رضا صابرزمان کومان بارسا یادمه آنسو فاطی ۱۷ ساله چند تا بازی ازش دیدم باورم نمیشد ۱۷ سالشه یادمه از پشت هجده شگرد داشت توپ رو زمینی میزد گوشه دروازه. ولی حیف مصدومیت فوتبالش رو نابود کرد کلا معتقدم هیچ آدمی که بویی از انسانیت برده باشه آرزوی مصدومیت تیم حریف رو نمیکنه. این یک بحثه ولی واقعیت بی‌رحم طبیعت رو هم باید در نظر بگیریم. فقط و فقط کسی میتونه در فوتبال پرفشار امروز موفق باشه که اول مصدوم نشه حتی مصدومیت‌های کوچک و یکماهه حالا رباط و همسترینگ شکستگی مچ پا جای خود داره اگر مسی و رونالدو موفق شدند فقط به خاطر این بود که مصدوم نمی‌شدند خیلی بازیکن‌های مستعد توی دنیای فوتبال اومدند ولی مصدومیت فرصت عرض اندام بهشون نداده خیلی زیاد هستند. اما در مورد یامال فعلا توی لالیگا خوب نشون داده و علت اصلیش روی فرم نبودن رعال و خیلی خوب کار کردن فلیک با تیم هست. اما بهترین بازیکن جهان رو در حالت پرایمش با اختلاف امباپه هالند بلینگام وینی رودری میدونم. امباپه سال قبل ضعیفترین ورژنش بود ولی ۷۲ گل و پاس گل ثبت کرد ۵۲ گل ۲۰ پاس گل بالاتر از همه اونم با بازی‌های یه نیمه ای و یک‌ربع بیست دقیقه. یه عده در مورد یورو میگن. اصلا فکر نمی‌کنند که امباپه بازی اول بینیش شکست و بقول خداداد جام همونجا براش تموم شد کی با بینی شکسته میتونه بره فوتبال بازی کنه که یک بازی درگیرانه و فیزیکی هست اصلا تا حالا بینیتون شکسته یا عمل کردید جرات نمیکنی از جای شلوغ بری دیگه فوتبال که جای خود داره تازه برخورد توپ هم اضافه میشه. وقتی به دشان گفتند چرا بازیش میزاری گفت بخاطر روحیه تیم و اینکه دو نفر رو بخودش مشغول کنه. و کلا گذشته از اینا فرانسه اصلا تیمش آماده نبود و تنش در رختکن تیم هم وجود داشت. //// حالا بگذریم از این حرفا ایرانی جماعت هر دقیقه روی یک حالی هست و اغلب مودی هستند نظراتشان هم در تمام امور زندگی صفر یا صدی هست با یک کار خوب طرف رو می‌کنند بهترین آدم و بالعکس. در مورد فوتبال هم همانند یعنی با یک بازی خوب طرف میره توی ده بازیکن برتر تاریخ توی اون پست و با یک بازی بد و ضعیف طرف رو به فروش می‌رسانند وقتی معروفیم به ملت جهان سوم احساساتی بی دلیل نیست
