در جنوب سانفرانسیسکو و در نزدیکی شهر «دلی»، شهر کوچک «کولما» قرار گرفته است که تعداد مردگان آن بیشتر از افراد زنده بوده و نسبت آن‌ها یک به هزار است! مساحت این شهر کمتر از ۵ کیلومتر مربع است اما تعداد افرادی که در این شهر دفن شده‌اند، به اندازه‌ی ۱۷ گورستان بوده و روح بیش از ۱/۵ میلیون نفر در خاک آن آرام گرفته است!
تقریبا تمام کسانی که در این شهر دفن شده‌اند، هم زمانی که زنده بودند و هم بعد از مرگشان از ساکنان سانفرانسیسکو بودند. اما با ورود به قرن جدید این شهر حکمی را دریافت کرد که طبق آن باید تمام اجساد کسانی که قبرهایشان در محدوده‌ی سانفرانسیسکو بود، به جای دیگری منتقل می‌شد. دولت می‌گفت که قبرستان باعث شیوع بیماری می‌شود اما انگیزه‌ی اصلی صدور چنین حکمی، افزایش ارزش ملک در این شهر بود (افزایش قیمت زمین در سانفرانسیسکو به قدری بود که ارزش نداشت چنین زمین‌هایی به خاطر دفن مردگان بلا استفاده بماند).
صدها هزار جسد به زمین‌های خالی جنوب شهر منتقل شدند و کم کم شهر کولما شکل گرفت. برای مدتی تنها ساکنان شهر گورکن‌ها، پرورش‌دهندگان گل و گیاه و سازندگان مقبره بودند. از سال ۱۹۸۰ به بعد بود که کم کم افراد دیگری پا به این شهر گذاشتند و مشاغل دیگری در اطراف خانه‌های مردگان ایجاد شد. امروزه در این شهر کوچک مشاغل دیگری مانند نمایندگی‌های مجاز خودرو و مراکز خرید بسیار رونق یافته‌اند. در سال‌های اخیر در کولما مسابقات بوکس برگزار می‌شود.
تاریخ کولما به اواسط قرن ۱۹ بازمی‌گردد، زمانی که بسیاری از افراد برای یافتن طلا در سال ۱۸۴۹ به کالیفرنیا هجوم آوردند. وسوسه‌ی ثروت صدها هزار جوینده‌ی طلا، تاجر و مهاجر را از سراسر جهان به کالیفرنیا کشاند. ده‌ها هزار نفر در سانفرانسیسکو به کار خود خاتمه دادند و برخی عوامل آن‌ها در سانفرانسیسکو متوقف کرد. اما جستجوی طلا کار آسانی نبود. هزاران نفر در تصادفات جان خود را از دست دادند و برخی از آن‌ها نیز تسلیم بیماری‌هایی‌هایی همچون وبا شدند و سانفرانسیسکو که در آن زمان ۲۰۰ سکنه داشت، با نیاز شدید به قبرستان مواجه شد. در این شهر بیش از ۲۴ قبرستان تاسیس شد و تمامی قبرهای آن‌ها پر شدند
این اوضاع ادامه داشت تا این که صاحبان قبرستان رو به سوی کولما کردند. اولین گورستان به نام «صلیب مقدس» در سال ۱۸۸۷ تاسیس شد. در سال ۱۹۰۰ دولت سانفرانسیسکو اعلام کرد که این شهر فضای کافی برای ایجاد گورستان‌های دیگر ندارد و دیگر اجازه‌ی تدفین کسی را در این شهر نخواهد داد. سپس در سال ۱۹۱۴ دولت به این نتیجه رسید که منع ندفین کافی نیست؛ آن‌ها تصمیم گرفتند که زمین‌هایی را که توسط مردگان اشغال شده بود را دوباره زنده کنند. این اعلامیه به تمامی قبرستان‌ها ارسال شد و تمامی جسدها یک مرتبه به سمت کولما سرازیر شد. در سال ۱۹۲۴ شهر کولما به طور رسمی به ثبت رسید و در ابتدا نام آن «Lawndale» بود اما در سال ۱۹۴۱ به «کولما» تغییر یافت. امروزه ۱۸۰۰ نفر در کولما زندگی می‌کنند و ۱/۵ میلیون مرده در قبرستان‌های آن آرام گرفته‌اند و در میان آن‌ها شخصیت‌های مشهور و برجسته‌‌ی آمریکایی مانند تولیدکننده‌ی شلوار کتان، «لوی استراس»، «ویلیام راندولف هرست» از افراد قدرتمند و بانفوذ روزنامه و تاجر بانفوذ «آمادئو جیانینی»، بنیان‌گذار بانک آمریکا به چشم می‌خورد.
این تعداد زیاد از ساکنان زیرزمینی شهر کولما باعث شده‌اند که به این شهر لقب «شهر خاموش» بدهند. با این حال ساکنان شهر کولما به شوخی از این موقعیت شهرشان یاد می‌کنند. شعار رسمی این شهر «زنده ماندن در کولما فوق العاده است» است.
_________________________________________
