طرفداری | سر جیم رتکلیف اشتراکات زیادی با همتای شوالیه‌ای خود، سر کی‌یر استارمر (نخست وزیر بریتانیا) دارد.
هر دو نفر جانشین افرادی شدند که به شدت از آن‌ها انتقاد می‌شد، آن‌ها پس از مدتی متوجه شدند ارثیه‌ای که به آن‌ها رسیده بسیار آشفته‌تر از بدترین پیش‌بینی‌هایشان است و هر دو در مورد سختی‌های پیش رو و تصمیمات دشواری که برای بهبود اوضاع باید می‌گرفتند، مصاحبه‌های زیادی کردند. اما نکته مهم‌تر این است که به دلیل تصمیماتی که برای مقابله با مشکلات موجود اتخاذ کردند، دوران محبوبیت هر دوی آن‌ها سریع به پایان رسید.
یکشنبه، در ورزشگاه اولدترافورد، تظاهراتی علیه ریاست رتکلیف بر باشگاه منچستریونایتد برگزار شد. در این تجمع، چند صد هوادار که اطراف مجسمه تثلیث در خارج از ورزشگاه جمع شده بودند، صریحاً علیه این میلیاردر شعار‌هایی می‌دادند:
یونایتد را بفروش و برو پی کارت.
با توجه به اینکه تنها ۱۱ ماه پیش، زمانی که خرید ۳۰ درصدی سهام باشگاه توسط او تأیید شد، او به عنوان ناجی و پادزهری برای ۱۸ سال مالکیت مخرب خانواده گلیزر دیده می‌شد، این تغییر رویه بسیار قابل توجه است.
تجمع هواداران یونایتد علیه رتکلیف
در واقع، از بین تمام تصمیماتی که او گرفته است همانند دادن قرارداد جدید و پرهزینه به اریک تن هاخ، اخراج ۲۵ درصد از کارکنان اداری باشگاه و پایان دادن به نقش سفیرانه سر الکس فرگوسن، یکی از تصمیمات مخرب جدید هوادارانی که به طور منظم به ورزشگاه می‌روند را عصبانی کرده است. این تصمیم، افزایش قابل توجه قیمت بلیت‌ها بود که هفته گذشته اعلام شد.
علاوه بر این، قیمت ثابت جدید ۶۶ پوندی هیچ تخفیفی برای هواداران مسن یا کودکان در نظر نگرفته است. سخت است تصور کنیم که این تصمیم با هدف اعلام شده رتکلیف، مبنی بر بازگرداندن روحیه منچستری به منچستریونایتد، مطابقت داشته باشد. هواداران قطعا باید در اولویت قرار بگیرند.
در واقع، این راه حل برای مشکلات موجود، درست مانند مالیات‌گذاری نخست‌وزیر سابق بر مزرعه‌های خانوادگی، راه حلی موقتی و ناکارآمد است؛ همانند چسباندن یک چسب زخم کهنه به زخم عمیق؛ این کار درآمد زیادی برای پر کردن خلاء مالی بزرگ ایجاد نمی‌کند، اما عصبانیت بسیاری را برمی‌انگیزد. این بیشتر شبیه به شلیک به پای خود در انظار عمومی است.
جیم رتکلیف در اولدترافورد
پستی در شبکه اجتماعی X بعد از بازی یکشنبه، خلاصه حال و هوایی که افزایش ناگهانی قیمت بلیت‌ها ایجاد کرده است را نشان می‌دهد. خانمی به نام کارلی لایلز زیر عکسی از پسرش در استادیوم اولدترافورد نوشت:
پسر چهار ساله‌ام را برای تماشای تیم محبوبش به ورزشگاه آوردم و احتمالا با توجه به افزایش قیمت‌ها تا مدتی نتوانم دوباره او را به ورزشگاه بیاورم. بله، هزینه سال‌ها سوء مدیریت مالی را هوادار 4 ساله می‌پردازد نه میلیاردرهای موناکو یا تامپا.
خانم لایلز تنها نبود. این طرح توسط هوادارانی که برای تماشای بازی می‌آیند، به شدت ناپسند تلقی شده است. بسیاری از هواداران خارج از اولدترافورد هم موافق بودند که حتی گلیزرها هم قیمت بلیت‌ها را تا این حد بالا نبردند. اینکه بدتر از بدترین مالکان تاریخ باشگاه ارزیابی شوید، یکی از بدترین دستاوردهای طول عمر رتکلیف خواهد بود.
رتکلیف، احتمالاً با درک این نکته که باید اقداماتش را برای افرادی که بیشتر از همه تحت تأثیر افزایش قیمت‌ها قرار گرفته‌اند توضیح دهد، هفته گذشته به سرعت مصاحبه‌ای با مجله قدیمی هواداری «United We Stand» ترتیب داد. این مجله که حدود ۵۰۰۰ نفر از هواداران ثابت اولدترافورد آن را خریداری میکنند، شاید مستقیم‌ترین راه برای رسیدگی به نگرانی‌های هواداران باشد.
از آنجایی که این مصاحبه هفته بعد و قبل از بازی یونایتد با ناتینگهام فارست منتشر خواهد شد، تنها می‌توانیم حدس بزنیم که رتکلیف چه توضیحی خواهد داد. می‌توان حدس زد که او به تصمیمات سخت، انتخاب‌های دشوار و نبود راه حل‌های سریع و آسان برای مشکلات مالی پیچیده‌ای که از گلیزرها به ارث برده، اشاره کند.
اینکه آیا این صحبت‌ها برای آرام کردن هوادارانی که در ابتدا او را به عنوان یک راه حل می‌دیدند کافی است، زمان مشخص خواهد کرد. صرف نظر از اینکه او چه بگوید و هواداران چه واکنشی نشان دهند، رتکلیف باید بداند که اگر می‌خواهد محبوبیتش افزایش یابد، بهترین راه این است که تیمش پیروزی‌های بیشتری کسب کند. زیرا هر فرد باهوشی مانند رتکلیف می‌داند که انتظار داشتن از هواداران برای پرداخت ۶۶ پوند برای تماشای یک بازی ضعیف، مدل تجاری موفقی نیست.
به قلم جیم وایت از تلگراف
