او در این دو فصل آمارهای 52 بازی، سه پاس گل و 67 بازی، یک گل را به ثبت رساند.
این بازیکن در فصول آینده خود در باشگاه لیورپول، آمارهای 61 بازی، یک پاس گل در فصل 85-1984، 55 بازی، 2 پاس گل در فصل 86-1985، 52 بازی، چهار پاس گل در فصل 87-1986، 49 بازی، یک گل و یک پاس گل در فصل 88-1987، هشت بازی در فصل 89-1988 و 42 بازی در فصل 90-1989 را به ثبت رساند. هانسن به همراه لیورپول به افتخارات زیادی همچون هشت قهرمانی در لیگ برتر انگلستان، سه قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا، یک سوپرکاپ اروپا، دو قهرمانی جام حذفی، شش سوپرکاپ انگلیس و چهار لیگ کاپ رسید. مشکلات زانو در فصول انتهایی حضور هانسن در لیورپول، او را بسیار آزار داد و از ترکیب تیمش دور کرد. هانسن که به بازوبند کاپیتانی تیمش رسیده بود، پس از عدم حضور در مسابقات تیمش، بازوبند کاپیتانی را بدون هیچ اعتراضی به رونی ولان اهدا کرد و اجازه داد پس از برگشتن او نیز، این بازوبند در قهرمانی لیورپول در جام حذفی، متعلق به ولان باشد. او در سال 1991، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
در رده ملی، این بازیکن در تیم ملی زیر 21 ساله‌های اسکاتلند حضور پیدا کرده بود و در سال 1979، در شکست 0-3 اسکاتلند برابر ولز، نخستین بازی ملی خود را به ثبت رساند. دومین بازی ملی او نیز برابر تیم ملی آرژانتین صورت پذیرفت؛ دیداری که مارادونا بسیار هانسن را اذیت کرد تا این مدافع پس از پایان بازی، مارادونا را یکی از بهترین مهاجمانی بداند که در برابر او قرار گرفته‌اند. او به کشورش کمک کرد تا به جام جهانی 1982 راه یابد و در این تورنمنت، در هر سه بازی کشورش برابر نیوزیلند، برزیل و شوروی در ترکیب ثابت قرار گرفت. پس از انتصاب سر الکس فرگوسن به عنوان سرمربی تیم ملی اسکاتلند، هانسن نتوانست حضور در جام جهانی 1986 را تجربه کند. فرگوسن اعتقاد داشت که نگرش هانسن درباره تیم ملی کشورش اشتباه است و او را به جام جهانی نبرد. آخرین بازی ملی هانسن، پس از جام جهانی 1986، برابر ایرلند صورت پذیرفت و این بازیکن با آمار 26 بازی ملی، به کارش در تیم ملی اسکاتلند پایان داد.
هانسن پس از فاجعه هیلزبورو در سال 1989، در 12 مراسم تشییع جنازه قربانیان این فاجعه شرکت کرد و این دوره را سیاه‌ترین روزهای زندگی‌اش نامید. او پس از بازنشستگی، به عنوان مفسر در برنامه‌های تلویزیونی مختلفی حضور پیدا کرد. او پیش از شروع فصل 96-1995 که منچستر با تیم جوان کار خود را آغاز کرده بود، اذعان داشت که این باشگاه با بچه‌ها به نتیجه نمی‌رسد. عبارت بچه‌ها از قول هانسن، درباره بازیکنان جوانی مثل اسکولز، بکام، نیکی بات و گری نویل بیان شده بود. در نهایت منچستر با بازیکنان جوانش به قهرمانی لیگ برتر انگلستان دست یافت تا جمله هانسن درباره بازیکنان جوان منچستر، به کنایه‌ای برای طرفداران این باشگاه تبدیل شود. او در سال 2006 به تالار مشاهیر فوتبال انگلستان و در سال 2007 به تالار مشاهیر فوتبال اسکاتلند راه یافت.
