به نام خدای تحرک و تأمل
دیروز مورخ 27خرداد 1403،بازی های روز سوم یورو 2024 برگزار شدند. این رقابت ها شامل سه بازی دانمارک-اسلوونی، لهستان-هلند و انگلیس-صربستان بگزار شد.
حال امروز و در این مقاله، به بررسی برخی اعداد و ارقام بازی های دیشب و تحلیلی کوتاه میپردازیم.
بازی اول:لهستان1-هلند2
آمار کلی در یک نگاه
لهستان |
هلند |
- |
1 |
2 |
گل |
34% |
66% |
مالکیت توپ |
12(7) |
21(4) |
شوت ها |
10 |
8 |
خطا |
3 |
6 |
کرنر |
2 |
0 |
آفساید |
2 |
6 |
مهار دروازه بان |
0 |
1 |
کارت زرد |
0 |
0 |
کارت قرمز |
زننده گل های هلند:گاکپو(29)_وخهورست(83)
زننده گل های لهستان:بوکسا(16)
بهترین بازیکن هلند:گاکپو
بهترین بازیکن لهستان:بوکسا
*روبرت لواندوفسکی به دلیل مصدومیت بازی راازروی نیمکت دنبال کرد.
کودی گاکپو بهترین بازیکن این دیدار
تحلیل شخصی:
تیم ملی هلند با ناکامی های زیادی به یورو آمدند که آخرین آنها مبتلا شدن همسر رونالد کومان، مربی هلند، به سرطان سینه بود. با این وجود انتظار میرفت که تیم از نظر روحی و روانی ضعیف باشد اما هلند در شروع بازی عملکردی خوب از خود نشان داد و بازیکنان هیچ ناامیدی و بی ارادگی از خود بروز ندادند. مدافعان هلند بازیکنان بسیار فیزیکی هستند، اما آشنا بودن بازیکنان لهستان با سبک توپ بلند(Long ball) کمک کرد تا گلی زیبا از نقطه ی کرنر به ثمر برسانند. کودی گاکپو از همان اول نشان داد که با توپ پر و عزمی راسخ به این بازی آمده و این تورنومنت برای او از اهمیت خاصی برخوردار است. این موضوع را از همان تلاش برای گلزنی او در دقایق اول به سبک آرین روبن میشد فهمید. ممفیس دپای روی کاغذ تک مهاجم هلند بود، اما تاثیر بسزایی در محوطه ی حریف نداشت و بیشتر هنرنمایی های او که عمدتا از دریبل زدن بازیکنان حریف تشکیل میشد، در میانه زمین خودی و میانه زمین حریف شکل گرفت. ژاوی سمیمونز جوان نیز در بازی خوش درخشید اما در بحث دفاعی عملکرد درخشان تری داشت تا در بخش حمله. او وظیفه ی باکس تو باکس را به عنوان هافبک میانی به نحو عالی انجام داد و در صورت لزوم، بار ها به محوطه خودی آمد و با تکل های مطمئن خود، تیم را از خطر در امان نگه داشت. دنزل دومفریز، دفاع راست هلند نیز تاثیر بسزایی در حمله های این تیم داشت و به عنوان یک فولبک گرایش بالایی نسبت به گلزنی و شوتزنی داشت(برخلاف کایل واکر در بازی با صربستان).او در بحث دفاعی وظایفش را درست انجام داد و نه کار رویایی انجام داد و نه گاف بزرگی داد. خط دفاع هلند روی کاغذ و از نظر سنگینی اسم ها واقعا ترسناک است اما امشب خبری از صخره های غیرقابل نفوذ به رهبری فن دایک نبود.به علاوه اینکه مدافع بایرن مونیخ، ماتیاس دلیخت هم در ترکیب قرار نداشت. در نهایت میرسیم به تعویض طلایی کومان، وات وخهورست. او توانست تنها دو دقیقه بعد از ورود در دقیقه 81،با اولین لمس توپ خود گلزنی کند و سه امتیاز ارزشمند را به لاله های نارنجی تقدیم کند و شادی را به مردم کشورش هدیه کند.
لهستان گرایش به حمله با استفاده از توپ های بلند داشت که حتی با وجود خط دفاع قدرتمند و فیزیکی هلند، نسبتا موفق بودند اما آنها میتوانستد با ضدحمله از کناره ها خطر آفرینی بیشتری داشته باشند. خصوصا با وجود اینکه لهستان از بازیکنان سریعی در کناره های زمین برخوردار بود.
در مقابل، هلند برعکس عمل کرده و گرایش داشت تا از کناره ها حمله کند که با وجود درخشش گاکپو و فولبک های هجومی خود نظیر دومفریز موفقیت آمیز بود. آنها در میانه ی زمین توپ را نگه میداشتند و سعی میکردند تیم مقابل را از فشار گذاشتن منصرف و خسته کنند و از سمت بال ها پیشروی میکردند. آنها میتوانستند با وجود هافبک های خلاق و خوش دو نظیر ویرمن و ریندرز، توجه هارا به کناره جمع کرده و حمله ی سرعتی از میانه را ترتیب ببینند، خصوصا با وجود پنج هافبک و ترافیک زیادشان در میانه زمین. در آخر، از نگاه بنده، دپای بازیکنی نیست که بتوان روی او به عنوان تک مهاجم تیم حساب کرد. او بازیکن خلاق، تکنیکی و دونده ای است، اما از لحاظ فیزیکی زورش به مدافعان نمیرسد و اصلا تمام کننده خوبی نیست. تازه اگر شرایط به قول معروف سینوسی او را کنار بگذاریم. اگر رونالد کومان همچنان بخواهد از او به عنوان مهاجم نوک استفاده کند، نیازمند خواهد بود تا یک مهاجم کلاسیک و تمام کننده در کنار او قرار بدهد تا بتواند از پتانسیل خود به خوبی استفاده کند.
بازی دوم:دانمارک 1-اسلوونی 1
آمار کلی در یک نگاه
اسلوونی |
دانمارک |
- |
1 |
1 |
گل |
32% |
68% |
مالکیت توپ |
11(2) |
16(4) |
شوت |
12 |
9 |
خطا |
5 |
9 |
کرنر |
3 |
1 |
آفساید |
2 |
1 |
کارت زرد |
0 |
0 |
کارت قرمز |
3 |
1 |
مهار دروازه بان |
گلزنان اسلوونی:یانزا(77)
گلزنان دانمارک :اریکسن(17)
بهترین بازیکن اسلوونی:یانزا
بهترین بازیکن دانمارک:اریکسن
کریستن اریکسن بهترین بازیکن این دیدار
تحلیل شخصی:
دانمارک شاید به خاطر سبک بازی مالکیتی خود در نگاه اول برتری واضحی در بازی داشته باشد، اما از لحاظ خلق موقعیت و شدت خطر موقعیت ها دوتیم نسبتا بایکدیگر برابر بودند. در لباس های قرمز بدون شک اریکسن با تجربه ی خود توانست بیشترین درخشش را داشته باشد. نکته ی بسیار قابل توجهی که من درمورد اریکسن در بازی دیشب متوجه شدم، استفاده ی فراوان از پای غیرتخصصی خود به خصوص در پاس های بلند بود. اینکار اصلا باعث کاهش دقت پاس های او نشد و تقریبا 95 درصد(به طور چشمی) پاس های او با پای غیرتخصصی به درستی به مقصد رسید. خط هافبک دانمارک به خوبی از پس وظایف خود برآمدند و توانستند چالش های بازی مالکانه را به صورت قابل قبول هندل کنند اما نمیتوان از توپ لو دادن های آنها در پاسکاری های کوتاه راحت گذر کرد. آنها به صورت چهارنفره خوب توپ را حفظ میکردند اما زمانی که برای پاسکاری مجبور به تشکیل مثلت میشدند، گاها توپ را لو میدادند. این موضوع از نگاه من بیشتر ریشه در تکرار و تمرین داشت، چرا که آنها از وظایف خود در کار در مثلث آگاهی کامل نداشتند و چندین بار پیش آمد که در تعارف برای گرفتن پاس،توپ را از دست دادند. از آن طرف راسموس هویلند که توجه زیادی به او شد، شب چندان درخشانی را به عنوان ستاره ی منچستر یونایتد نگذراند. پس از مهارشدن خطرناک ترین ضربه ی او از سوی اوبلاک، او تقریبا خاموش شد و به مرور زمان دچار کلافگی شد که با انجام خطاهای غیرحرفهای در اواخر حضورش در زمین این را به خوبی نشان داد. با سیستم پاس های کوتاه دانمارک، او نتوانست از نهایت پتانسیل خود که سرعت بالای او در دو است استفاده کند و بارها در طول بازی به مشکل کنترل بد توپ نیز برخورد.
در مقابل، اسلوونی از توپ برای بازی مستقیم یا به اصطلاح (Direct play) استفاده میکرد. چیزی که احتمالا همه آن را با سطح فنی پایین تر در تیم ملی خودمان و با سطح فنی بالاتر در تیم ملی انگلیس در سال 2022 مشاهده کردید. در این سبک از بازی که معمولا هم با پاس های بلند همراه هست، تیم از پاس به عقب و تکرار پاس اجتناب میکند و سعی دارد با هر پاس توپ را به جلو ببرد. اگر تیم از سطح فنی بالایی برخوردار نباشد تعداد پاس های تیم همواره زیر 5 عدد خواهد بود(مثل تیم ملی خودمان). البته با سطح فنی بالا هم نمیتوان زیاد توپ را نگه داشت و پاسکاری زیادی انجام داد و این سیستم نیاز به بازیکنانی با استقامت بالا برای ایجاد فشار و قابلیت توپ ربایی بالا در هر پست نیاز دارد. چیزی دیگر که احتمالا هر تماشاگری محو آن شده بود، شوت های بینظیر بازیکنان اسلوونی بود.ابتدا موشک بی رحمانه پرشیچ که تیر دروازه را لرزاند و بعد هم شلیک تند و تیز یانزا از پشت محوطه ی جریمه، اسلوونی را از نقطه ی کرنر به گل رساند. کمی بعدتر هم توپ آتشینی توسط مدافع اسلوونی شلیک شد که با اختلاف کمی از بالای دروازه کسپر اشمایکل به بیرون رفت. حرف از کسپر اشمایکل شد، چیزی که فکر میکنم کمتر کسی به آن توجه کرده باشد، پاس بلندهای دقیق او بود. فرقی نمیکرد چه کاشته بزند و چه توپ را روی پایش پرتاب کند. اکثر توپ های او به بازیکنان خودی میرسیدند. در ادامه، فکر میکنم شماره 9 اسلوونی بیشتر از هر بازیکن دیگری در این تیم موقعیت گلزنی به دست آورد و اکثر آنها را خراب کرد؛ البته من سیو شدن توپ و کسب کرنر و اوت را خراب شدن موقعیت حساب نکردم و صرفا به بیرون فرستادن توپ یا شلیک های بی جان را خراب کردن موقعیت حساب کردم. برعکس بنجامین پرشیچ که از اکثر توپ هایی که به سمتش آمدند به خوبی استفاده کرد.
نهایتا، فکر نمیکنم این سبک بازی اسلوونی، حداقل در مقابل دانمارک جواب میداد. به عنوان ایرانی، ما همگی با سبک بازی مستقیم آشنایی داریم. این سبک برروی تیم هایی جواب میدهد که از لحاظ فیزیکی، سرعتی و تکنیکی از شما ضعیف تر باشند. برای مثال ما با سبک "بزن زیرش"، توانستیم ژاپن را که از لحاظ فنی از ما بسیار سرتر بود، با برتری فیزیکی و سرعتی شکست دهیم. (البته که خدا میداند در پشت صحنه چه رخ داده بود که چنین شد) اما در مقابل قطر که برتری فنی چندانی نداشت، و از لحاظ تجربی از تیم ما ضعیف تر بود با استفاده از این سبک شکست خوردیم. چرا که از لحاظ فیزیکی با ما برابر بودند و در بعد سرعتی و تکنیکی از ما سرتر بودند. از بحث خارج نشویم. اگر اسلوونی بخواهد با این سبک در مقابل تیم های برابر موفق شود، بهتر است که از سه مهاجم و هافبک دفاعی بازیساز و قدرتی و دادن آزادی عمل به هافبک وسط هایش استفاده کند.(اتفاقی که در انگلیس افتاد یعنی وجود ترنت و آزاد گذاشتن رایس و بلینگهام)
بازی سوم:انگلیس1 - صربستان0
آمار کلی در یک نگاه
صربستان |
انگلیس |
- |
0 |
1 |
گل |
47% |
53% |
مالکیت توپ |
6(1) |
5(3) |
شوت |
19 |
8 |
خطا |
2 |
1 |
کرنر |
0 |
1 |
آفساید |
3 |
0 |
کارت زرد |
0 |
0 |
کارت قرمز |
2 |
1 |
مهار دروازه بان |
گلزنان انگلیس:بلینگهام(13)
گلزنان صربستان: -
بهترین بازیکن انگلیس:بلینگهام
بهترین بازیکن صربستان:پالوویچ
جود بلینگهام بهترین بازیکن این دیدار
تحلیل شخصی:
حقیقتا بنده نتواستم این بازی را به صورت کامل تماشا کنم و نیمه ی اول و بخشی از نیمه ی دوم را تماشا کرده و سپس ادامه ی اتفاقات مهم بازی را از طریق ویدئوی خلاصه بازی تماشا کردم.
از همان ابتدا معلوم بود که انگلیس ها اتفاقات بازی قبل را فراموش کرده اند و به قصد برد آمده اند. این موضوع توانست ابتدا صربستانی ها را بترساند و آنها اعتماد بنفس کافی را برای انجام پاسکاری های کامل و هدفمند نداشتند اما در ادامه توانستند خود را بازیابی کنند. نکته ای دیگر که خیلی در چشم تماشاگر بود، تجمع انگلیسی ها در میانه زمین و خالی بودن آن بخش زمین از قرمز پوشان بود، همین موضوع کار را هنگام مالکیت توپ صربستان برایشان سخت میکرد. همه میدانیم که صربستان از نظر فنی بسیار قدرتمند است و کم ستاره ندارد. اما این موجب نشد که از اسامی سنگین تیم انگلیس نترسند و ابتدا این هول شدن ها کاملا واضح بود و تازه در نیمه ی دوم توانستند خودشان را جمع کنند و خود را در شرایط دوئل با بازیکنان انگلیس قرار بدهند. نکته ی دیگر در بازی انگلیس دادن آزادی عمل به بلینگهام و استفاده از او به عنوان بازیکن شماره 10 بود که نتیجه ی خوبی برای انگلیس به دنبال داشت. هری کین که به عنوان یک ماشین گلزنی برای هر تیمی ترسناک است، طعمه قرار گرفت و به هنگام سانتر ساکا سه نفر به سراغ او رفتند اما در نهایت این بلینگهام بود که خود را به موقعیت رساند و توپ را تبدیل به گل کرد.
در نیمه ی اول صحنه و چهرهای از جود بلینگهام دیدم که تابه حال ندیده بودم. او پس از آنکه در پای بازیکن صربستان که فکر میکنم شماره ی 6 بود، تکلی زد که به نظرهم میرسید خطا باشد و توپ به بیرون رفت زمانی که توپ خارج زمین بود،تنه ای به او زد و حالت دعواگونه ای با او گرفت. برای من عجیب بود چون تاحالا این زاویه از شخصیت اورا ندیده بودم. از طرف دیگر، واکر بسیارعالی در بازی عمل کرد اما در حمله، آزادی عمل زیادی نداشت و گرایشی به گلزنی نداشت(برعکس دومفریز).برای مثال در دقیقه 24،میتوانست خودش شانس گلزنی اش را با یک ضربه محکم امتحان کند اما توپ را پاس داد که سرانجامی نداشت، چراکه وظیفه اش در این ترکیب پیشروی و پاس دادن است. در مقابل،صربستان میتوانست گل مساوی را بزند و یک امتیاز بگیرد، فقط اگر میتروویچ کمی بیشتر دقت میکرد.
در آخر، اگر صربستان از بازیکنان شوت زنی مثل بازیکنان اسلوونی بهره میبرد، به احتمال زیاد میتوانست مساوی کند یا حتی ببرد. چرا که موقعیت های شوت زنی بسیار زیادی برای آنها وجود داشت اما آنها ترجیح میداند با توپ پیشروی کنند، اما اگر توجه کنید میبینید که اکثر موقعیت های آنها روی شوت های خارج محوطه بود، مثل شوت ولاهوویچ و میتروویچ. اما از آن طرف موقعیت های انگلیس با پیشروی از جناحین و سانتر روی محوطه ایجاد میشد که یک گل را به دنبال داشت و یک توپ خطرساز دیگر توسط دروازه بان صربستان مهار شد (ضربه سر هری کین).
به هرحال، الآن انگلیس خوشحال است و خوشحال تر از آن ساوتگیت که توانست ناکامی خود در مقابل ایسلند را جبران کند، اما تیم او در این بازی هم برد قاطعانه ای به عنوان انگلیس کسب نکردند و همواره در خطر کسب یک امتیاز به جای سه امتیاز قرار میگرفتند. ساوتگیت هنوز نتوانسته با انبوه بازیکنان ستاره اش، تاکتیک مطمئنی بچیند و به نظر میرسد که به قول خودمان، با یا الله یا الله جلو میرود. اگر انگلیس اینطور پیش برود نمیتواند زیاد به قهرمانی که هیچ، بلکه حتی به حضور در فینال فکر کند.
نهایتا از نظرمن بهترین بازیکن رقابت های امروز، کودی گاکپو از هلند بود که توانست با پیشروی های خوب از جناحین و زدن یک گل برای تیمش، پیروزی مهم را به ارمغان بیاورد. بعد از آن اریکسن و بلینگهام بازیکنان موثر این رقابت ها بودند.
به نظر شما کدام یک بهترین بازیکن امروز بود؟ کدام یک از بازی های امروز هیجان انگیز تر بود؟ کدام یک از این تیم ها از گروه خود صعود میکند و کدام یک حذف میشود؟آیا عملکرد انگلیس از نظر شما راضی کننده بود؟ نظر خود را بنویسید.