مار میشین دیلواپسه
غصه خوره می دسته جا
جاقالان بیگید اونه
تی زاي وگرده اَ روزان
بیمیرم تی نامِ ره
تی او دونا چومانِ ره
مار مره حلالَ کُون
کْرا دِه واوینم مامان
مامان جان پیله خانم
گل مریم خسته
دینی که چیتو تی زاي
جوانی پیرا بوسته
مامان کی امره جز تو
بگم می رمز و رازه
تره کم دارم اَ مار
مامان هَن می نیازه
مامان تی جانَ قوربان
تی او چومانَ قوربان
مره حلالَ کُون مار
وگردم جان مامان
مامان تی جانَ قوربان
تی او چومانَ قوربان
مره حلالَ کُون مار
وگردم جان مامان
مامان دَنی چقدر مار تی مانستان ایساده
دَنی اَ خاك چقدر زای
هَچین هَچین فیشاده
من از تو یاد بیگیفتم کی
می سَرَ هَتو به چاره
تو می غَمَ نخور مار
کی تی غَمَ بخورم
مامان تی جانَ قوربان
تی او چومانَ قوربان
ترجمه :
مادر براي من دلواپسه
غصه میخوره از دست من
بچه ها بگید بهش بچت برمیگرده همین روزا
بمیرم براي اسمت ، اون دوتا چشمات
مادر منو حلالم کن ، کجا دیگه میشه ببینمت مامان
مامان جان خانم بزرگ ، گل مریم خسته
تو میدونی که چطور بچت ، تو جوانی پیر شده
مامان با کی بجز تو ، بگم رمز و رازمو
تورو کم دارم مامان ، مامان این نیاز منه
مامان قربونت برم ، قربون اون چشمات
منو حلال کن مامان ، برمیگردم مامان جان
مامان قربونت برم ، قربون اون چشمات
منو حلال کن مامان ، برمیگردم مامان جان
مامان میدونی چقدر مادر مثل تو هستند
میدونی این خاك چقدر بچه
الکی الکی از دست داد
من از تو یاد گرفتم
که سرمو بالا بگیرم
تو غم منو نخور مادر
که من غم تورو نخورم
مامان قربونت برم
قربون اون چشمات
منو حلال کن مامان
برمیگردم مامان جان