پنجره نقل و انتقالاتی به سرعت به پایان خود نزدیک می شود و این در حالیست که بارسلونا، باشگاه بزرگ اسپانیا هنوز خرید جدیدی انجام نداده است و در مقابل رئال مادرید با جذب کیلیان امباپه و امید به جذب آزاد بازیکنانی مثل آلفونسو دیویس و الکساندر آرنولد به کسب قهرمانی های بیشتر در اروپا توجه دارد.
از زمانی که خوان لاپورتا دوباره ریاست بارسلونا را بر عهده گرفت دو سال می گذرد و در این مدت سیاست های لاپورتا تمرکز روی اهرم های مالی بوده است. این تمرکز اگرچه یک موفقیت کوتاه مدت را بوجود می آورد اما آینده مالی باشگاه را به شدت به خطر می اندازد. بارسلونا در مدت ریاست لاپورتا توانست یک لالیگا را به عناوین پرشمار خود اضافه کند اما این فقط حاصل توجه ژاوی به جوانان و لاماسیا بود. برگ برنده کسب لالیگا و سوپرکاپ مارک آندره تراشتگن، ستاره قدیمی باشگاه، پدری، گاوی، بالده، آرائوخو و سایر جوانان بودند و البته نمی شود از نقش لواندوفسکی چشم پوشی کرد.
اگرچه در حال حاضر اوضاع مالی بارسلونا کمی بهتر از اوایل شده است اما باید اعتراف کرد که هنوز هیچ تضمینی در رابطه با علاقه های بارسلونا وجود ندارد. در بارسلونا این یک رویاست که بشود همزمان اولمو و ویلیامز را جذب کرد.
از طرفی بارسلونا و لاپورتا با همین وضعیت مالی ضعیف هم بابت تصمیمات غلطش تاوان می دهد. بارسلونا هنوز جانشین سرخیو بوسکتس را پیدا نکرده است. در فصل گذشته اوریول رومئو برای پر کردن حفره میانی بارسلونا ظاهر شد اما با عملکرد ضعیف خود همه را ناامید کرد و حالا بر اساس ابتکار ژاوی، اسطوره و سرمربی سابق باشگاه آندریاس کریستنسن به عنوان یک هافبک دفاعی شناخته می شود. درست است که کریستنسن عملکرد خوبی را در این پست نشان داد اما مصدومیت او کار را بدست یک جوان بی تجربه می سپارد و از طرفی پست دفاع وسط را خلوت تر از قبل خواهد کرد. می شد بارسلونا تمرکزش را روی گزینه های نسبتا ارزانی مثل مارتین زوبیمندی و میکل مرینو بگذارد که امروز در سایه با تیم های بزرگ معامله می شوند.
بارسلونا در افکار نقل و انتقالاتی اشتباه خود هم خیلی موفق نبود. بارسا به سراغ دو گزینه نسبتا گران رفت که فقط روی حساب درخشش در یورو مورد توجه بزرگان قرار گرفتند و حالا خبر ها حاکی از این هست که ویلیامز به احتمال بالا در بیلبائو می ماند و همچنین باید گفت کار جذب دنی اولمو هم سخت پیش می رود.
یکی از مشکلات بارسلونا فارغ از همه مسائل مالی رافینیا دیاز است. ستاره برزیلی در پست غیر تخصصی بازی داده میشود و همزمان تحت فشار زیادی قرار میگیرد و منتقدان خیلی زیادی دارد. پیشنهاد های هنگفتی برای او می آید اما بی علاقگی این بازیکن به ترک بارسلونا باعث شده بارسا از یک سود سرشار محروم شود.
ویتور روکه یکی دیگر از تصمیمات اشتباه باشگاه بود. بازیکن برزیلی که به ببر برزیلی مشهور شد آبروی بارسلونا را برد و حالا در بازی های دوستانه و زیر نظر فلیک هم کم فروغ نشان داده است. با این وجود در این زمینه نمی توان خیلی به مدیریت باشگاه خرده گرفت چرا که لواندوفسکی روز به روز مسن تر میشد و بارسلونا در پست او به یک بازیکن جوان نیاز داشت. چیزی که شاید اشتباه بود عدم رضایت احتمالی ژاوی از او بود. سرمربی بارسلونا در ال کلاسیکو حاضر شد به جای لوا فران تورس را بفرستد و او را در پست غیر اصلی بازی دهد اما به ببر خیالی طرفداران بازی ندهد.
همه این انتقادات به حق و قابل شنیدن است اما می شود تنها موفقیت اخیر بارسلونا در سیاست نقل و انتقالاتی را دنی اولمو دانست. بارسا به نظر خیلی به این بازیکن اسپانیایی نزدیک است و در روز های بد می تواند یک خبر خوب بشنود. این خبر های خوب در شرایطی می رسد که هانسی فلیک در اولین بازی خود با تیم سوم بارسلونا و به رهبری بازیکن نه چندان محبوبی مثل لنگله حسابی گواردیولا را اذیت کرد.
با این حرف و حدیث بهتر است شما قضاوت کنید. آیا هانسی فلیک و اولمو بر سوء مدیریت، شرایط بحرانی مالی و رقیبان قدرتمند غلبه خواهند کرد یا خیر.
- با استفاده از یکی از مقالات سایت گل و بخش زیادی ویرایش و مطالب اضافه شده
مقالات بیشتر در رابطه با بارسلونا:
