ʜᴜᴅꜱᴏɴ ʜᴏʀɴᴇᴛ. . .
کارِت فشردگیِ غیرقابلتحمل نداره! و کارِت هم بیمعنی نیست که روح و روانت دچارِ فرسایش بشه... یهسری تغذیه و ورزش رو باید رعایت کنی! ثانیه به ثانیهش هم لذت میبری! تو یک تیمِ عالی، با سرمربیِ خارقالعاده و جامها و اعتبارِ اجتماعی پیدرپی با حقوقِ بسیار زیاد که همین الانش هم خداحافظی کنی چیزی رو از دست ندادی! ورزش هم اونقدر کردی و تغذیهت مناسب بوده که بدنت به هرحال در ۴۰، ۵۰ سالگی میتونه انرژی و ظرفیتِ ۳۰، ۴۰ سالگی رو داشته باشه! ضمناً مشکلاتِ روانی و روحی هم که اصلاً نخواهی داشت!
کسانی مثلِ رونالدو با ذهنیت اعجاببرانگیزشون تا حالا اینجوری غُر نزدن! کارشون رو زیرمجموعهی زندگیشون میبینن و ازش لذت میبرن...(:
در آمریکا مثلاً یهنفر بخواد سالهای بازنشستگیش که سنش رفته بالا و نمیتونه لذتهای جوانی هم زیاد درک کنه اگر بخواد با خیالِ تقریباً راحت استراحت کنه باید ۱ میلیوندلار سیو داشته باشه...(مطابق مستندِ نتفلیکس به نامِ History 101) ولی شما که هیچ فرسایشِ عذابآوری بهت وارد نشده، بالای ۱۰ میلیوندلار هم بالطبع داری، اعتبار و جایگاه اجتماعی هم داری...
دیگه از چی مینالی؟ ۴، ۵ سال دیگه یا میری عربستان بیشتر درمیاری یا خداحافظی میکنی و سالها لذت میبری!