ویکتور لفوفیچ کورچنوی (به روسی: Ви́ктор Льво́вич Корчно́й) (زاده ۱۹۳۱ در لنینگراد، شوروی-درگذشتهٔ ۶ ژوئن ۲۰۱۶) شطرنج‌باز اهل شوروی بودکه به مرد همیشه نایب قهرمان شناخته شده بود
او در سال ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲ میلادی بر سر مقام قهرمانی شطرنج با آناتولی کارپف مسابقه داد که در هر دو شکست خورد. او در سال ۱۹۷۴ هم با آناتولی کارپف بر سر تعیین حریف فیشر (قهرمان آن زمان شطرنج جهان) با او رویارویی انجام داد که باز هم شکست خورد.
کورچنوی در رویارویی‌های سال ۱۹۷۴ و ۱۹۷۸ مشکلات فراوانی برای کارپف آفرید و حتی می‌توانست او را شکست دهد. وی در سال‌های ۱۹۷۰، ۱۹۶۴، ۱۹۶۲، ۱۹۶۰ به قهرمانی شوروی دست یافت.
او از دهه ۵۰ تا سال ۱۹۷۵ برای تیم شطرنج شوروی بازی میکرد از آن سال به سویس پناهنده شد. او تا اواخر عمر فعال بود و پس از نیم قرن از شطرنج‌بازان توانا شمرده می‌شد.
نگاهی به حرکات معروف او در شطرنج
ممکن است گشایش های خود را به عمق ۲۰ حرکت حفظ کرده باشید.
تسلط بر موضوعات تاکتیکی و موقعیتی اولیه.
یا بازی های پایانی فنی مانند پشت دست خود را یاد گرفتید.
اما اگر می‌خواهید قدرت ذهنی برای جمع‌آوری مهارت‌های خود داشته باشید – و از هر ابزاری که در اختیار دارید برای کسب امتیاز کامل استفاده کنید – ویکتور کورچنوی الگوی شماست!
زندگی حرفه ای کورچنوی بیش از ۶۰ سال طول کشید. در طی آن او تقریباً هر چیزی را که برای برنده شدن بود به دست آورد.
او ۱۰ بار کاندیدای قهرمانی جهان شد … ۴ بار قهرمان اتحاد جماهیر شوروی … دو بار مدعی تاج … و قهرمان شطرنج بزرگسالان جهان در سال ۲۰۰۶٫
حتی در سن ۷۹ سالگی، کورچنوی هنوز آنقدر قوی بود که به فابیانو کاروانا ۱۸ ساله با رتبه ۲۷۲۱، لحنی ببخشد که فراموش نمی کند.
امروز به استاد بین المللی آلن صفر راموتر بپیوندید. و شما ممکن است فقط …
کورچنوی را در خود آزاد کنید!
راموتر نیز مانند قهرمان ما، یک نبرد انفرادی برای به دست آوردن جایگاه خود در شطرنج انجام داد. او از ترینیداد و توباگو آمد، کشوری که تقریباً هیچ فرهنگ و سنت شطرنجی ندارد.
با این حال، پس از تنها ۴ سال خودآموزی، در حالی که با رقابتی قوی تر مبارزه می کرد، راموتر عنوان استاد بین المللی را به دست آورد و به بالاترین امتیاز در کارائیب تبدیل شد.
ویکتور کورچنوی، راموتر یک مجموعه بازی تعاملی ارائه می دهد. یکی برای الهام بخشیدن به شما برای مبارزه برای امتیاز کامل، از هر طرفی که هستید، صرف نظر از حریفان.
در داخل، او ذهنیت تسلیم ناپذیر و حرکات درخشان را بررسی می کند که ویکتور “وحشتناک” را به نیروی طبیعت تبدیل کرد.
کورچنوی تقریباً در هر پوزیسیون قادر به بازی بود. اما او به عنوان یک مدافع سرسخت و یک ضد حمله فرصت طلب شهرت پیدا کرد.
او مهره های قربانی و پیاده را با ذوق می خورد. هر تهدیدی را با دقت آرام منحرف کنید. و ابتکار عمل را از حریف سلب کنید، اغلب با نتایج قاطع.
استاد بزرگ‌های درجه یک کنار آمدن با این سبک بازی «گاو را از شاخ‌ها بگیر» تقریباً غیرممکن می‌دانستند. پس تصور کنید که چقدر در مقابل بازیکنان باشگاهی مسلط خواهید بود… وقتی مثل کورچنوی شروع به بازی کنید!
روحش شاد و یادش گرامی
