طرفداری | استانداردهای پپ گواردیولا فوتبال سه کشور را تحت الشعاع قرار داده است. رقبای تیمهای گواردیولا برای رقابت با او مجبور به تغییر سرمربی میشوند. رابی فاولر در یادداشت خود برای دیلی میرر، از نقش سرمربی اسپانیایی در جدایی مائوریسیو پوچتینو نوشته است.
میدانم هواداران منچسترسیتی فکر میکنند همه در تلاش برای ضربه به تیمشان هستند، اما من تصمیم چلسی برای اخراج مائوریسیو پوچتینو را به پپ گواردیولا ربط میدهم. گواردیولا شاید با این حرف مخالف باشد، چون تیم قهرمان او امسال در خانه و خارج از خانه مقابل چلسی مساوی کرد. با این حال، حرف اصلی من این است که به نظر من حضور این مربی کاتالانی باعث میشود باشگاهها تصمیمهای عجولانه بگیرند. تلاش آنها برای نزدیک شدن به سیتی به ناامیدی کشیده شده و حالا دست به کارهای ناگهانی میزنند. منچسترسیتی هفته گذشته چهارمین قهرمانی پیاپی خود را به دست آورد و این ششمین قهرمانی آنها طی هفت فصل گذشته است این حقیقت که تنها آرسنال و لیورپول توانستهاند در این مدت به طور مداوم برای قهرمانی با آنها رقابت کنند، نشان میدهد بهترین راه مبارزه با گواردیولا، اعتماد به مربی است.
البته، این کار ممکن است کافی نباشد. چه دو امتیاز، یک امتیاز یا حتی تفاضل گل، سیتی همیشه به خط پایان میرسد. تئوری من این است که حالا مالکان، روسای باشگاه و اعضای هیئت مدیره سریعتر از گذشته دکمه وحشت را فشار میدهند. چلسی و لیورپول هر دو فصل آینده سرمربیهای جدیدی خواهند داشت، شاید منچستریونایتد هم همینطور. «فاکتور پپ» یک بار دیگر تاثیرگذاریاش را نشان خواهد داد. وقتی باشگاهی استانداردها را به حدی بالا میبرد که تنها راه قهرمانی عبور از 90 امتیاز است، در چنین شرایطی، سه شکست متوالی به یک بحران بزرگ تبدیل میشود. اگر مالکی متوجه فاصله با منچسترسیتی شود، وسوسه تغییر سرمربی پدیدار میشود.
مائوریسیو پوچتینو قربانی پپ گواردیولا شد
متاسفانه، به نظر میرسد تعدادی از مالکان باشگاهها دیگر نمیتوانند در برابر وسوسه برای اخراج مربی و امتحان فرد دیگری مقاومت کنند. تاد بولی ظاهرا احساس میکرد که پس از صرف بیش از یک میلیارد پوند در بازار نقل و انتقالات، سزاوار نتایج بهتری بوده است. با وجود کسب سهمیه رقابتهای اروپایی با قرار گرفتن در رده ششم پس از پنج پیروزی متوالی و تنها یک شکست در 14 بازی، پوچتینو قربانی شد. چلسی همچنین به فینال لیگ کاپ و نیمه نهایی جام حذفی رسید. سهشنبه شب در مراسم انجمن سرمربیان لیگ برتر در کنار فرانک لمپارد نشسته بودم، وقتی خبر اخراج پوچتینو منتشر شد، باورش نمیشد. فرانک تنها فرد شوکهشده در سالن نبود.
تقریبا بلافاصله زمزمههایی شنیده شد که کیران مک کنا، سرمربی فصل فوتبال انگلیس، پس از صعود با ایپسویچ تاون به لیگ برتر، در آستانه جانشینی پوچتینو قرار دارد. با توجه به کاری که کیران در پورتمن رود انجام داده است، چرا که نه؟ در کنار او در دورههای مربیگری حضور داشتهام، سرمربی تاثیرگذاری است. اما اگر یک سرمربی جوان بدون تجربه، پس از چند باخت در هفتههای ابتدایی فصل آینده، ناگهان خود را در معرض خشم هواداران استمفوردبریج ببیند، آیا مالک آمریکایی چلسی میتواند در برابر نشانهگیری سلاح اخراج مقاومت کند؟ گراهام پاتر دوران درخشانی در برایتون داشت. وقتی او به چلسی رفت، هواداران باشگاه معتقد بودند او برای چلسی مناسب نیست. بولی پس از 31 بازی گلوله اخراج را شلیک کرد.
البته تاد بولی سابقه زیادی در فوتبال ندارد، اما او یک تاجر فوقالعاده باهوش است که با گرفتن تصمیمات درست، ثروت زیادی به دست آورده است. قطعا کسی در استمفوردبریج به حرفهای او گوش میدهد، چون باور نمیکنم او همه این تصمیمات را صرفا بر اساس حدس و گمان بگیرد. بولی حتما از کسی که به او اعتماد دارد، مشاوره دریافت میکند. مگر میشود کسی چنین تصمیمات مهمی را بدون هیچ ملاحظهای بگیرد؟ بازیکنان ثبات را دوست دارند. آشنایی با سیستم و مربی به آنها کمک میکند تا پیشرفت کنند. اگر یک باشگاه هر پنج دقیقه یک بار سرمربی خود را عوض کند، بازیکنان نمیدانند چه خبر است. برای یک سرمربی غیرممکن است که بتواند ایدههایش را به بازیکنانی منتقل کند که با خودشان فکر میکنند «مهم نیست سرمربی چه میگوید، چون به محض اینکه چند بازی را ببازیم او اخراج خواهد شد». امیدواریم سرمربی بعدی چلسی بتواند مدت زمان بیشتری روی نیمکت این تیم باقی بماند.
یادداشت رابی فاولر برای میرر