طرفداری | مارکو فان باستن یکی از چهره‌های سرشناس جشن 125 سالگی باشگاه میلان بود؛ ستاره هلندی‌ای که طی 6 فصل بازی‌اش برای روسونری در 201 مسابقه، 125 گل زد، 13 جام برد و 3 مرتبه برنده توپ طلا شد.
مارکو فن باستن که طی سال‌های 1987 تا 1995 عضوی از روسونری بود، به تازگی وارد تالار مشاهیر باشگاه میلان شده و در گفت‌وگویی مفصل با گاتزتا دلو اسپورت، در خصوص مدعیان قهرمانی ایتالیا و اروپا، وضعیت کنونی میلان و بهترین مهاجمان حال حاضر اروپا صحبت کرد.
اگر در میلان بازی کرده باشید، خیلی سخت است که با شهر، ورزشگاه، هواداران و تاریخ باشگاه ارتباط نگیرید. برای من همیشه این باشگاه با رنگ قرمز و مشکی‌اش خاص خواهد ماند. با وجود این‌که حالا در هلند ساکن هستم، نتیجه بازی میلان اولین چیزی است که پس از بازی‌های هفته بررسی می‌کنم.
فینال جام باشگاه‌های اروپای سال 1989 در بارسلونا و بازی مقابل استوا بخارست خاص بود؛ این مسابقه‌ای بود که برای اولین بار پس از سال‌ها، یک قهرمانی بین‌المللی را برای باشگاه به ارمغان آورد. این قهرمانی، تحقق رویای سیلویو برلوسکونی بود که از روز اول حضورش در میلان می‌خواست این باشگاه با نمایش‌هایی زیبا به قله فوتبال جهان برسد و ما خوشحالش کردیم.
- مصدومیت مچ که منجر به بازنشستگی زودهنگام شد:
سخت بود بپذیرم باید در 28 سالگی از فوتبال خداحافظی کنم. من هم دوست داشتم مثل کاستاکورتا، بارزی، تاسوتی و مالدینی بتوانم تا 40 سالگی بازی کنم چون این دستاورد بزرگی بود. حتی بازی کردن برای 7-8 سال دیگر هم می‌توانست مرا راضی کند اما متأسفانه چنین امکانی نبود.
- نیازهای میلان برای بازگشت به مسیر قهرمانی:
میلان باشگاهی بزرگی است که ورزشگاهی فوق‌العاده با هوادارانی بی‌نظیر دارد. متأسفانه در سال‌های اخیر، اینتر «حاکم» لیگ بوده و این چیزی است که قلب هواداران میلان را می‌شکند. سال‌های دشواری است اما مطمئنم دوباره میلان قهرمان خواهد شد. شاید بیشتر کردن بازیکنان ایتالیایی، راه‌حلی باشد. ایتالیا بازیکنان خوبی دارد اما باشگاه‌ها استفاده کمتری می‌برند و تیم ملی ضربه می‌خورند. در اسپانیا برای این استعدادها ارزش بیشتری قائل هستند.
- عملکرد پائولو فونسکا در میلان:
در دوران من، بازیکنان فوق‌العاده بزرگی در میلان بودند که اکنون مشابه آن‌ها در باشگاه نیست و به همین خاطر، نتیجه‌گیری همیشگی آسان نخواهد بود. پس از چند سال، مربی تغییر کرده و باید به فونسکا زمان داد تا کار کرد و صبوری به خرج داد.
فکر نمی‌کردم او مدیر شود اما زلاتان مدت زیادی در فوتبال بوده و تجربیات زیادی دارد. باشگاه‌ها به افرادی نیاز دارند که معنای فوتبالیست بودن را می‌دانند. او کسی است که به سراسر جهان سفر کرده، در باشگاه‌های زیادی بوده و همیشه ذهنیت برنده داشته است. زلاتان می‌تواند چنین ذهنیتی را القا کند و به میلان کمک مهمی دهد تا بتواند به اوج برگردد.
- عملکرد تیجانی ریندرسِ هلندی در میلان:
عملکرد عالی او برای من تا حدی غیرمنتظره بود. ریندرس در آلکمار بازیکنی خوب بود و نه استثنایی. او در 25 سالگی به میلان آمد؛ سنی که یک فوتبالیست دیگر شکل گرفته اما فکر نمی‌کردم بتواند تا این حد قوی شود و پیشرفت کند. دیدن تیجانی در زمین تماشایی است چون چیزی که فکر می‌کند را پیاده می‌کند. او هرازگاهی اشتباه می‌کند اما ترسی ندارد. ریندرس حالا در میان بهترین هافبک‌های جهان است.
- پیروزی 3-1 میلان مقابل رئال مادرید در لیگ قهرمانان:
این موفقیت بزرگی بود، درست مثل پیروزی‌های قبلی. هفته بعد از بازی به دیدن آنچلوتی رفتم و او گفت که این بازی برایش شب بزرگی نبوده اما میلان با کسب این نتیجه عالی، خودش را در جدول لیگ قهرمانان تثبیت کرد. میلان باید برای صعود مستقیم به یک‌هشتم نهایی دو برد دیگر بیاورد. هیچ مسابقه‌ای در لیگ قهرمانان آسان نیست. امیدوارم میلان به‌طور مستقیم به یک‌هشتم برود و راهی پلی‌آف نشود. فکر کردن به قهرمانی در اروپا کمی زیاده‌روی است اما در آینده می‌توانند چنین هدفی داشته باشند.
- مدعی اصلی قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا:
لیورپول. من آرنه اشلوت را می‌شناسم، مربی خیلی خوبی است. او کسی است که ایده روشنی از فوتبال دارد و نتایجش نشان می‌دهد توانسته خیلی سریع روی لیورپول تأثیر بگذارد و افکارش را به تیم منتقل کند.
سری آ امسال جذاب است چون چندین تیم فاصله نزدیکی باهم دارند و برای قهرمانی مبارزه می‌کنند. جدول به ما می‌گوید 6-7 تیم مدعی اسکودتو هستند. این برای هواداران و خود فوتبال ایتالیا که توجه خارجی بیشتری جلب می‌کند، اتفاق بسیار خوبی است.
- بهترین مهاجمان حال حاضر فوتبال اروپا:
کیلیان امباپه و وینیسیوس جونیور واقعاً فوق‌العاده هستند و ارلینگ هالند هم مهاجم بسیار خوبی است. ویکتور یوکرش هم مدام در حال گلزنی است و باید حواس‌مان به او باشد. جاشوا زیرکزی؟ او بازیکن خوبی است اما جوان و بی‌تجربه است. زیرکزی در بولونیا فصل خوبی داشت اما با تمام احترام، بولونیا مثل میلان، اینتر یا منچستریونایتد نیست و باید به او فرصت داد.
- بازگشت مارکو فن باستن به فوتبال:
نه چون دیگر توانایی دویدن سریع را ندارم و البته آسیب مچ پایم هنوز همراهم است (خنده). این اتفاق برای گولیت و رایکارد هم افتاده اما من می‌توانم ورزش‌هایی مثل اسکواش یا گلف انجام دهم. در این سن اصلا بهتر است ورزش را در تلویزیون تماشا کرد تا این‌که انجامش داد!
حضور قهرمانان تاریخ میلان در جشن ۱۲۵ سالگی: از گولیت تا پیرلو در سن سیرو
