لالا لا لا گله زیره
بابا دستهاش به زنجیر
می گه هرگز نگو دیر
که هروز روزه تقدیره
لالا لا لا گله گندم چی اومد برسر مردم
میونه اتیش افتادیم شدیم از بین دنیا گم
لا لا لا لا بد اوردیم
به نامه زندگی مردیم
خیانت شکله یاری شد
ز یاران پشته پا خوردیم
لا لا لا لا گله لاله
حریمه عشق پا ماله
سیاهی رنگه هرسفره
سره هفسینه هرساله
لالا لا لا گله زیره
بابا دستهاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیر
که هروز روزه تقدیره
به نام عشق و ازادی غم این خلق میخوردن
ولی باد است خوده مارا بقربانگاه میبردند
کجا رفت ان همه دلسوز در این هنگامه ماتم
که رفتند و رها کردند من و ما را به حال هم
لا لا لا لا گله مریم شکسته حرمته ادم
شدیم اواره ی عالم چرا تشنه به خون هم
لالا لا لا گله زیر
بابات دستهاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیره
که هر روز روزه تقدیره
رهایی ریشه ی ما بود
همه اندیشه ی ما بود
ولی دران رویه سکه تبر بر ریشه ی ما بود
گل و گلدون و گلخونه شده امروز یه ویرونه
سره فواره ها خون ببین مردن چه اسونه
لا لا لا لا گله لاله
حریمه عشق پا ماله
سیاهی رنگه هرسفره
سره هفسینه هرساله
لالا لا لا گله زیره
بابا دستهاش به زنجبره
می گه هرگز نگو دیر
که هر روز روزه تقدیره
لالا لا لا گله زیره
بابا دستهاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیر
که هر روز روزه تقدیره
لالا لا لا گله زیره
بابا دستهاش به زنجیره
می گه هرگز نگو دیر
که هر روز روزه تقدیره
