Marvan Jacksonپایان یک عصر.
و آغاز عصری نوین در کشتی جهان
با سنجش اتفاقات مختلف طی این مدت نکاتی بدست میاد
اول
آمریکا طلایی ترین نسل ۳۰سال اخیر خودش رو از دست داد بدین ترتیب به احتمال زیاد اونها به قبل از ۲۰۱۲ برمی گردند این سقوط آزاد امسال در امیدهای آمریکا هم مشهود بود
با خداحافظی گیلمان در ۵۷
گرین در ۷۰
باروز در ۷۹
تیلور در ۸۶
کاکس در ۹۲
استیوسون در ۱۲۵
و از سویی با رسیدن به کشتی سال های پایانی اسنایدر در ۹۷ دیک در ۷۴
با مشاهده وضعیت فعلی کشتی آمریکا اونها با یک افت نه
بلکه فروپاشی با ادامه وضعیت فعلی کشتی رو به رو خواهند شد
۲
در این بین تیم هایی مثل گرجستان و ژاپن یواش یواش خودشون رو به جمع بزرگان جهان نزدیک می کنند مخصوصا ژاپن اما نباید درباره ژاپن دچار اغراق شد
چون اولا اونها با سبک خاصی در این سالها کشتی می گیرن مبتنی بر سرعت زیاد که نشان داده شد این سبک قابل کنترل هست
مثلا تاکاهاشی طلای امید ۷۴ در جهانی ۷۹ دو شکست بالا ۱۰ اختلاف داشت
یا آئویاگی نایب قهرمان آسیا با شکست برابر یزدانی در ۷۰ و نایب قهرمان امید های جهان در فینال ۷۰ در فینال جهانی به کایپانوف!!!
نتیجه رو واگذار کرد
دوم ژاپنی ها نوعا در وزن های محدودی کشتی گیران خوبی دارن
وبه نظر در جهانی پیش رو حتی در وزن های درخشان ۵۷ ۶۵ و ۷۴ اونها در المپیک اوضاع به کلی متفاوت خواهد بود شاید اونها فقط یک فینالیست داشته باشند
۳
زیاد نباید به نتایج اوزان غیر المپیکی توجه کرد چون فاصله اونها با اوزان المپیکی بسیار خواهد بود
برای مثال طلای ۷۹ به کنچادزه
و طلای ۷۰ به کایپانوف رسیده
اولی در جهانی ۲۰۲۳ ۱۰ هیچ به امامی باخت
دومی در مقدماتی المپیک ۱۰ صفر
اما هر دو طلای جهان رو دراین دو وزن گرفتن
۴
آنچه برای ما امیدوار کننده شده علاوه بر سن پایین تغییر نسبی سبک کشتی کشتی گیران ماست
چه در امیدها و چه در بزرگسالان کشتی های ما به سمت هجومی شدن همراه با زیر گیری و رفلکس سریع در حال حرکته از سویی
همچنان ما ضعف تایم دوم و ثانیه ها آخر رو داریم
