|
تصور کنید بازی‌ای دارید که از هر نظر شگفت‌انگیز است؛ گرافیک خیره‌کننده، مبارزات نفس‌گیر، و دنیایی که شما را غرق در فرهنگ و اسطوره‌های چین باستان می‌کند. این دقیقاً همان چیزی است که Black Myth: Wukong در نگاه اول به شما وعده می‌دهد. عنوانی که از اولین نمایش‌های خود همه را مبهوت کرد و انتظارات زیادی را به دوش کشید. اما آیا این بازی می‌تواند از پس این همه وعده و وعید بربیاید؟ آیا واقعاً تجربه‌ای نزدیک به شاهکاری مانند Elden Ring است یا اینکه زیر بار مشکلات فنی و پیچیدگی‌های داستانی فرو می‌ریزد؟
در این نقد، نگاهی دقیق و موشکافانه به نقاط قوت و ضعف این بازی خواهیم داشت. از جزئیات گرافیکی فوق‌العاده و مبارزات چالشی گرفته تا باگ‌ها و ایرادات فنی که می‌توانند تمام لذت را به کام شما تلخ کنند. وقت آن است که ببینیم آیا Black Myth: Wukong واقعاً ارزشش را دارد یا نه.
|
هرگز تا این حد از یک بازی شوکه نشده بودم، در حالی که همزمان از آن ناامید شدم؛ دقیقاً مانند تجربه بازی Black Myth: Wukong. این عنوان از جاه‌طلبانه‌ترین و چشم‌نوازترین بازی‌های اکشنی است که تاکنون تجربه کرده‌ام. گرافیک بازی خیره‌کننده است؛ مبارزاتش نفس‌گیر و چالش‌برانگیز است و موفقیت در آن‌ها همیشه حسی از رضایت عمیق به همراه دارد. محیط‌های بازی نیز عمیقاً در فرهنگ غنی چین ریشه دارند که حس تازگی و اصالت را به بازی القا می‌کند. با این حال، همزمان با لذت بردن از این عناصر مثبت، اغلب احساس می‌کردم که بازی به سختی همه این جنبه‌ها را کنار هم نگه داشته است.
با اینکه من از یک سیستم بسیار قوی با کارت گرافیک GeForce RTX 4090 استفاده می‌کردم، نسخه پی‌سی این بازی دچار باگ‌های متعددی شد (نسخه پلی‌استیشن 5 برای بررسی در دسترس نبود). به عنوان مثال، گاهی اوقات به طرز عجیبی از زمین سقوط می‌کردم و در لحظاتی که در شرف شکست دادن یک باس سرسخت بودم، ناگهان جانم را از دست می‌دادم. یا برخی اوقات صدای شخصیت‌ها به‌طور تصادفی از انگلیسی به چینی تغییر می‌کرد، و یا دیالوگ‌ها به‌طور کامل قطع می‌شدند و من را در صحنه‌های کلیدی گیج و سردرگم رها می‌کردند. این بازی مانند یک ماجراجویی پر از فراز و نشیب بود که در بسیاری از مواقع تجربه سختی را برایم رقم زد، اما همچنان با وجود تمام مشکلاتش، ارزش تجربه کردن را داشت.
-66cc7d122b5676090d02f7f8)
داستان Black Myth: Wukong تا حدودی ادامه‌ای بر رمان کلاسیک Journey to the West اثر وو چنگ‌ئن است؛ کتابی که بسیاری از ما شاید از طریق اقتباس‌های بسیار آزادانه‌ای مانند Dragon Ball و Enslaved: Odyssey to the West با آن آشنا شده باشیم. اما همین آشنایی سطحی خیلی هم کمک‌کننده نبود، زیرا تفسیر بازی از داستان اصلی پر از ارجاعات به شخصیت‌ها و رویدادهای رمان است، بدون اینکه توضیح کافی برای افرادی مثل من که آشنایی کمی با جزئیات دارند، ارائه دهد. برای درک بهتر برخی از شخصیت‌ها مانند ژو باجی و فهمیدن تاریخچه روابط آن‌ها با سان ووکونگ، مجبور شدم به اینترنت مراجعه کنم. در غیر این صورت، بسیاری از جزئیات برایم مبهم و گیج‌کننده بود.
شما در نقش The Destined One (یک میمون واقعی) بازی می‌کنید که یک روز از خواب بیدار می‌شود و تصمیم می‌گیرد در سفری 40 ساعته به دنبال شش یادگار ووکونگ برود. هرچند داستان‌سرایی لحظه به لحظه بازی عمق زیادی ندارد و شخصیت اصلی شما بی‌صداست، اما هر یک از شش فصل بازی با یک ویگنت انیمیشنی خیره‌کننده به اوج می‌رسد که داستان کوتاهی درباره آنتاگونیست اصلی همان فصل را روایت می‌کند. این ویگنت‌ها به سبک‌های هنری کاملاً متفاوتی ساخته شده‌اند: یکی به شکل یک کتاب داستان، دیگری با انیمیشن استاپ‌موشن، و یکی دیگر با سبک انیمه. هر یک از آن‌ها زیبا و تأثیرگذار است و مدام از خود می‌پرسیدم چرا داستان اصلی بازی نیز نمی‌تواند به همین اندازه من را تحت تأثیر قرار دهد.
در ابتدا فکر کردم که Wukong یک بازی سبک Soulslike است، زیرا عناصر مانند سیستم چک‌پوینت‌ها، نوار استقامت که کنترل‌کننده عملکردهای مبارزه‌ای شماست و سبک مبارزه‌ای که به شدت به جاخالی دادن متکی است، نشان از این داشت. اما هر چه بیشتر در بازی پیش رفتم، بیشتر متوجه شدم که Wukong بیشتر شبیه به یک بازی اکشن سنتی است، مشابه آنچه از استودیویی مانند PlatinumGames انتظار دارید، تا یک بازی در سبک FromSoftware. برخلاف بازی‌های Soulslike، مرگ شما در این بازی مجازاتی جدی ندارد؛ تنها به نزدیک‌ترین چک‌پوینت برمی‌گردید و نیازی نیست برای بازپس‌گیری غنائم خود به محل مرگتان بازگردید. همچنین، خبری از یک ارز مشترک برای ارتقاء آمارها یا خرید آیتم‌ها و ارتقاء‌ها نیست و مکانیک‌های پیچیده مدیریت تجهیزات نیز کمتر به چشم می‌خورند. در عوض، شما بیشتر به جایگزینی تجهیزات قدیمی با جدیدترها می‌پردازید.
در حالی که این تغییرات بازی را بخشنده‌تر کرده، اما به معنای آسان‌تر بودن بازی نیست. حتی با اینکه طرفدار Soulslikeها هستم، حذف این مکانیک‌ها برای Wukong منطقی به نظر می‌رسد. بازی تلاش می‌کند تمرکز بیشتری بر روی نگه داشتن شما در اکشن داشته باشد تا اینکه شما را مجبور به مدیریت پیچیده منوها کند. این تصمیم باعث شده Wukong تجربه‌ای متفاوت و تازه از یک بازی اکشن باشد.
وقتی می‌گویم بازی بخشنده‌تر است، منظورم این نیست که بازی نسبت به عناوین FromSoftware آسان‌تر است. برعکس، می‌توانم بگویم برخی از چالش‌های بازی حتی سخت‌تر از تجربه‌هایی مثل Elden Ring: Shadow of the Erdtree بودند (و هیچ گزینه‌ای برای تنظیم درجه سختی وجود ندارد). اما چالش‌های بازی هیچ‌وقت حس ناعادلانه‌ای نداشتند. شکست دادن باس‌های سخت‌تر همیشه نتیجه یادگیری دقیق الگوهای حمله آن‌ها و تنظیم تجهیزات مناسب برای بهترین استفاده از قدرت‌هایم بود.
مبارزات در Black Myth: Wukong سریع، زیبا و به شدت اعتیادآور هستند. موفقیت شما در نبردها به ترکیبی از واکنش‌های سریع و مدیریت دقیق منابع، به ویژه نوار تمرکز بستگی دارد. وقتی این نوار پر می‌شود، شما می‌توانید از نقطه‌های تمرکز برای ترکیب حملات سریع یا انجام ضربات قدرتمند استفاده کنید. علاوه بر این، چند جادوی قدرتمند نیز در اختیار دارید که در موقعیت‌های مختلف بسیار مفید هستند. برای مثال، جادوی Immobilize می‌تواند دشمنان را برای مدتی منجمد کند و فرصتی برای وارد کردن چند ضربه سریع و بی‌دفاع کردن آن‌ها فراهم کند. Cloud Step شما را نامرئی می‌کند و دشمنان را گمراه می‌کند تا بتوانید از موقعیت خارج شوید یا بهبودی پیدا کنید. جادوی Rock Solid شما را به یک مجسمه تبدیل می‌کند و ضربات دشمنان را بازتاب می‌دهد.
یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های بازی، امکان تغییر شکل به موجوداتی است که قبلاً در نبرد شکست داده‌اید. این تغییر شکل‌ها منابعی مصرف نمی‌کنند و هر کدام مجموعه‌ای کاملاً جدید از حرکات و توانایی‌ها دارند. برای مثال، وقتی یک گرگ آتشین با شمشیرهای دوگانه را شکست دهید، می‌توانید به همان گرگ تبدیل شوید و با همان سرعت و خشونت به دشمنان حمله کنید.
در کنار مبارزات عادی، باس‌فایت‌های بازی واقعاً حیرت‌انگیز هستند. بازی با معرفی تدریجی قابلیت‌های جدید، شما را هرگز غرق نمی‌کند و همیشه حس قدرت و تسلط را به بازیکن القا می‌کند. البته باید حواستان به مدیریت منابع، مخصوصاً مانا، باشد چون بازیابی آن بسیار محدود است.
نقشه نداشتن در بازی یکی از نقاط ضعف اصلی آن است. محیط‌های زیبا و گسترده Wukong اگرچه شگفت‌انگیز هستند، اما بدون یک نقشه برای ناوبری، گشت‌وگذار در آن‌ها دشوار می‌شود. خوشبختانه پاداش‌هایی که از اکتشاف به دست می‌آورید، ارزش زحمت آن را دارند.
در نهایت، Black Myth: Wukong یک بازی فوق‌العاده جاه‌طلبانه است که در برخی از جنبه‌ها بسیار موفق عمل می‌کند و در برخی دیگر نیاز به اصلاح و بهبود دارد. گرافیک شگفت‌انگیز، طراحی بصری و مبارزات سریع و مهیج از نقاط قوت اصلی این عنوان هستند، اما مشکلات فنی و گاهی سردرگمی در داستان‌سرایی می‌توانند تجربه بازیکن را تحت‌الشعاع قرار دهند. هرچند مشکلات فنی بسیاری از لحظات لذت‌بخش بازی را مختل کردند، اما زیبایی و چالش‌های بازی آنقدر قدرتمند هستند که می‌توانند بازیکنان را مجاب به ادامه دادن کنند.
در مجموع، اگر می‌توانید مشکلات فنی را تحمل کنید، Black Myth: Wukong یک تجربه اکشن-ماجراجویی خاص و منحصر به فرد است که می‌تواند ساعت‌ها شما را سرگرم کند. این بازی یک اثر هنری است که نیاز به پالایش بیشتری دارد، اما حتی در وضعیت کنونی نیز تجربه‌ای فراموش‌نشدنی ارائه می‌دهد.
نمره نهایی : ۹ از ۱۰
