آتشبس کریسمس در طول جنگ جهانی اول یک رویداد مستند خاص نیست، اما اغلب به مجموعه گستردهتری از آتشبسهای غیررسمی و غیرمجاز اشاره دارد که در مجموع به عنوان «آتشبس کریسمس» در سال 1914 شناخته میشوند. این آتشبس یکی از قابل توجهترین حوادث است. جنگ بزرگ، که در آن سربازان از طرف های مخالف سلاح های خود را زمین گذاشتند و در تعاملات دوستانه شرکت کردند. در اینجا یک مرور کلی است:
1. زمینه:
- آتش بس کریسمس در اولین کریسمس جنگ جهانی اول، چند ماه پس از آغاز خصومت های گسترده رخ داد. در دسامبر 1914، جنگ با نیروهای مخالف در امتداد جبهه غربی به بن بست کشیده شده بود.
- قدرت های سه گانه و مرکزی هر دو از فرسودگی رنج می بردند و روحیه ضعیفی داشتند.
2. رویدادهای آتش بس:
- آتش بس یک رویداد رسمی نبود. بلکه شامل مجموعه ای از آتش بس های خودجوش در امتداد نقاط مختلف جبهه غربی بود.
- سربازان از هر دو طرف، از جمله نیروهای بریتانیایی، فرانسوی و آلمانی، در شب کریسمس و روز کریسمس برای برادری، رد و بدل کردن هدایا و خواندن سرود به «سرزمین هیچکس» رفتند.
- اکانت ها سربازانی را توصیف می کنند که غذا، تنباکو و سوغاتی را به اشتراک می گذارند. برخی از آنها در مراسم تدفین مشترک شرکت می کردند و صلیب های موقتی را برای ادای احترام به رفقای کشته شده بدون توجه به ملیت برپا می کردند.
- همچنین داستان های متعددی از مسابقات بداهه فوتبال وجود دارد که به نماد آتش بس تبدیل شده است، اگرچه وسعت این بازی ها اغلب عاشقانه است.
3. اهمیت:
- آتش بس کریسمس، انسانیت مشترک جنگجویان را برجسته کرد و تضاد شدیدی را با درگیری بی رحمانه ارائه داد.
- در حالی که آتش بس گسترده بود، جهانی نبود. برخی از بخشهای جبهه برادری چندانی نداشتند.
- نمادی از امید و صلح باقی می ماند و منعکس کننده اشتیاق سربازان برای رهایی از رنج مداوم است. بسیاری امیدوار بودند، هر چند بیهوده، که چنین آتش بسی به صلحی پایدارتر منجر شود.
4. بعد و میراث:
- آتش بس با مخالفت فرماندهان عالی نظامی مواجه شد و دستورات صریح برای جلوگیری از تکرار مجدد در سال های بعد داده شد. در سال 1915، جنگ تشدید شد و آتش بس کریسمس به طور کلی دلسرد یا سرکوب شد.
- آتش بس کریسمس 1914 علیرغم موقتی بودن، به عنوان گواهی قدرتمندی بر امکان صلح و روحیه پایدار رفاقت در میان درگیری ها به یاد می آید.
- در آثار مختلف فرهنگی از جمله آهنگ ها، فیلم ها و ادبیات تجلیل و به یادگار مانده است و تخیل نسل ها را به عنوان لحظه ای از انسانیت در تاریک ترین زمان ها تسخیر کرده است.
در بحث آتشبس کریسمس، «آتشها» ممکن است به آتشهایی اطلاق شود که سربازان در سنگرها یا مزارع روشن میکنند تا گرم بمانند یا به عنوان بخشی از فضای جشنی که سعی در ایجاد آن داشتند. این اعمال رفاقتی و سرپیچی همچنان الهام بخش است و به عنوان یک پدیده منحصر به فرد در تاریخچه زمان جنگ مورد مطالعه قرار می گیرد.
|