فرهاد ولیپوراطمینان دارم امسال بایرن بسیار مخوفی میبینیم، همین الانم بازیکنای خوبی داشتیم، بزرگترین مشکل پست شش یعنی یه هافبک دفاعی خوب نداشتم، هرچند لایمر برای این پست عالی بود، اما مدل بازی گرفتن توخل از داشته هاش افتضاح بود، تو وینگرها اصلا خوب نبودیم، یعنی نامهای خوبی در ترکیب بود، ولی مشکل مصدومیت کومان و گنبری در طولانی مدت بود، تو دفاع از بس بازیکن ها رو عوض کرد و تعداد زیاد مصدومین باعث ناهماهنگی تو این پست شد، و از همه مهمتر یه مغز متفکر در تیم نبود، کسی که بتونه بازی رو پخش کنه، مثل دیبروین در منچستر سیتی، یا فرناندز در یونایتد، یا کروس در مادرید، چالهان اوغلو در اینتر، یا حتی ژاکا در لورکوزان، از اول با گورتسکا مشکل داشت در صورتی که میتونست نقش توپ پخش کن رو به گورتسکا بده، جلوش از سانه استفاده کنه، و پشتش از لایمر، بهتر بود مزروعی و موسیالا دو تا بال تیم باشند، و در دفاع دلیخت و دایر بهترین گزینه بودن، در انتها هم کیمیچ بال راست و گوئررو بال چپ و در نوک هم هری کین، از بس تغییر ایجاد کرد که اخرش تیم نتونست شکل خودش رو پیدا کنه، در طول فصل هم نه خیلی به تل بازی داد، نه زاراگوزا، نه بویی، نه حتی پاوولویچ و زورناک، یک مربی خوب همگام با بازیکنان اصلی به جوان ترها هم بازی میده تا یواش یواش بتونن اعتماد بنفس لازم برای بازی های بزرگ رو داشته باشند، بازی با مادرید اوج حماقتش بود، اول بازی دادن به دلیخت تو یه بازی کم اهمیت تو لیگ و مصدومیتش که باعث غیبتش شد و اون افتضاح توسط کیم اتفاق افتاد، گوئررو هم همینطور، یعد جلو افتادن خیلی تیم رو عقب کشید، و تعویض های افتضاحی کرد، مخصوصا بیرون کشیدن کین، و سانه، این تعویض باید تو عقب زمین رخ میداد نه همش از جلوو، حتی تو تعویض هاش هم گوتسکا یه گزینه نبود، دوران توخل من رو یاد دوران کواچ میندازه و کلیزمن، بی برنامه، ضعیف و بایرن بی اقتدار،
