| نبرد استمفورد بریج یک درگیری محوری در تاریخ انگلیس بود که در 25 سپتامبر 1066 رخ داد. این نبرد یکی از آخرین تهاجمات وایکینگ ها به انگلیس است و عامل مهمی برای فتح نورمن ها بود.
پس زمینه
- تهاجم وایکینگ‌ها: حملات و تهاجمات وایکینگ‌ها برای چندین قرن بر انگلستان تأثیر گذاشته بود. در اواسط قرن یازدهم، انگلستان به دلیل ثروت و بی ثباتی سیاسی، هدف مطلوبی برای حاکمان اسکاندیناوی بود.
- بحران جانشینی: مرگ ادوارد اعتراف کننده در ژانویه 1066 به بحران جانشینی در انگلستان منجر شد، زیرا چندین مدعی از جمله هارولد گادوینسون، هارالد هاردرادا و ویلیام نورماندی برای تاج و تخت رقابت کردند.
- تهاجم هارالد هاردرادا: هارالد هاردرادا، پادشاه نروژ، تاج و تخت انگلیس را تا حدودی به دلیل توافق بین حاکمان قبلی، مدعی شد. او با توستیگ گادوینسون، برادر تبعیدی هارولد گادوینسون، پادشاه تازه تاجگذاری شده انگلستان، متحد شد.
پیش درآمد نبرد
- پیشرفت وایکینگ: هارالد هاردرادا و توستیگ از رودخانه هامبر بالا رفتند و به سمت یورک، شهری مهم در شمال انگلستان، پیشروی کردند. آنها در نبرد فولفورد در 20 سپتامبر 1066 در برابر ارل های شمالی، ادوین و مورکار، به پیروزی چشمگیری دست یافتند.
- پاسخ انگلیسی: در پاسخ به تهدید وایکینگ ها، پادشاه هارولد گادوینسون به سرعت ارتشی را در جنوب جمع کرد و به سمت شمال حرکت کرد و تقریباً 185 مایل را تنها در چهار روز طی کرد تا با مهاجمان مقابله کند.
شروع نبرد
- حمله غافلگیرکننده: در 25 سپتامبر، نیروهای هارولد وایکینگ ها را در استمفورد بریج غافلگیر کردند. بسیاری از سربازان وایکینگ در زره کامل نبودند، زیرا پس از نبرد در فولفورد، بسیاری از تجهیزات خود را در کشتی های خود جا گذاشته بودند.
- دفاع از پل: افسانه ها حاکی از آن است که یک وایکینگ دیوانه تنها پل باریک را نگه داشته و پیشروی انگلیسی ها را به تعویق می اندازد تا اینکه در نهایت توسط سربازی که در زیر پل شناور بود و از پایین به او چاقو می زند، غلبه کرد.
- نبرد شدید: نیروهای انگلیسی که به شدت از وایکینگ‌های سازمان‌یافته بیشتر بودند، به شدت حمله کردند. نبرد شدید و خونین بود و هر دو طرف متحمل تلفات سنگین شدند.
- مرگ هارالد هاردرادا: پادشاه هارالد هاردرادا در جریان نبرد کشته شد و تیری به گلو اصابت کرد. توستیگ گادوینسون نیز در این جنگ جان باخت.
عواقب
- عقب نشینی وایکینگ ها: شکست برای وایکینگ ها فاجعه بار بود. از 300 کشتی بلندی که ارتش هاردرادا را به انگلستان آوردند، تنها 24 فروند برای حمل بازماندگان به نروژ مورد نیاز بود.
- صلح موقت: این نبرد عملاً به تهدید وایکینگ ها برای انگلیس برای همیشه پایان داد، زیرا این آخرین تلاش مهم برای تهاجم اسکاندیناوی بود.
- معضل هارولد: اگرچه نیروهای هارولد گادوینسون پیروز شدند، اما مجبور شدند دوباره به سرعت به سمت جنوب حرکت کنند تا با مدعی دیگری، ویلیام نورماندی روبرو شوند، که منجر به خستگی و کاهش تعداد در نبرد بعدی هاستینگز در 14 اکتبر 1066 شد.
اهمیت
- دستاورد نظامی: نبرد استمفورد بریج اغلب به دلیل برجسته کردن مهارت نظامی هارولد گادوینسون و سرعت منظم سربازانش شناخته می شود.
- مقدمه فتح: در حالی که نبرد شمال را از تهاجم نروژی ایمن می کرد، ارتش هارولد را تضعیف کرد و به طور غیرمستقیم در شکست او در هاستینگز و متعاقب آن فتح نورمن نقش داشت.
- پایان عصر وایکینگ ها: این نبرد به عنوان یک نشانگر مهم در نظر گرفته می شود که به پایان عصر وایکینگ ها منجر می شود، زیرا هیچ ارتش بزرگ وایکینگ ها پس از این شکست، انگلیس را تهدید نمی کند.
نبرد استمفورد بریج یک رویداد مهم و گویا در تاریخ انگلیس است که موضوعات بسیج سریع نظامی، پیچیدگی اتحادهای سیاسی قرون وسطایی، و تلاقی پویایی های مختلف فرهنگی و قدرت در اروپای قرن یازدهم را نشان می دهد. |
