طرفداری | مارسلو سالاس، زوج ایوان زامورانو در خط حمله تیم ملی شیلی یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال کشورِ دراز به‌حساب می‌آید و در جام جهانی 1998 با زدن 4 گل در 4 بازی که 2 تای آن‌ها مقابل ایتالیا با خط دفاعی درخشانش بود، خودش را به‌عنوان یکی از مهاجمان برجسته قاتل در دنیا مطرح کرد.
سالاس بلافاصله پس از درخشش مقابل ایتالیا، به پایتخت این کشور نقل مکان کرد تا پیراهن لاتزیو را به‌تن کند. حضور در لاتزیو، درخشان‌ترین دوره فوتبال مارسلو سالاس بود؛ جایی که او ضمن فتح اسکودتو، 48 گل در 117 بازی برای بیانکوچلستی به‌ثمر رساند. عملکرد بسیار خوب سالاس در لاتزیو، توجه یوونتوس را جلب کرد و بیانکونری با معامله‌ای 25 میلیون یورویی، گلزن شیلیایی را به تیمش اضافه کرد.
سالاس در یوونتوس برای قرارگیری در ترکیب اصلی، در رقابت با دیوید ترزگه شکست خورد و نتوانست به مهره ثابت تیم مارچلو لیپی تبدیل شود. 4 گل و 3 پاس گل در 32 بازی طی دو سال، آمار ضعیفی برای شماره 9 یوونتوس بود و این سرمایه‌گذاری 25 میلیون یورویی لوچانو موجی، مدیر ورزشی وقت یوونتوس به یک شکست تمام‌عیار تبدیل شد اما این شکست فقط از نظر مالی نبود؛ مارسلو سالاس کسی بود که نگذاشت یوونتوس زودتر از منچستریونایتد موفق به جذب کریستیانو رونالدو، استعداد نوجوان اسپورتینگ شود.
کریستیانو رونالدو در سال 2018 و زمانی که صاحب 5 توپ طلا بود، با انتقالی 117 میلیون یورویی به یوونتوس پیوست اما این پیوند، ممکن بود 15 سال زودتر رقم بخورد. لوچانو موجی، مدیر سابق یوونتوس در مصاحبه‌ای با توتو اسپورت در سال 2017 گفته بود پیش از منچستریونایتد در آستانه جذب کریستیانو رونالدوی 18 ساله قرار داشت:
رونالدو به پارما و لاتزیو پیشنهاد شده بود اما آن‌ها فرصت جذب این بازیکن را را رد کردند. یوونتوس میخواست او را به‌خدمت بگیرد و به لیسبون رفتم تا با ژرژ مندس ملاقات کنم. برنامه ما این بود مارسلو سالاس که در لیست مازاد قرار داشت را در یک معاوضه به اسپورتینگ بدهیم تا رونالدو را بگیریم. اسپورتینگ نسبت به چنین معامله‌ای علاقه‌مند نبود و ما هم نتوانستیم بازیکن را برای انتقال به پرتغال متقاعد کنیم. قراردادها حاضر بودند و رونالدو هم خوشحال بود چون در آن زمان یوونتوس یکی از بهترین تیم‌های اروپا بود. شاید همان روزی که سالاس با این انتقال مخالفت کرد، تاریخ فوتبال اروپا عوض شد و رونالدو می‌توانست بازیکن یوونتوس شود.
جانی دی مارتزیو، پدر جانلوکا دی مارتزیو، خبرنگار مشهور دنیای فوتبال که زمانی به‌عنوان مربی و مشاور فنی کار میکرد، این موضوع را تایید کرده است:
وقتی من در یوونتوس کار میکردم، رونالدو 18 ساله بود. با باشگاه تماس گرفتم تا بگویم کسی را دیده‌ام که بعد از مارادونا می‌تواند بهترین بازیکن تاریخ فوتبال شود. در سال 2003 برای آوردن رونالدو به تورین تلاش کردم اما مارسلو سالاس حاضر نشد در قالب یک معاوضه به اسپورتینگ برود و این فقط برای چند هزار یورو پول بیشتر بود. با منتفی شدن رفتن سالاس، یووه هم نتوانست رونالدو را بخرد. ژرژ مندس هم این موضوع را خوب می‌داند.
با پیوستن کریستیانو رونالدو به منچستریونایتد و منتفی شدن انتقال او به یوونتوس، یوونتوس چاره‌ای جز قرض دادن سالاس به ریورپلاته، باشگاه اسبقش پیدا نکرد و در سال 2005 و پس از پایان قرارداد قرضی دو ساله، این مهاجم شیلیایی به صورت رایگان از یووه جدا شد تا به یونیورسیداد شیلی برگردد. در آخر سال 2008 که مارسلو سالاس فوتبالش را به پایان رساند، کریستیانو رونالدو بهترین روزهایش در منچستریونایتد را سپری میکرد و جایزه توپ طلا را دریافت کرد.
اگرچه پیوستن زودهنگام کریستیانو رونالدو به یوونتوس در 2003، ممکن بود انتقالی فوق‌العاده شکل نگیرد چرا که یووه در تابستان 2006 به دلیل ماجراهای کالچوپولی به سری بی فرستاده شد و بسیاری از بازیکنان نامدار این تیم از جمله زلاتان ابراهیموویچ، پدیده جوان آن روزهای فوتبال از جمع بانوی پیر جدا شدند. چه بسا اگر رونالدو هم در نوجوانی به یوونتوس میرفت، همچون زلاتان سر از اینتر در می‌آورد و شاید روزهای فوتبالی او به شکل متفاوتی از دوران پرافتخار کنونی او پیش میرفت.
به‌هرحال رونالدو با 15 سال تاخیر به یوونتوس پیوست و طی سه سال حضور در این تیم، 101 گل به ثمر رساند اما بانوی پیر با او هم نتوانست به هدف بزرگ خود یعنی قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا دست یابد و در نهایت در تابستان 2021، ستاره پرتغالی به منچستریونایتد برگشت تا دوران رونالدو در یوونتوس رنگ خاکستری به خود بگیرد؛ با وجود گل‌های فراوان و تاثیرگذاری بالا، خیلی از یوونتوسی‌ها این انتقال گران‌قیمت را نقطه شروعِ زوال تیم محبوب‌شان از نظر مالی می‌دانند.
