به نام خدا
مفهوم دروغین کپی رایت:
بعضی افراد بخاطر اینکه یک کلمه یا یک جمله رو مشهور کردن فکر میکنند که اینکه دیگران از او استفاده کنند کپی رایت به حساب می آید من بار ها دیدم که انسان هایی بخاطر استفاده از کلامتی که وایرال شده و مخصوص به یک نفر دیگست تحقیر میشوند در واقعیت اصلا این کار اشتباه نیست چون اگه اینطوری باشه که الفبا رو هیچکس جز سازندش نمیتونه استفاده کنه
مفهوم اصلی کپی رایت :
کپی رایت اصلی یعنی اینکه از ایده های کسی اصکی بریم
نکته: نظر شخصی است کل این مطالبی که میگویم
برای مثال استادی رو میشناسم( نام نمیبرم) که از ایده شاگردش استفاده کرد و طرحی با قیمت ۵۰۰ میلیون رو به جیب زد
جلو گیری از کپی رایت :
بعضی موقع ها هم میگن کپی رایت با ذکر منبع یعنی اینکه وقتی اصکی میریم اسم سایت یا کسی که مطلب رو درست کرده رو هم نام ببریم .
یا مثلا با اجازه گرفتن از او میتوانیم از مطلب او استفاده کنیم
قانون کپی رایت چیست و رعایت نکردن آن چه عواقبی دارد؟
قانون کپی رایت اهمیت زیادی دارد. منظور از اهمیت دادن به کپی رایت این است که برای یک اثر، تلاش و خلاقیت پدیدآورنده آن و زمانی که برای خلق آن اثر گذاشته شده است، احترام قائل شویم. در این مقاله با ما در موسسه ثبت شرکت و ثبت برند سفیر صلح همراه شوید تا با مفهوم کپی رایت، شرایط آن و اینکه چرا قانون کپی رایت در ایران وجود ندارد،
منظور این است که فقط شخصی که یک اثر را خلق کرده است می‌تواند از این حقوق استفاده کند. اشخاصی که به هر نحوی به این اثر دست پیدا میکنند، نمی‌توانند از این حقوق استفاده کنند. زمانی حمایت کپی رایت به طور خودکار به وجود می‌آید که آن اثر موجودیت پیدا کرده باشد.
معمولا آثاری مانند کتاب، شعر، یک اثر سمعی- بصری، موسیقی، نقاشی، عکس، اثر معماری و اثر فنی شامل حمایت کپی رایت میشوند. حتی قانون کپی رایت در اینستاگرام هم وجود دارد و افراد نمی‌توانند یک فیلم یا عکس را بدون اجازه صاحب پیج اینستاگرام اصلی یا صاحبین اثر در صفحه خود منتشر کند. اگر پدیدآورنده یک اثر بخواهد این حقوق انحصاری را به شخصی انتقال دهد، معمولا می‌تواند با انعقاد یک قرارداد این کار را انجام دهد.
در جهان هیچ قانونی وجود ندارد که از حق کپی رایت یک اثر در سرتاسر جهان محافظت کند. فقط می‌توان به پیمان برن (سال 1886) اشاره کرد که قبل از این پیمان از هر اثری فقط در همان کشور خودش حمایت می‌شد؛ بر این اساس از یک اثر که پدیدآورنده آن شامل کشورهای عضو این پیمان هست، در همان کشورهای عضو محافظت می‌شود.
برای اینکه حمایت از طرف این کشورها برای یک اثر تحقق یابد، باید یک سری شرایط وجود داشته باشد:
پدیدآورنده یک اثر باید یا تابعیت یکی از کشورهای عضو پیمان برن را داشته باشد یا باید برای بار اول اثر خود را در یکی از این کشورها منتشر کند؛ یا باید در یکی از این کشورها اقامت داشته باشد.
بر این اساس همه کشورهایی که عضو این اساسنامه هستند، باید در مقابل هر اثری که پدیدآورنده آن عضو یکی از این کشورها است، مانند آثار کشور خودشان عمل کنند. مثلاً اگر اثری از یک نویسنده انگلیسی، در یک کشور دیگر مانند فرانسه به هر دلیل به صورت غیرقانونی کپی شود، کشور فرانسه باید از حقوق آن نویسنده انگلیسی، مانند نویسنده‌ای فرانسوی حمایت کند.
در حال حاضر حدود 90 درصد کشورهای دنیا یعنی در واقع 165 کشور عضو این کنوانسیون هستند. تاریخ انقضای این اساسنامه برای هر شخص در همان سال‌های عمرش و تا 50 سال بعد از فوت او است.
بعد از اینکه پیمان برن طی سال‌ها چندین بار تجدیدنظر شد، در سال 1967 سازمان جهانی مالکیت فکری یا WIPO اداره آن را بر عهده گرفته است. باید گفت ایران هنوز عضو این کنوانسیون نشده است و به همین دلیل، از یک اثر پدیدآورنده ایرانی در خارج از کشور حمایت نمی‌شود.
قانون کپی رایت در دنیا : حمایت جهانی از یک اثر چگونه است؟
دنیا برخی کشورها قانون کپی رایت را نقض میکنند. طبق لیست سیاه ناقضان این قانون توسط آمریکا، این کشورها معرفی شده‌اند:
اندونزی، کره‌جنوبی، کویت، پاکستان، عربستان سعودی، تایوان، تاجیکستان، ازبکستان، مالزی، فیلیپین
برزیل، کانادا، کلمبیا، کاستاریکا، جمهوری دومنیکن، اکوادور، مکزیک، پرو،
بلاروس، بلایز، بولیوی، مجارستان، گواتمالا، ایتالیا، جامائیکا، لیتوانی، لهستان، رومانی، ویتنام و پاراگوئه
نکته: عذر میخواهم اگر مطلب جابه جا نوشته شده است به دلایلی این اتفاقات افتاده 🙏
