طرفداری | در بازی پرتغال و اسلوونی، کریستیانو رونالدو پشت تمامی ضربات ایستگاهی تیمش قرار گرفت و اکثر آن‌ها را با فاصله جالب توجهی به بیرون زد. تلگراف در یک یادداشت به بررسی عملکرد ستاره پرتغالی پرداخته است.
از تورین تا ریاض، از لیسبون تا منچستر، سناریوی مشابهی بارها و بارها تکرار می‌شود: تیمی که کریستیانو رونالدو در آن بازی می‌کند به یک ضربه آزاد امیدوارکننده دست پیدا می‌کند. رونالدو با گام‌هایی محکم توپ را بر می‌دارد، آن را با دقت در جای خود قرار می‌دهد، با ابهت و قدرت به عقب می‌رود، نفس عمیقی می‌کشد و دویدن را آغاز می‌کند. در همان حال، تماشاگران منتظر ضربه شروع مجدد برای حریف هستند. رونالدو، غول بی‌رحم پرتغال، در طول 22 سال دوران حرفه‌ای خود 52 گل از روی ضربات ایستگاهی به ثمر رسانده است. به عبارتی، او هر سال 2.4 گل از روی چنین ضرباتی برای تیمش به ارمغان آورده است. ما در مورد متخصصی به نام سینیشا میهایلوویچ صحبت نمی‌کنیم، اما رونالدو در چنین موضوعی قطعا یک دیوانه تمام‌عیار محسوب می‌شود.
وقتی به تیم ملی پرتغال می‌رسیم، همه‌چیز فرق می‌کند. اوضاع برای رونالدو، به ویژه در تورنمنت‌ها، دل‌نشین به نظر نمی‌رسد. مهاجم 39 ساله طی 60 ضربه آزاد در جام جهانی و یورو تنها یک بار گلزنی کرده است. در دفاع از رونالدو باید گفت آن ضربه ای که تبدیل به گل کرد، فوق‌العاده بود. گلی که در بازی ابتدایی جام جهانی 2018 مقابل اسپانیا به ثمر رساند و بازی را 3-3 مساوی کرد. شلیکی دقیق و بی‌نقص به گوشه بالای دروازه از فاصله 22 متری، که می‌توان گفت فاصله ایده‌آل برای یک ضربه آزاد است. شاید رونالدو سعی داشته با اعداد و ارقام خود ثابت کند که برای گلزنی از روی ضربه آزاد، به فاصله مناسبی احتیاج داریم. به نظر می‌رسد او هر بار با شوت از فاصله دورتر، به اثبات یک نکته بی‌معنی اصرار دارد.
گراف ضربات آزاد کریستیانو رونالدو در تیم ملی پرتغال که طی 60 ضربه تنها یک بار گلزنی کرده است
بخشی از تلاش‌های کریستیانو رونالدو برای گلزنی از سمت چپ دروازه عجیب است. چه کسی می‌تواند از آنجا گلزنی کند؟ مشخص است که خودش هم نمی‌تواند. یکی از ضربات غیرمنطقی او شب گذشته در بازی با اسلوونی رقم خورد، جایی که سعی داشت از بین دیوار دو نفره بازیکنان حریف گلزنی کند.
بسیار از بازیکنان فوتبال نمی‌توانند از این ناحیه گلزنی کنند، تونی کروس را نادیده بگیرید.
چنین فاصله‌ای برای شوت‌زنی هیچ‌کس مناسب نیست، اهمیتی ندارد که شما رونالدو باشید یا روژریو سنی. در این مرحله از دوران حرفه‌ای، رونالدو باید فقط از نقطه پنالتی شوت بزند. ابته اخیرا از آنجا هم نرخ موفقیت چندان جالبی ندارد. چون در مورد رونالدو صحبت می‌کنیم، باید او را با آن بازیکن دیگر مقایسه کنیم، درسته؟ البته ما نمی‌خواهیم به نام «آن بازیکن» اشاره کنیم. گاهی اوقات باید به یادداشت اعتماد کرد و سئو را نادیده گرفت. دوست کوچک آرژانتینی ما در جام جهانی و کوپا، با ضربه آزاد چه می‌کند؟
گراف ضربات آزاد لیونل مسی در جام جهانی و کوپا آمریکا (5 گل از 53 ضربه)
اگرچه رکورد لیونل مسی با کمتر از یک گل در هر 10 ضربه چندان چشمگیر نیست، اما او 7 ضربه کمتر زده و نرخ موفقیتش بهتر از کریستیانو رونالدو است. همچنین، توزیع موقعیت‌های شوت او بسیار منطقی‌تر است و تعداد کمی از آن‌ها در نزدیکی محوطه جریمه حریف بوده‌اند. البته همه بازیکنان فوتبال در گلزنی از روی ضربه آزاد در بزرگ‌ترین رقابت‌های ملی مشکل ندارند. ابرستاره‌های دنیا کنار بروید و جای خود را به پادشاه ضربات آزاد بدهید! اریک دایر در یورو 2016 با تک ضربه خود مقابل روسیه گلزنی کرده است! حالا دایر در بین بهترین‌های تاریخ چه جایگاهی خواهد داشت؟
گراف ضربه آزادهای اریک دایر که در اولین تلاش به گل تبدیل شده است.
به قلم تام گیبس از تلگراف
