صدرنشینی طولانی مدت به لطف مهاجمان گلزن
تراکتورسازی تبریز با هدایت رسول خطیبی این فصل را بسیار خوب و توفانی آغاز کرد، این تیم موفق شد در هشت بازی ابتدایی خود 19 امتیاز کسب کند. صدرنشینی طولانی مدت تراکتوری ها در لیگ برتر امسال که به لطف درخشش مهاجمان آماده بود، به همراه بازی های زیبا و پرگل این تیم را تبدیل به یکی از جذاب ترین تیم های لیگ این فصل کرد و بدون شک می توان آنها را یکی از معدود تیم های لیگ برتری نامید که بازی های تماشاگر پسندی را از خود به نمایش می گذارند. تراکتورسازی در ادامه راه لیگ برتر و پس از هفته هشتم کمی دچار نوسان شد و همین نوسان این تیم را در نتیجه گیری کمی با مشکل مواجه کرد و در نهایت این تیم در هفته های پایانی منتهی به تعطیلات صدر جدول را از دست داد و تا مکان سوم نزول کرد.
خطیبی جوان معادلات را بر هم زد
حضور رسول خطیبی جوان در راس کادر فنی سرخ پوشان تبریزی از همان ابتدا با انتقادات بسیاری همراه بود و عده ای عقیده داشتند این سرمربی برای حضور در تیم بزرگی چون تراکتورسازی کم تجربه است. آغاز لیگ و روند خوب تراکتورسازی نشان داد خطیبی به خوبی توانسته در تیم خود ورود کرده و با بازیکنانش ارتباط برقرار کند. بدون تردید رسول خطیبی تا به این جای کار سوای برخی مشکلات حاشیه ای در کار خود موفق بوده و کماکان هواداران فوتبال آذربایجان منتظر هستند تا تیم شان با هدایت وی اولین قهرمانی لیگ برتر را کسب نماید.
حضور دوباره در لیگ برتر با چهره ای کاملا متفاوت
تراکتورسازی در فصل 80-81 با ایستادن در انتهای جدول رده بندی لیگ برتر به دسته یک سقوط کرد و پس از وقفه ای پنج ساله در فصل 87-88 بار دیگر در لیگ برتر حاضر شد. حضور دوباره تراکتورسازی در لیگ برتر، چهره ای جدید از این تیم را به نمایش گذاشت و دیگر از آن تیم دست و پا بسته خبری نبود. این تیم به خوبی توانست با حمایت تماشاگران پرشور خود تبدیل به یکی از قدرت های فوتبال ایران شود. رتبه های این تیم پس از حضور دوباره در لیگ برتر به ترتیب، هفتم، پنجم، دوم، دوم و ششم است که نشان از تحول این تیم در دور جدید حضورش در لیگ برتر دارد.
3 ستاره تیم:
تراکتورسازی همان اندازه که در این فصل، خط دفاعی خوبی نداشت به همان اندازه در خط حمله عالی بود. لوسیانو ادینیو مهاجم برزیلی تراکتوری ها با به ثمر رساندن 12 گل آقای گل فعلی لیگ برتر و ستاره اول تیمش می باشد. در کنار ادینیو، سامان نریمان جهان نیز عملکرد بسیار خوبی در نیم فصل اول داشت و با بازی های خوب و به ثمر رساندن گل ها و دادن پاس گل های حساس یکی از تاثیر گذارترین بازیکنان تیمش بود. حبیب گردانی هافبک سرخ پوشان تبریزی، بازیکنی بی حاشیه و پرتلاش است که در این فصل عملکرد کم نوسان و قابل تحسینی از خود به نمایش گذاشت و حضورش در اردوی تیم ملی نیز مهر تاییدی بود بر این ادعا. در بین سایر بازیکنان تراکتورسازی محسن دلیر، شاهین ثاقبی و فرشاد احمدزاده نیز عملکرد خوبی داشتند.
در این قسمت به بررسی آماری تیم تراکتورسازی در هفده هفته لیگ برتر می پردازیم:
بازی ها
تراکتورسازی در هفده هفته سپری شده از لیگ، صاحب 9 پیروزی، 4 مساوی و 4 شکست شده است.
شش برد از نه برد تراکتورسازی در خانه بوده و نکته قابل توجه شکست ناپذیری این تیم در خانه تا هفته سیزدهم بود که با شکست مقابل پیکان این رکورد شکسته شد. از 4 شکست تراکتوری ها در هفده هفته، تنها همان شکست در برابر پیکان در تبریز رقم خورد و سه شکست دیگر این تیم در خارج خانه بود.
تراکتورسازی در خانه تنها متحمل یک شکست شده است.
بهترین برد:
بهترین برد تراکتورسازی دو پیروزی این تیم با نتیجه 4-1 مقابل گسترش فولاد و راه آهن بود.
بدترین نتیجه:
شکست 3-2 مقابل فولاد خوزستان بدترین نتیجه تراکتوری ها تا به این جای کار می باشد.
آمار گل ها:
تراکتورسازی با 32 گل زده با اقتدار بهترین خط حمله لیگ برتر را به خود اختصاص داده است. میانگین گل زده این تیم در هر بازی 1/88 گل می باشد. این تیم در خط دفاعی با دریافت 20 گل شرایط چندان خوبی ندارد و میانگین 1/17 گل خورده در هر بازی نمی تواند بر تیمی در حد و اندازه های تراکتورسازی قابل قبول باشد.
آمار گل های زده تراکتورسازی نشان می دهد که این تیم در نیمه دوم عملکرد بهتری در گلزنی داشته است. 57% گل های تراکتورسازی در نیمه دوم به ثمر رسیده که 43/8 آنها در 15 دقیقه پایانی بازی ها بوده است. تراکتورسازی از 32 گل زده خود، 20 گل را در خانه و 12 گل را در خارج از خانه به ثمر رسانده است.
بیشترین دقایق حضور در زمین:
حبیب گردانی با 1380 دقیقه و سامان نریمان جهان با 1377 دقیقه حضور در میدان، بیشترین دقایق حضور را در بین بازیکنان تیم تراکتورسازی داشته اند.
خشن ترین بازیکنان تراکتورسازی تا هفته هفدهم سامان نریمان جهان و حبیب گردانی با سه کارت زرد بودند.
بررسی فوق نشان می دهد که تراکتورسازی تبریز به واسطه خط حمله آتشین خود توانسته با به ثمر رساندن گل های بیشتر نسبت به سایر رقبایش امتیازات بیشتری کسب کند ولی در مقابل خط دفاعی پرنوسان این تیم بزرگترین دغدغه خطیبی در بازی های حساس است که باید دید این سمربی در ادامه راه آیا می تواند بین این قدرت و ضعف تیمش تعادل برقرار کند یا خیر؟
